ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ και αν δεν βάλαμε από χθες στην ξώπορτα του σπιτιού μας ασκελετούρα, ας βάλουμε. Η ασκελετούρα, έλεγαν οι παλιοί μας, μπορεί να μας μεταδώσει τη ζωτική δύναμη που έχει μέσα της. Τη δύναμη που έχει να βγάζει πάντα νέα φύλλα. Ακόμα κι αν δεν το πιστεύουμε, ας το κάνουμε! Ας μείνουν και κάποια έθιμα να τα παραδώσουμε έτσι όπως τα βρήκαμε. Καλή χρονιά!

ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ δυνάμεις σαν λαός! Κρύβουμε πολλές δυνάμεις σαν άτομα μέσα μας. Δύσκολη, πολύ δύσκολη η χρονιά που αρχίζει. Ας μην τα βάφουμε, όμως, όλα μαύρα! Ακόμα κι όταν κλείνουν όλες οι πόρτες, πάντα υπάρχει ανοιχτό ένα παράθυρο!

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΗΤΑΝ το 'πεταχτό' που έκανε το ποδαρικό στη στήλη εφέτος. Κανονισμένο από μέρες το 'χα. Σιγά που θ' άφηνα το μολύβι λιμπερτό να μου ξεφουρνίσει πράμα ανεπιθύμητο!

ΟΛΟΙ ΝΟΙΑΖΟΜΑΣΤΕ, γιατί να το κρύψομεν άλλωστε, για το καλό ποδαρικό! Οχι και να μας το κάνει ο... πρώτος τυχόντας!

'ΑΝ ΕΙΝΑΙ να ’ρθει θε να ’ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει!'. Ο τελευταίος στίχος του ποιήματος 'Η αγάπη' του Κώστα Ουράνη. Στην αγάπη, βέβαια, αναφέρεται. Το ο,τιδήποτε, ωστόσο, 'αν είναι να 'ρθει θε να 'ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει!'.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ δεν ξέρει τι τον περιμένει, όχι μόνο τον επόμενο χρόνο, τον επόμενο μήνα, την επόμενη μέρα, την επόμενη ώρα αλλά και την επόμενη στιγμή. Στην επόμενη στροφή του δρόμου. Την άποψή του πάνω σ' αυτό μου την έχει πει πολλές φορές ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος. Αλλη ιστορία γι' αυτόν το ποδαρικό. Κανονισμένο, απ' τις αρχές του Δεκέμβρη ποιο απ' τα εγγόνια του θα του κάνει, το 'χει!

ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ, ΛΕΕΙ, τις προάλλες στα καφενεία, του μέχρι χθες Δήμου Κρυονερίδας από την Αστυνομία, γιατί έπαιζαν ζάρια και πρέφα. 'Εγώ θυμούμαι ότι παλιά οι κουμαρτζήδες έβαζαν τσιλιαδόρους τέτοιες μέρες που έβραζε το κουμάρι έξω απ' τα καφενεία', μου είπε φίλος απ' τα παλιά που είχε... διαπρέψει, όντας μαθητής Γυμνασίου, στο επάγγελμα του τσιλιαδόρου.

ΘΕΑ ΥΓΕΙΑ, σκιας εσύ, κάμε το το ραέτι/ υγειά για κάθε άθρωπο για χρόνια στο κουρμπέτι! Ενα ακόμα δίστιχο από τη ρίμα με τίτλο 'Στου Μνημονίου την εποχή ευκές καλαντριχούμε', που μου έστειλε ο Κωστής Λαγουδιανάκης.

'ΕΧΩ ΕΝΤΟΛΗ να σου δημεύσω την περιουσία', είπε με σηκωμένο φρύδι ο έπαρχος Μόδεστος στον επίσκοπο της Καισάρειας, Βασίλειο (το δικό μας Αγιο Βασίλη). 'Η περιουσία μου είναι στα χέρια των φτωχών. Δικά μου δεν είναι παρά μερικά βιβλία και το τριμμένο ράσο που φορώ'.

'ΣΙΩΠΗΛΟΙ ΑΔΕΙΟΙ/κύλησαν οι δείκτες/στην καμπή του χρόνου/και χάραξαν ρυτίδες/ακόμη μια φορά/μένοντας μετέωροι/στη ζυγαριά, που μέτραγε/το βάρος των γεγονότων,/που αφού παρήλθαν,/ρίχτηκαν/στον γκρεμό των αναμνήσεων,/όπου εκεί φυλακίστηκαν/χωρίς διέξοδο/[...]'.
Από το ποίημα 'Οι δείκτες κύλησαν' του Δημήτρη Πετρέλη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Χανιώτικα νέα(01.01.11)