ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το καθεστώς της στοχαστικότητας και της αυτοστοχαστικότητας. Δηλαδή είναι το καθεστώς όπου η Κοινότητα μπορεί να συλλογίζεται τι θέλει, πώς το θέλει και γιατί το κάνει· η Κοινότητα, όχι ένα άτομο ούτε ένα κόμμα, η Κοινότητα'...

ΠΕΣ ΤΑ... Χρυσόστομε! Τ’ Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (όσοι τυχόν δεν το ξέρετε, μάθετέ το) σήμερα και γι’ αυτό η κλητική προσφώνηση. Το προηγούμενο, ωστόσο, 'πεταχτό' δεν είναι ρήση του εν λόγω Αγίου, αλλά απόσπασμα από το βιβλίο του Κορνήλιου Καστοριάδη 'Εξουσία, πολιτική, αυτονομία'. Μέρες τώρα το έχω βρει στο 'Ημερολόγιο' του 2011 της εφ. 'Χριστιανική' και το φύλαγα για σήμερα, παραμονή του 2ου γύρου των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Συνέπεσε να είναι και η γιορτή του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Πες τα... Χρυσόστομε Κορνήλιε, λοιπόν!

ΝΑ ΠΟΥΜΕ, για όσους τυχόν δεν το ξέρουν, ότι ο αποκληθείς και φιλόσοφος της αυτονομίας Κορνήλιος Καστοριάδης (1922 - 1997) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές αλλά και ψυχαναλυτές του 20ού αιώνα. Και ότι έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στο Παρίσι και οι απόψεις του γνώρισαν μεγάλη απήχηση στους επαναστατικούς κύκλους της εποχής...

ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν πρέπει να συλλογίζεται ούτε ένα άτομο, ούτε ένα κόμμα, αλλά η Κοινότητα, λοιπόν! Ας το έχουν αυτό υπόψη τους, οι νέοι 'κοινοτικοί' (δημοτικοί και περιφερειακοί) μας άρχοντες. Αμα τη αναλήψει των καθηκόντων τους.

'ΤΟΥΤΗΝ την Πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι... Είμαστε εις το 'εμείς' και όχι εις το 'εγώ'. Και εις το εξής να μάθωμεν να φτιάξωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί'. Αναφορά και στον μπάρμπα - Γιάννη Μακρυγιάννη, σήμερα.

ΟΠΟΥ και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,/ όπου και να θολώνει ο νους σας,/ μνημονεύετε Διονύσιον Σολωμόν/ μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη', μας παραγγέλνει στο 'Αξιον Εστί' του ο Οδυσσέας Ελύτης. Και Κορνήλιον Καστοριάδη και Ιωάννη Μακρυγιάννη, εκτός των άλλων, να μνημονεύουμε. Και, βεβαίως, Βιτσέντζο Κορνάρο και Βικτωρία Θεοδώρου, Κωνσταντίνε!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Δ. Νταντινάκη, σκηνοθέτη, δρ. Παν/μιου Ν. Σορβόννης, Χανιά: Να σ’ ευχαριστήσω και διά της Στήλης εκτός των άλλων και για το ποίημα 'Γαλάζια νιάτα' του σύγχρονου Τσέχου ποιητή Ντάλιμπορ Πέσεκ που μου έστειλες. Και βεβαίως, επ’ ευκαιρία να σε συγχαρώ και δημόσια τόσο για την έκδοση της 'Πελαγινής' της Βικτωρίας Θεοδώρου (απ’ τον 'Κεδρισό' σου) όσο και για τις ποιητικές σου αναφορές - παρεμβάσεις στα 'Χανιώτικα Νέα' όντας υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Χανίων με τη 'Λαϊκή Συσπείρωση' Αυτά προσώρας...

ΟΤΑΝ ο Οδυσσέας, ο Αίας και ο Φοίνικας πήγαν στη σκηνή του Αχιλλέα για να τον συναντήσουν και να τον παρακαλέσουν να βοηθήσει του Αχαιούς που κινδύνευαν, αυτός τους απάντησε με την προφητεία που του είχε δώσει η μητέρα του η Θέτιδα: 'Ωλετο μεν μοι νόστος, ατάρ κλέος άφθιτον έσται' (Πάει, δεν θα δω πια γυρισμό, μα αιώνια θα ’χω δόξα).

'[...] ας μου το συγχωρήσουν οι εστέτ/ αλλά αν κάθε ένας από αυτούς τουλάχιστον κατέβαινε σε ανθρακωρυχείο/ έστω και μια φορά μονάχα ίδρωνε σε χαλυβουργείο/ ανάσαινε μια βάρδια σε εργοστάσιο χημικών/ τότε θα καταλάβαινε τι είναι λαός/ κι όταν θα τον κοίταζε από το δέκατο πέμπτο πάτωμα/ θα του χαμογελούσε,'
Από το ποίημα 'Γαλάζια νιάτα' του Ντάλιμπορ Πέσεκ (Απόδοση στα ελληνικά Κάρολος Τζίζεκ)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
(http//:petaxta.blogspot.com)