ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗΣ αύριο. Του Αγίου Αλεξίου του ανθρώπου του Θεού σήμερα, 17 Μαρτίου και ο νους μου πηγαίνει, όπως πάει χρόνια τώρα την ίδια μέρα, στον Ποιητή Αλέξη Ζερβάνο, που εξακολουθεί να αποκρυπτογραφεί στο σπίτι του στον Προφήτη Ηλία 'τις απελπισμένες γκριμάτσες' του τρελαμένου απ? τη φρίκη πιθήκου της Νυρεμβέργης! Χρόνια σου πολλά, Αλέξη!

ΚΑΛΕΣΜΑ συστράτευσης από τούτους, κάλεσμα συστράτευσης απ? τους άλλους, κάλεσμα συστράτευσης απ? τους παράλλους. Προς αποστρατευμένους, εν όψει εκλογών. 

ΟΣΟ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ φυλακή κουμπάροι και λαμόγια/ θα λέμε στους πολιτικούς έργα και όχι λόγια. Καλά κάνεις και το λες... μαντιναδάτα, Εννιαχωριανέ, εκφράζοντας το δημόσιο αίσθημα. Βρόντα ξαναβρόντα στου κουφού την πόρτα, κάτι θα γενεί στο τέλος. 

ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ ότι με τον Ευάγγελο Βενιζέλο στην προεδρία το ΠΑΣΟΚ αρχίζει να γράφει ένα ακόμα κεφάλαιο στην πολιτική ζωή του τόπου. Το πρώτο ενός άλλου, καινούργιου βιβλίου ή το τελευταίο του βιβλίου; Ιδωμεν.

ΣΥΓΓΝΩΜΗ που κάναμε ετούτο, συγγνώμη που κάναμε το άλλο, συγγνώμη που κάναμε το παράλλο... Τώρα μάλιστα! Να σε κάψω Γιάννη, να σ? αλείψω λάδι...

ΠΑΤΑΤΟΦΑΓΙΑ και άγιος ο Θεός. Πατατόζουμο, αντί για καφέ, το πρωί, πατάτες με πατάτες το μεσημέρι, πατάτες με πατάτες το βράδυ. Πρόταση διατροφής του ελληνικού λαού απ? την τρόικα, που θέλει το καλό μας. 

ΑΛΛΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ της πατάτας κι άλλο πράγμα η πατάτα του κινήματος. Τι θέλει άραγε να πει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος μ? αυτή του τη φράση; Ακου η πατάτα του κινήματος...

'ΧΕΙΡΑ ΒΟΗΘΕΙΑΣ' για τους απόρους στον Αποκόρωνα... Το 'κύτταρο' της Χαλέπας... Το κοινωνικό παντοπωλείο του Δήμου Χανίων... Τα συσσίτια των Μητροπόλεων του Νομού μας μα και των Ενοριών. Τα συσσίτια της Σπλάντζιας... Οι φανερές μα και οι κρυφές (που σίγουρα είναι περισσότερες) εκδηλώσεις αλληλεγγύης... Να μην αφήσουμε κανένα να πεινάσει, όπως είπε ο Μίκης. Μα και να μην αφήσουμε κανέναν να γενεί διακονιάρης...

'ΠΑΡΑΔΟΣΗ της Ορθοδοξίας είναι ο συντετριμμένος άνθρωπος. Οχι ο κακομοίρης, αλλά εκείνος ο οποίος βλέπει πέρα από τη μύτη του και τον εαυτό του. [...] Η παράδοση αυτή ουδέποτε έπαψε να λειτουργεί στον τόπο μας. Το έθνος από εκεί κρατήθηκε στις φοβερές του περιπέτειες, εκεί βρήκε ο λαός πάντα καταφυγή. Παραγκωνίσθηκε μόνο από την ηγετική μερίδα της άρχουσας τάξεως και από την «προοδευτική» λεγόμενη διανόηση που είχαν στραμμένα τα μάτια στη Δύση'. Στέλιος Ράμφος (εφ. 'ΤΑ ΝΕΑ', 3-10-1983). 

ΚΑΠΟΤΕ ρώτησαν τον Διογένη αν έχει κόρη ή γιο. Αυτός απάντησε 'όχι'. Τότε του είπαν: 'Οταν πεθάνεις ποιος θα σε κηδεύσει;'. Ο Διογένης απάντησε: 'Εκείνος που θέλει να πάρει το σπίτι μου' (πηγή: Διογένη Λαέρτιου: 'Διογένης ο Κυνικός', εκδ. 'γνώση'). 

'Το εμβατήριο των πιθήκων/ με τα ταμπούρλα και τα βούκινα,/ τα κύμβαλα, τις σάλπιγγες,/ είναι τραγούδι οργής/ με δύναμη αρχέγονη./ Είναι ποτάμι ανήσυχο/ που στο διάβα του σέρνει/ τους καρπούς που σαπίσανε/ και τα δέντρα που τα ?καψε/ η βροχή κι ο νοτιάς./ Το εμβατήριο των πιθήκων/ με τα ταμπούρλα και τα βούκινα,/ τα κύμβαλα, τις σάλπιγγες,/ σηκώνει απ? το λήθαργο/ τις ξεχασμένες φάλαγγες/ που με τα στήθια τα γυμνά/ γκρεμίζουν τις Βαστίλλες'.

Ποίημα από την ποιητική συλλογή του Αλέξη Ζερβάνου 'Ενας πίθηκος συλλογιέται'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (17.03.2012)