ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΙΝΟΝΤΑΙ με τίποτα τα 'χάπια' των πολλών και διάφορων μέτρων που μας επέβαλαν οι τροϊκάνοι. Παραείναι μεγάλα και πικρά· τι πικρά, σκέτα φαρμάκια.
ΤΑ ΜΕΤΡΑ κρίση φέρανε κι ο κόσμος υποφέρει/ κι εδά πώς θα ξεμπλέξουμε ούτ’ ο Θεός δεν ξέρει. Ψηλά σηκώνει τα χέρια μ’ αυτήν του τη μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Την παροιμία που λέει 'φωνή λαού, οργή Θεού', την ξέρεις, βέβαια, Ηλία!
ΕΝΝΕΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ Βουλή δείχνει μια τελευταία δημοσκόπηση. Μέχρι τις εκλογές, βέβαια, που θα γίνουν, όπως λέγεται, είτε την τελευταία Κυριακή του Απρίλη, είτε την πρώτη του Μάη, πολύ νερό θα ’χει τρέξει στο ποτάμι της πολιτικής ζωής.
ΤΟΥΣ ΠΗΡΕ το ποτάμι, τους πήρε ο ποταμός... Κι αν έχει να πάρει το ποτάμι άχρηστα υλικά και να τα πάει στη θάλασσα... Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο το σχόλιο.
'ΕΓΩ ΔΕΝ πρόκειται να πάρω μια σημαία και να βγω στους δρόμους και να φωνάζω ζήτω η Ελλάς και ζήτω το Εθνος. Ξέρω, όμως, πως κάτι μέσα στην ψυχή μου αναστατώνεται. Αυτό φοβάμαι ότι χάθηκε, χάνεται. Λυπάμαι που, όταν γκρινιάζουμε για την κρίση, φτάνουμε μέχρι εκεί που πάει το άτομό μας. Αυτούς τους Ελληνες φοβάμαι που αλλάξανε μέσα σε είκοσι χρόνια αξίες και ιδανικά'. Απ’ τη συνέντευξη του Αδαμάντιου Πεπελάση στο περιοδικό 'ΜΟΝΟ'.
ΟΧΙ ΜΟΝΟ κομπιναδόρους και τεμπέληδες, αλλά και μπεκρήδες θέλει, τους Ελληνες, όπως με πληροφόρησε η φίλη Φώφη Κυρλίδου - Walter που ζει στην Ελβετία, με μήνυμά της, η γερμανόφωνη ελβετική εφημερίδα 'Weltwoche'. Το κερασάκι, λέει, στην τούρτα είναι μια φωτογραφία που δείχνει έναν τριαντάρη, με τα πόδια στο γραφείο και να κρατά στο χέρι του ένα ποτήρι κρασί. Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα! Το σχόλιο της φίλης μου. Γράφονται και καλά για τους Ελληνες, πάντως, Φώφη! Κι όσο καταλαγιάζει ο κουρνιαχτός, τόσο γίνονται και περισσότερα...
Μ’ ΕΝΑ ΓΝΩΣΤΟ ριζίτικο τραγούδι έκλεισα την ομιλία μου στη χθεσινή τιμητική εκδήλωση που έκανε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη ο Δήμος Χανίων για τον Σταμάτη Αποστολάκη. Οχι ακριβώς όπως αυτός το αποθησαύρισε πάντως, αλλά με δικό μου κλείσιμο και με την αλλαγή της λέξης 'φρόνιμος', με τη λέξη 'Δάσκαλος'. Μ’ αυτό κλείνω και τη στήλη σήμερα. Απ’ το βιβλίο του 'Λαογραφικά Μελετήματα για τον Ελευθέριο Κ. Βενιζέλο' και το σημερινό ιστορικό ανέκδοτο.
ΚΑΝΑΝΕ ΑΓΩΝΕΣ οι Λακκιώτες και τον καλέσανε με την παρέα του. Δεν θέλανε, όμως, να βγει πρώτος ο Βενιζέλος στο χωριό των, αλλά που έτρεχε πολύ... Εγινεν ο αγώνας δρόμου κι ο Βενιζέλος ήρθε πρώτος. Οι Λακκιώτες αποφάσισαν να τον προσβάλλουν. Το μυρίστηκε, όμως, εκείνος και τους είπε: 'Ο πρώτος γύρος, ο προκριματικός τέλειωσε, πότε θα ετοιμαστούμε για τον κανονικό;'. 'Σε λίγο', είπαν εκείνοι. Οταν δόθηκε το σύνθημα να ξεκινήσουν, ο Βενιζέλος κωλυσιεργούσε, καθυστερούσε κι έδωσε χρόνο να πάνε πρώτοι οι Λακκιώτες. Υστερα τάχατες ξέγνοιος, συζητούσε: 'Μα τι μου κάματε; Μ’ αφήκατε να βγω πρώτος στην πρόβα και στον κανονικό αγώνα με φάγατε;'.
'Μυρίζουν οι βασιλικοί, μυρίζουν κι οι βαρσάμοι,/ μα σα μυρίζ’ ο Δάσκαλος, βαρσάμια δε μυρίζουν,/ βαρσάμια ουδέ βασιλικοί, μουιδέ καρεφυλλάτα./ Μυρίζ’ εκειά που πορπατεί, μυρίζ’ εκειά που στέκει,/ μυρίζ’ εκειά που κάθεται, μυρίζει όντε γράφει,/ μυρίζει και όντε μιλεί...'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (ο6.03.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου