ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr



Ο μαραθώνιος του 'Ορίζοντα'

Ηθελα κι εγώ, αν ήμουν λίγο νεότερος, να ’χα τρέξει χθες, 31 Οκτωβρίου, για τον Σύλλογο 'Ορίζοντας', συμμετέχοντας στον κλασικό μαραθώνιο Αθηνών. Να φορούσα κι εγώ τη φανέλα με το λογότυπο του Συλλόγου και σύνθημα 'Αγώνας για ζωή', μαζί με τους άλλους συμμετέχοντες Χανιώτες αθλητές. Σκοπεύοντας στην ενημέρωση του κόσμου, στην ευαισθητοποίηση σε θέματα που αφορούν τον Σύλλογο και στην προώθηση του εθελοντισμού και της δωρεάς αίματος και μυελού των οστών. Το ξέρω ότι δεν είμαι ο μόνος. Πολλοί, πάμπολλοι, είναι οι συμπολίτες μας, που γνωρίζοντας την προσφορά του 'Ορίζοντα' στον τόπο μας, σε παιδιά και ενηλίκους με καρκίνο, θα ήθελαν να ’χουν τρέξει γι’ αυτόν. Για να μεγαλώσουν (μεγαλώσουμε) ακόμα περισσότερο τον ορίζοντα της αγάπης του. Ξέρω, όμως, και κάτι άλλο. Οτι το 'τρέξιμο' με τον Ορίζοντα και για τον Ορίζοντα δεν έχει τέλος. Σε καθημερινή βάση, συνεχίζεται ο μαραθώνιος των ανθρώπων του Σπύρου, της Λένας και των υπολοίπων. Σ’ αυτό το τρέξιμο μπορούμε να συμμετέχουμε όλοι. Βάζοντας στην καθημερινότητα του ορίζοντά μας το ρήμα εκείνο που αρχίζει από το Α και τελειώνει στο Ω.
Σημείωση: Να γράψω για τους τυχόν μη γνωρίζοντες, ότι ο Σύλλογος 'Ορίζοντας', που λειτουργεί στον τόπο μας από το 2004, είναι μια μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα οργάνωση που δραστηριοποιείται στο πλαίσιο της αδήριτης ανάγκης για ανθρωπιστική δράση, όταν τα προβλήματα είναι αξεπέραστα και η κοινωνική πρόνοια μηδαμινή. Η λειτουργία του είναι ενταγμένη στο πλαίσιο του εθελοντισμού, χωρίς επιχορήγηση από τους φορείς...

Των Τεσσάρων Μαρτύρων
Οπως κάθε χρόνο, από τη δεκαετία του 1990, έτσι κι εφέτος, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου βρέθηκα στον Άγιο Νικόλαο της Σπλάντζιας, το δεξιό κλίτος του οποίου είναι αφιερωμένο στους Τέσσερις εκ Μελάμπων Ρεθύμνου Μάρτυρες, και όπου ο Σύλλογος των εν Χανίοις Ρεθυμνίων 'ΑΡΚΑΔΙ' κάνει πανηγύρι. Όμοροι Νομοί ο Νομός Χανίων και ο Νομός Ρεθύμνου, είναι δεν είναι μιας ώρας δρόμος με το αυτοκίνητο η πόλη των Χανίων από την πόλη του Ρεθύμνου, ωστόσο, οι Ρεθεμνιώτες και οι Ρεθεμνιώτισσες επιμένουν να γιορτάζουν τους συμπατριώτες τους Αγίους, Εμμανουήλ, Γεώργιος, Νικόλαος και Αγγελής, τα ονόματά τους, που είπαν το δικό τους ΟΧΙ, τα χρόνια της τουρκοκρατίας, όταν τους ζητήθηκε ν’ αλλαξοπιστήσουν, στην πόλη που μένουν! Τους έβλεπα να ’ρχονται κατά οικογένειες στην εκκλησία, την ώρα της λειτουργίας, ιερουργούντος του μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνού Παπαγιαννάκη, λάμποντας ολόκληροι από χαρά. Έτσι όπως άναβαν κερί στην εικόνα των Αγίων, έτσι όπως προσκυνούσαν τα ιερά τους λείψανα και τη μάχαιρα με την οποία εσφαγιάσθησαν, έτσι όπως παρακολουθούσαν με άκρα κατάνυξη τη λειτουργία. Ντυμένους με την ίδια χαρά τους είδα κι έξω, στο προαύλιο του Ναού, όταν τέλειωσε η λειτουργία, κατά τη διάρκεια του παραδοσιακού κεράσματος. Απ’ τα φυλλοκάρδια τους οι ευχές για χρόνια πολλά και καλά που αντάλλασσαν. Απ’ τα φυλλοκάρδια μου και η δική μου ευχή. Κι αν έχω καλούς Ρεθεμνιώτες φίλους!

Η συντροφιά της Χαράς





Ακούω και ξανακούω τα δέκα τραγούδια απ’ το σιντί 'Μουσική από την καρδιά μας' που δημιούργησε ο μουσικός Γιώργος Δημόπουλος και τα παιδιά του και που είχε την καλοσύνη να μου το δώσει, μετά το τέλος της εναρκτήριας εκδήλωσης της περιόδου 2010 - 2011 των νεανικών συνάξεων της Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου 'Η Συντροφιά της Χαράς', που έγινε την Κυριακή 24 Οκτωβρίου στο Φαλδάμειο Ίδρυμα, για να τα... χορτάσω. Άκουσα για πρώτη φορά στην περί ου ο λόγος εκδήλωση, στην οποία ομιλήτρια ήταν η Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη με θέμα 'Από τον κόσμο των παραμυθιών της Ευδοκίας' να τραγουδούν κάποια απ’ αυτά, όπως το 'Ν’ αγαπάς' (Μουσική - Στίχοι Παντελής Θαλασσινός) και το 'Τι θέλω' (Ποίηση Γεωργίου Δροσίνη, Μουσική Μίκη Θεοδωράκη) και ξεστάθηκα. Ούτε... επαγγελματίες να ήταν αυτά τα παιδιά που μαζί με πολλά άλλα Κισαμιτάκια συμμετέχουν στη 'Συντροφιά της Χαράς'. Ένα το κρατούμενο αυτό, όχι όμως το μόνο, ούτε το κύριο, που με εντυπωσιάσε. Τη χαρά που άστραφτε στα μάτια τους και που με ειδικές ακτίνες τη μετέδιδαν στο κοινό που είχε ξετρουλιάξει την αίθουσα, κράτησα περισσότερο. 'Πάνω απ’ όλα η χαρά της συντροφιάς' μου είπε μιλώντας, όχι μόνο για τα παιδιά της χορωδίας, αλλά και για όλα, τα πάμπολλα παιδιά που παίρνουν μέρος στις νεανικές συνάξεις της Μητρόπολης, που μεταξύ των άλλων έργων αγάπης, ίδρυσε ο διάδοχος του Παππού, του Μεγάλου Ειρηναίου Γαλανάκη, νυν μητροπολίτης Αμφιλόχιος Ανδρονικάκης, μια φίλη δασκάλα, ένα απ’ τα 14(!) άτομα που δουλεύουν εθελοντικά, επί τούτου! Τι κρίμα που δεν μου μένει χώρος να επεκταθώ περισσότερο, αλλά και να αναφερθώ, έστω επιγραμματικά, και σε πολλά άλλα που είδα να γίνονται...