ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
kak_nektar@yahoo.gr

Στη γιαγιά μου τη Δέσποινα

[Δυο μόνο λέξεις... ν’ αφήσω στο προσκέφαλό σου, χαιρετισμός κι αντίο
για το ταξίδι που ’χεις ξεκινήσει...]

Πρωί της Τρίτης, είμαι μαζί σου στο σπίτι σου, μέσα στο σαλόνι, εσύ ακίνητη φορείς το καλό σου φόρεμα, ήρεμη, γαλήνια κι εγώ κοντά σου στο προσκέφαλό σου, να σε θωρώ όμορφη! Δυο μόνο λέξεις θέλω να σου πω γιαγιά μου μα δεν ξέρω αν γίνεται να τις αρθρώσω. Το ξέρω πως δεν γίνεται! Και τι να πεις, τι να πρωτοπείς με δυο λέξεις;
Φταίει που παλεύουν μέσα μου όλες οι σκέψεις κι όλα τα συναισθήματα -όσα έχω- αφότου έμαθα για το φευγιό σου! Αυτό φταίει κι αδυνατώ καλή μου... Τίποτε δεν μοιάζει αρκετό για να ειπωθεί για σένα και πώς να το χωρέσουν κάποιες αράδες;
Πώς οι λέξεις να δηλώσουν τα συναισθήματα κι όλες τις σκέψεις όλων μας...!
Ανάκατα μοιάζουν. Ανάκατα είναι όλα κι έτσι ανάκατα στα γράφω. Θέλω να προλάβω να στα πω όπως σου ’λεγα τα νέα μας· το μωρό είναι ακόμη λίγο άρρωστο, τρέχει η μυτούλα του και δείχνει τον λαιμό του και λέει 'μιμί'!...
Εμείς είμαστε, όμως καλά(!), αν εξαιρέσεις... Αρχινώ τις προτάσεις και δεν τις τελειώνω!
Μα δε μπορώ και κάτι καλύτερο σήμερα!
...Νιώθω πως θέλω να σου πω άλλα από αυτά που σου λέω, νιώθω να μη μου φτάνει ο χώρος, ο χρόνος να τα βάλω σε μια σειρά, να σου πω τα πιο σπουδαία, τα πιο σημαντικά...
Τούτη την ώρα, όλα, γιαγιά, είναι ασήμαντα...
Τι να ’ναι πιο σημαντικό τούτη την ώρα από το άσχημο νέο πως δεν είσαι πια μαζί μας, πως δεν θα σε ξαναδούμε, πως δεν θα σε ξανακούσουμε!
Γιάντα γιαγιά φεύγεις;
Τι να κάνω πες μου να σε δω ξανά, να μου μιλήσεις, να σε ξανακούσω σε όλα τα σωστά που ’χεις να μ’ ορμηνέψεις; Θέλω να σου πω πως δεν κλαίω κι ας τρέχουνε τα μάτια μου!
Μη στεναχωράσαι για ’μας, είμαστε όλοι καλά κι ας πονούμε... Καιρός σου δα να ξεκουραστείς, καλή μου, να μη μας έχεις όλους στην έγνοια σου! Δεν ξέρω... Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω κι ας είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω τα μικρά - μικρά κι ασήμαντα!
...Εσύ έχεις φύγει πια από κοντά μας... γιατί το επαναλαμβάνω;
Να το πιστέψω; Γιατί να το πιστέψω; Το θέλω;
Το μόνο που θέλω, το μόνο που με νοιάζει είναι να ’σαι καλά, να προσέχεις, να ’σαι πια ξεκούραστη κι εμείς καλά θα είμαστε...!
Προστέθηκε πριν από 6 λεπτά · Μου αρέσει! · Σχολιάστε