Παλαιότερα ο εξηλεκτρισμός μιας χώρας αποτελούσε δείκτη ανάπτυξης και προόδου για τη χώρα αυτή. Στη βάση αυτή το Αλιβέρι, στο οποίο θεμελιώθηκε και λειτούργησε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα, αποτελούσε δείγμα του νεότερου (μεταπολεμικού) μοντέλου ανάπτυξης της Ελλάδας. Φθηνή πρώτη ύλη (λιγνίτης) και φθηνό εργατικό κόστος που από τη μια έδωσαν στην ανάπτυξη του τόπου και της χώρας σημαντική ώθηση, από την άλλη όμως την προσανατόλισαν μονόπλευρα στη βιομηχανική παραγωγή, αποκόπτοντας τους αγρότες από τα χωράφια τους (αυτά που τους άφησε η απαλλοτρίωση των εδαφών), αφήνοντας τις παραλίες να μαραζώσουν (και να δέχονται την επέλαση των ιχθυοτροφείων σε μέγεθος πέραν των όποιων αρχικών σχεδιασμών και όλα όσα συνόδεψαν το οικιστικό, κοινωνικό και πολιτιστικό μοντέλο που "επιλέχθηκε" ως αποδεκτό. Και τώρα τι; Από το λιγνίτη που έκανε μερικά εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί δεν έχει μείνει πια τίποτα. Ούτε καν η στάχτη του, που επί ετών μεταφερόταν πλησίον του χωριού Άγιος Λουκάς, και αποτέλεσε πρώτη (και φθηνή) πρώτη ύλη για την παραγωγή τσιμέντου από την παρακείμενη τσιμεντοβιομηχανία. Από τις τρεις γενιές των εργαζομένων σε αυτό έχουν μείνει μόνο ελάχιστοι. Το ορυχείο σε εγκατάλειψη, χώρος και εγκαστάσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ιδανικό χώρο βιομηχανικού μουσείου, επισκέψιμου απο σχολεία και ιδιώτες...στοιχείο προβολής και οικονομικής ανάπτυξης της πόλης. Το μονοδιάστατο μοντέλο ανάπτυξης (όχι μόνο της πόλης μας βέβαια, αλλά της χώρας εν γένει) δείχνει καθημερινά τα παραπαίοντα κομμάτια του που το ένα μετά το άλλο γκρεμίζονται. Σε αυτό το τοπίο υπάρχει όμως και το φως της ζωής...Η ζωή στα μάτια των παιδιών που μεγαλώνουμε, ελπίζοντας να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν τον κόσμο αυτό για να μπορέσουν να το αλλάξουν... Εμείς για αυτό δουλεύουμε και αυτό προσπαθούμε... Άλλωστε το ευ- της Εύ-βοιας αποτελεί για εμάς μια αρχαία παρακαταθήκη στην οποια πρέπει να ανταποκριθούμε. Με ευχές και εκτίμηση από το Αλιβέρι
Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο! Μόλις επέστρεψα από την Εύ-βοια. Υπέροχη! Δείτε και τα σημερινά Πεταχτά! Την άλλη φορά θα τα πούμε και θα τα πιούμε... Χαιρετώ σας κι αγαπώ σας!
Παλαιότερα ο εξηλεκτρισμός μιας χώρας αποτελούσε δείκτη ανάπτυξης και προόδου για τη χώρα αυτή. Στη βάση αυτή το Αλιβέρι, στο οποίο θεμελιώθηκε και λειτούργησε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα, αποτελούσε δείγμα του νεότερου (μεταπολεμικού) μοντέλου ανάπτυξης της Ελλάδας. Φθηνή πρώτη ύλη (λιγνίτης) και φθηνό εργατικό κόστος που από τη μια έδωσαν στην ανάπτυξη του τόπου και της χώρας σημαντική ώθηση, από την άλλη όμως την προσανατόλισαν μονόπλευρα στη βιομηχανική παραγωγή, αποκόπτοντας τους αγρότες από τα χωράφια τους (αυτά που τους άφησε η απαλλοτρίωση των εδαφών), αφήνοντας τις παραλίες να μαραζώσουν (και να δέχονται την επέλαση των ιχθυοτροφείων σε μέγεθος πέραν των όποιων αρχικών σχεδιασμών και όλα όσα συνόδεψαν το οικιστικό, κοινωνικό και πολιτιστικό μοντέλο που "επιλέχθηκε" ως αποδεκτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα τι; Από το λιγνίτη που έκανε μερικά εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί δεν έχει μείνει πια τίποτα. Ούτε καν η στάχτη του, που επί ετών μεταφερόταν πλησίον του χωριού Άγιος Λουκάς, και αποτέλεσε πρώτη (και φθηνή) πρώτη ύλη για την παραγωγή τσιμέντου από την παρακείμενη τσιμεντοβιομηχανία. Από τις τρεις γενιές των εργαζομένων σε αυτό έχουν μείνει μόνο ελάχιστοι. Το ορυχείο σε εγκατάλειψη, χώρος και εγκαστάσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ιδανικό χώρο βιομηχανικού μουσείου, επισκέψιμου απο σχολεία και ιδιώτες...στοιχείο προβολής και οικονομικής ανάπτυξης της πόλης.
Το μονοδιάστατο μοντέλο ανάπτυξης (όχι μόνο της πόλης μας βέβαια, αλλά της χώρας εν γένει) δείχνει καθημερινά τα παραπαίοντα κομμάτια του που το ένα μετά το άλλο γκρεμίζονται.
Σε αυτό το τοπίο υπάρχει όμως και το φως της ζωής...Η ζωή στα μάτια των παιδιών που μεγαλώνουμε, ελπίζοντας να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν τον κόσμο αυτό για να μπορέσουν να το αλλάξουν...
Εμείς για αυτό δουλεύουμε και αυτό προσπαθούμε... Άλλωστε το ευ- της Εύ-βοιας αποτελεί για εμάς μια αρχαία παρακαταθήκη στην οποια πρέπει να ανταποκριθούμε.
Με ευχές και εκτίμηση από το Αλιβέρι
http://blogs.sch.gr/2dimalive
Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο! Μόλις επέστρεψα από την Εύ-βοια. Υπέροχη! Δείτε και τα σημερινά Πεταχτά! Την άλλη φορά θα τα πούμε και θα τα πιούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετώ σας κι αγαπώ σας!