ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Κι αυτό κάτι είναι...

Χριστουγεννιάτικη Αγορά Αγάπης για τις ανάγκες της Εξωτερικής Ιεραποστολής της Ιεράς Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου από τον Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών του Νομού μας. Εορταγορά από τον Σύλλογο Εθελοντικής Προσφοράς και Στήριξης 'Ορίζοντας', για την ενίσχυση των παιδιών και ενηλίκων με νεοπλασματική νόσο. Χριστουγεννιάτικο παζάρι του Συλλόγου Γυναικών Καντάνου 'Η ΤΑΒΙΘΑ' για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Χριστουγεννιάτικο παζάρι από το Δημοτικό Σχολείο Καλυβών για τα παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ και 5 παιδάκια που έχασαν πρόσφατα τον πατέρα τους. Χριστουγεννιάτικο παζάρι από τους μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου Χανίων για φιλανθρωπικούς σκοπούς... Εορταγορές επί εορταγορών αυτές τις μέρες που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα! Εντάξει, μ? αυτού του είδους τις εκδηλώσεις' ο κόσμος δε θ? αλλάξει/ οι σχέσεις των ανθρώπων δε θα καλυτερέψουν/ η εποχή της εκμετάλλευσης δε θα συντομευτεί', για να χρησιμοποιήσω στίχους του Μπέρτολτ Μπρεχτ από το ποίημα του 'Νυχτερινό Άσυλο' (μετάφραση Μάριου Πλωρίτη) που αναφέρεται σ? έναν άνθρωπο που στη γωνιά του 26ου Δρόμου του Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης, 'στέκει κάθε βράδυ τους μήνες του χειμώνα/ και τους άστεγους, που συνάζονται κει πέρα/ άσυλο για τη νύχτα βρίσκει, παρακαλώντας τους διαβάτες'. Ωστόσο, χάρις σ? αυτές τις εορταγορές σίγουρα κάποιοι συνάνθρωποί μας θα νιώσουν καλύτερα, θα αισθανθούν ότι κάποιοι τους νοιάζονται τέλος πάντων. Κι αυτό, χωρίς να είναι το παν, κάτι είναι! Όπως κάτι είναι, για να χρησιμοποιήσω πάλι στίχους του Μπρεχτ από το 'Νυχτερινό άσυλο' που: 'Μερικοί άνθρωποι έχουνε άσυλο για μια νύχτα/ δε θα τους δέρνει για μια νύχτα ο άνεμος/ το χιόνι που γι? αυτούς προοριζόταν,/ στο δρόμο θε να πέσει'.

Σαν τα πουλιά...

Σαν πουλιά πετούν και ταξιδεύουν, φωτίζουν αδιόρατα, ανεπαίσθητα, αμυδρά τον νου και την καρδιά μας, όπως τ? άστρα απ? το στερέωμα τη γη, οι στίχοι των ποιητών μας... Μ? αυτήν την επισήμανση, στο περίπου τα λόγια του, άρχισε τις προάλλες, την 1η του Δεκέμβρη, στον μικρό συμπαθητικό υπόγειο βιβλιοχώρο Τέχνης του βιβλιοπωλείου 'Το Βιβλίο' την παρουσίαση του Ημερολογίου 2011, '24 ποιητικές φωνές από τα Χανιά', ο και έχων την ευθύνη της ανθολόγησης και της έκδοσής του (εκδόσεις 'Κεδρισός') σκηνοθέτης Κώστας Νταντινάκης. Με ευχαριστίες στους 'εξαίσιους μάγους που έχουν καταγράψει, καταγράφουν και θα καταγράφουν όλα τα φωτεινά σημεία κι όλα τα σκοτεινά πρόσωπα της πόλης αλλά και της ύπαρξής μας, απαντώντας στο δικαιολογημένο ερώτημα του Χέλντερλιν, τι λόγο ύπαρξης έχουν οι ποιητές σε καιρούς μικρόψυχους', τελείωσε. Στους (στις): Μαρινέλλα Βλαχάκη, Γρηγόρη Γεωργουδάκη, Μιχάλη Γρηγοράκη, Βασίλη Ζαχαράκη, Βικτωρία Θεοδώρου, Σταύρο Καλαϊτζόγλου, Δημήτρη Κακαβελάκη, Λεωνίδα Κακάρογλου, Βαγγέλη Κακατσάκη, Άγγελο Καλοκαιρινό, Ιωσήφ Κουράκη, Κώστα Κουτσουρέλη, Μανώλη Λεφάκη, Γιώργη Μανουσάκη, Νίκο Μαραγκουδάκη, Δέσποινα Μαριανάκη - Κουτζόγλου, Μάρκο Μαριδάκη, Ελένη Μαριδάκη, Χρήστο Μαχαιρίδη, Πηνελόπη Ντουντουλάκη, Αιμιλία Παπαβασιλείου, Μαρία Πριπάκη, Ειρήνη Σπανουδάκη και Κώστα Χιωτάκη. Μα και μ? αναφορά σ? όλους τους άλλους, πιθανόν και καλύτερους από κάποιους που συμπεριελήφθηκαν, Χανιώτες ποιητές, τους οποίους όπως είπε, λόγω απουσίας του από τα Χανιά δεν τους γνώριζε. Ήταν πράγματι μια απρόσμενη ποιητική βραδιά (στα πρακτικά της οποίας προστέθηκε, ένα επιπλέον ποίημα του Αντώνη Χαρχαλάκη) μια ξεχωριστή βραδιά αληθινή μυσταγωγία. Ωσεί παρόντες σ? αυτήν με τους στίχους των οι Χανιώτες ποιητές που έφυγαν, οι περισσότεροι απ? αυτούς νωρίς, για το άλλο ημισφαίριο της ζωής: ο Μιχάλης Γρηγοράκης, ο Βασίλης Ζαχαράκης, ο Αντώνης Κατζουρός, ο Γιώργης Μανουσάκης, η Μαρία Πριπάκη και ο Κώστας Χιωτάκης. Ήταν και γι? αυτούς το δάσος των χειροκροτημάτων από τους παρόντες ποιητές και τους πολλούς φίλους της ποίησης, στο τέλος της εκδήλωσης. Και βέβαια για τον ιθύνοντα νου της και διευθύνοντα τα νήματά της, Κώστα Νταντινάκη και την εξαίρετη ηθοποιό Τατιάνα Τζιάκη που έβαλαν φτερά στους στίχους...

Τρέχει νερό στον... Κεδρισό!

Μεγάλη εντύπωση μου είχαν κάνει οι ποιητικές αναφορές - παρεμβάσεις στην εφημερίδα μας του Κώστα Νταντινάκη προεκλογικά με στίχους του Διονυσίου Σολωμού, του Βιτσέντζου Κορνάρου και της Βικτωρίας Θεοδώρου, όντας υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης. Του το έγραψα κιόλας 'Στα πεταχτά' με αφορμή το ποίημα 'Γαλάζια νιάτα' του Τσέχου ποιητή Ντάλιμπορ Πέσεκ που μου έστειλε για να συνοδεύσει τα 'χίλια ευχαριστώ' του για την 'άδεια' που του έδωσα να συμπεριλάβει στο ποιητικό ημερολόγιο που θα έβγαζε ο εκδοτικός του οίκος 'Κεδρισός' το ποίημά μου 'Τέλος;'. Λίγες μέρες μετά μου έστειλε το 'Πελαγινή' της Βικτωρίας Θεοδώρου και το 'Ελάσσονες τόνοι σε μείζονες κλίμακες στην ποίηση της Βικτωρίας Θεοδώρου' τα δύο βιβλία που έβγαλε ο 'Κεδρισός' του. Τον ήξερα μόνο ως σκηνοθέτη (έχω δει τα υπέροχα ντοκιμαντέρ του για τον Γιώργη Μανουσάκη και τη Βικτωρία Θεοδώρου) τώρα τον μάθαινα και ως εκδότη. Τελευταία (μετά την παρουσίαση του Ημερολογίου που αναφέρομαι στην προηγούμενη εύφημη μνεία) όπως μου έγραψε σε μήνυμα που μου έστειλε, μέσω Διαδικτύου, σχεδιάζει ένα τετράμηνο λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό περιοδικό με τίτλο 'Κεδρισός' το πρώτο τεύχος του οποίου, 'κεκοσμημένο' με ξυλογραφίες του Ράλλη Κοψίδη, θα καλύπτει το α? τετράμηνο του 2011. 'Για να σχεδιάζω τέτοια πράγματα σε καιρούς τέτοιας κρίσης, πάει να πει πως είμαι ντιπ? τ? απατού μου', μου γράφει στο υστερόγραφο. Τέτοιας λογής ανθρώπους έχει ανάγκη ο τόπος μας, Κώστα! Καλή συνέχεια! Τρέχει νερό στον... Κεδρισό!