ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

AΡΧΙΜΗΝΙΑ κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά/κι αρχή καλός μας χρόνος/εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος... Λίαν πρωί έπιασαν δουλειά και σήμερα, παραμονή Πρωτοχρονιάς, οι καλαντριστάδες. Κόντρα στα όποια μνημόνια και στα όποια μνημόσυνα. Οι ευχές (και ευχετήρια τραγούδια είναι εκτός όλων των άλλων τα κάλαντρα) δεν μπαίνουν, βλέπετε, σε ανεργία.

ΠΟΛΥ πένθιμες οι φετινές γιορτές· μου θυμίζουν κατοχή, μου είπε προχθές φίλη τακτική αναγνώστρια της στήλης, μεταξύ άλλων, σε τηλεφώνημά της. Μακάρι να είσαι η μόνη που κάνεις αυτή τη διαπίστωση, κυρία Ευαγγελία!

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ - Νέες ελπίδες για την Αυτοδιοίκηση από αύριο! Καμία αντίρρηση για τον χθεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο, κύριε διευθυντά! Να τον συνοδεύσω, ωστόσο, με μια ευχή. Να μην αποδειχθούν στην πράξη οι νέες ελπίδες, φρούδες!

Η ΕΛΠΙΔΑ πεθαίνει τελευταία. Να το διορθώσω. Ποτέ δεν πεθαίνει, η ελπίδα. Δεν πρέπει να πεθαίνει. Δεν υπάρχει τέλος πριν από το τέλος. Για όλους και για όλα.

'ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ τριών δει μεμνήσθαι: Πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει, δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει και τρίτον ουκ αεί άρχει'. Το πρώτο πράγμα που θα έκανα αν ήμουν για μια μέρα δήμαρχος σε οποιονδήποτε Δήμο, θα ήταν να αναρτούσα μια καλαίσθητη επιγραφή πίσω απ' το γραφείο μου με τα παραπάνω λόγια του αρχαίου ποιητή Αγάθωνα. Και σαν δείγμα των προθέσεών μου και σαν παρακαταθήκη στον κανονικό δήμαρχο.

ΑΝ ΗΣΑΣΤΑΝ δήμαρχος Χανίων για μια ημέρα, τι θα αλλάζατε; Το ερώτημα αυτό ετέθη λίγες μέρες πριν απ’ τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου απ' τον και επί των αυτοδιοικητικών ειδικό δημοσιογράφο της εφημερίδας μας, Γιώργο Γεωργακάκη, σε 9 συνεργάτες της, μεταξύ των οποίων και σ' εμένα. Το παραπάνω 'πεταχτό' είναι, στο περίπου, ένα μέρος απ' την απάντησή μου (βλ. 'Χ.Ν.' 3 - 11 - 2010).

'ΠΑΝΤΑ ΒΡΙΣΚΩ καταφύγιο στα φιλόξενα γραφεία του αγαπημένου μου φίλου Γιάννη Γαρεδάκη, στα 'Χανιώτικα νέα'. Ετσι για να θυμηθώ πώς είναι η μυρωδιά της εφημερίδας. Επειδή οι πραγματικές εφημερίδες βρίσκονται πια στην περιφέρεια κι όχι στη μητρόπολη της παρακμής'. Αυτά, μεταξύ των άλλων, έγραψε στο ιστολόγιό του (www.styx.gr) τις προάλλες (27 - 12 - 2010) σε ένα ιδιαίτερα αισθαντικό κείμενό του ο και πολύ γνωστός στους αναγνώστες των 'πεταχτών' διακεκριμένος δημοσιογράφος Κώστας Μπετινάκης. Σ' ευχαριστώ πολύ, επ' ευκαιρία, για τη συχνά - πυκνά αναδημοσίευση των 'πεταχτών' μου στο 'Στυξ', Κώστα! Μεγάλη μου τιμή!

ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ τοίχου, εκτός από ημερολόγιο γραφείου, οι '24 ποιητικές φωνές από τα Χανιά', που κυκλοφόρησαν οι εκδόσεις 'Κεδρισός' του Κώστα Νταντινάκη. Μια απ' τις φωνές κι αυτή του αξέχαστου Βασίλη Ζαχαράκη, με την οποία η στήλη αποχαιρετά το 2010!

ΚΑΠΟΙΟΣ ρώτησε τον Αρίστιππο τι κέρδος είχε από τη φιλοσοφία. Ο Αρίστιππος του απάντησε: 'Χάρη στη φιλοσοφία συναναστρέφομαι χωρίς να φοβάμαι όλους τους ανθρώπους'.

'Η ασάφεια των σχέσεων/εξουδετερώνει τα τεκμήρια του οράματος./Το όραμα είναι πολλαπλό/με λείες επιφάνειες/όπου το φως παίρνει μια άλλη υπόσταση./Ομως καμιά υπόσταση/δεν μπορεί να ξεκαθαρίσει/την ασάφεια των σχέσεων'.
Το ποίημα 'Ατιτλο' του Βασίλη Ζαχαράκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)