ΞΕΣΤΕΡΙΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΜΑΪΟΥ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ "ΞΕΣΤΕΡΙΑΣ" 

 ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΞΕΣΤΕΡΙΑ" ΜΟΥ... 

ΤΟ ΧΡΕΟΣ (απόσπασμα)

 

Το μπρίκι αλαργαίνει ολοένα κι οι ψηλοί μιναρέδες της Πόλης βουλιάζουν σιγά-σιγά μέσα στη θάλασσα. Μα όσο κι αν οι κραυγές, το χαλάζι απ’ τις σφαίρες και τα ουρλιαχτά του μανιασμένου όχλου βουίζουν ακόμη στ’ αυτιά της, δεν είναι μπορετό να πνίξουν τα τελευταία λόγια του πατέρα της, του Δασκαλογιάννη, που κουβαλεί μέσα της πενήντα χρόνια τώρα. Κι οι θύμησες έρχονται κοπαδιαστές και κάνουν κατοχή στο νου της... Πόσο σπίθιζαν τότες, Θέ μου, τα μάτια του στη σκοτεινιά της μικρής κάμερας, που τους είχε κλεισμένους ο πασάς του Κάστρου! Σαν ν’ ακούει ακόμη τη βαριά φωνή του: «Εγώ παιδί μου θα ποθάνω γρήγορα. Θα σε βιάσουν να τουρκέψεις, μη λησμονείς όμως, ότι θα σου στείλω απ’ τον άλλο κόσμο ή την ευχή ή την κατάρα μου. Προτίμησε το θάνατο με την ευχή μου παρά την τούρκικη ζωή με την κατάρα μου». Ήταν τα λόγια του, η τελευταία του παραγγελιά. Όξω απ' την πόρτα του πασά, το τουρκομάνι βούιζε σαν αφρισμένη θάλασσα κι οι φονιάδες ετοίμαζαν την πλερωμή για τον πρωτοκαπετάνιο της Κρήτης, που πεθύμησε τη Λευτεριά της…