ΠΟΙΗΣΗ

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ…
Την αναπνοή των φιλήσυχων ανθρώπων
Δεν ξέρω γιατί απόψε συλλογίζομαι…
Των λίγων που συνειδητά επέλεξαν την ησυχία
Και των πολλών που εκβιαστικά την δέχτηκαν.
Μεγενθύνοντας τους ήχους των
Επισημαίνω εύκολα τις διαφορές .
Των λίγων μοιάζει με την κούφια μπαλωτιά
Σκουριασμένης καραμπίνας
Που’ριξε κάποιος φιγουρατζής σε γάμο
Και των πολλών με τη σφυριχτή φωνίτσα
Ενός φυλακισμένου κότσυφα πριν ξεψυχήσει.
Την αναπνοή των φιλήσυχων ανθρώπων
Δεν ξέρω γιατί απόψε συλλογίζομαι…