ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ! Ν’ αρχίσω με τρεις παροιμίες για τον Μάρτη, που μπήκε, με μια μέρα καθυστέρηση, λόγω δίσεκτου έτους, εφέτος, κατ’ αρχήν για το καλό: Μάρτης είναι νάζια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει. Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το μετάνιωσε πως δεν εξαναχιόνισε. Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ σας πω ότι ο χειμώνας είναι ακόμα εδώ έγραψα τις παραπάνω παροιμίες. Λάθος τον έχουμε κατατάξει στην άνοιξη, η οποία μόλις στην 22η μέρα του κάνει την επίσημη εμφάνισή της. Να μην ξεχνιόμαστε...
ΚΑΙ ΚΑΛΑ, όπου και να πάει το πράγμα, δεν μπορεί παρά να ’ρθει η άνοιξη, πάντα πιστή στο ραντεβού της αυτή. Την άνοιξη της ελληνικής οικονομίας είναι που δεν βλέπει κανείς να ’ρχεται.
ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ είναι συμπέθερός μου ο Γιώργος ο Κοκολογιάννης απ’ τα Νεροκούρου, αλλά και στις μαντινάδες δεν πιάνεται. Δείγμα γραφής: Ο χρόνος που ’ρθε και περνά πράμα δε θα χαρίσει/ υγεία, αγάπη να ’χουμε ν’ αντέξουμε την κρίση. Ούτε παραγγελιά να του την είχα.
ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ να ’χουμε, μπάρε μου! Συχνά καταλήγουμε σ’ αυτήν την επωδό, εσχάτως. Ξεχνώντας ότι χωρίς να ’χουμε και την τύχη με το μέρος μας την έχουμε βαμμένη. Εχαιραν άκρας υγείας και οι επιβάτες του 'Τιτανικού'. Ελα σου, όμως, όπως έχω ξαναγράψει, που δεν είχαν την τύχη με το μέρος τους...
ΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ παροιμοιάσει πρώτος την ελληνική οικονομία με τον 'Τιτανικό' δεν θυμούμαι. Δεν νομίζω πάντως να ήταν ο πρώην υπουργός Οικονομικών (επί κυβερνήσεων Κ. Σημίτη) Νίκος Χριστοδουλάκης που το τελευταίο βιβλίο του έχει τίτλο 'Σώζεται ο Τιτανικός;'.
ΑΛΗΘΕΙΑ, σώζεται ο Τιτανικός; Ευθέως ρώτησα τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο τις προάλλες. Για τον Τιτανικό δεν ξέρω, για τους περισσότερους επιβάτες όμως, γλυτέρα δεν βλέπω, μου απάντησε. Για να συμπληρώσει: Εκτός και αν... που το άφησε ξεκρέμαστο.
ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση για να εξηγήσω με τη βοήθεια του Αντώνη Ξανθινάκη (βλ. το 'Λεξικό' του) δύο λέξεις της κρητικής διαλέκτου που χρησιμοποίησα παραπάνω. Τις λέξεις 'μπάρε μου' και 'γλυτέρα'. Μπάρε μου πάει να πει τουλάχιστο (εγώ μπάρε μου κατέω είντα κάνω) και γλυτέρα πάει να πει γλύτωμα, γλυτωμός (Μποσκάδα του ’χουνε στεμένη και δεν έχει γλυτέρα).
ΚΡΑΤΩ ανοιχτή την παρένθεση για να πω ότι και τον Αντώνη τον Ξανθινάκη τον έχω γραμμένο στον κατάλογο των εκλεκτών συνεργατών της στήλης. Δεν είναι καθόλου λίγες οι φορές που συμβουλεύομαι το 'Λεξικό' του. Κλείνω την παρένθεση και πάω κατευθείαν στο ιστορικό ανέκδοτο.
ΟΤΑΝ κάποτε ζήτησαν από τον Διογένη να συνεισφέρει σ’ ένα συμπόσιο απάντησε: 'Συνεισφορές από τους άλλους, τον Εκτορα αφήστε τον ήσυχο' (Πηγή: Διογένη Λαέρτιου: 'Διογένης ο Κυνικός' εκδ. 'Γνώση').
'Γεια σου Απρίλη γεια σου Μάρτη/ και πικρή Σαρακοστή/ βάζω πλώρη και κατάρτι και γυρεύω ένα νησί/ που δε βρίσκεται στο χάρτη/ Το κρατάνε στον αέρα/ τέσσερα χρυσά πουλιά/ δεν γνωρίζω εκεί πέρα/ ούτε κλέφτη ούτε φονιά/ ούτε μάνα και πατέρα./ Τα λουλούδια μεγαλώνουν/ κάθε νύχτα τρεις οργιές/ τις ακρογιαλιές ισκιώνουν/ και τα δέντρα στις πλαγιές/ σαν καβούρια σκαρφαλώνουν'.
Από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη 'Το ερημονήσι'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (01.03.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου