ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Κυρίως όμως έπρεπε να μεγαλώσουμε για να καταλάβουμε ότι 'εμείς' πρέπει να βλέπουμε και να νοιαζόμαστε για τη δική μας καμπούρα και να μην ρίχνουμε το φταίξιμο πάντοτε στους άλλους, στους ξένους: στους Αγγλους, Γάλλους, Γερμανούς, Αμερικανούς κ.λπ.!

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ.. Κακατσάκης

Ο... 'εαυτός εχθρός'
Ο Δήμος Σταρένιος με αυτή την ατάκα σε παλιά ελληνική ταινία, με τίτλο 'Η χαραυγή της νίκης', προσπαθούσε να πείσει τους συγκεντρωμένους κατοίκους ενός χωριού της Κρήτης να προδώσουν εκείνους που είχαν σκοτώσει Γερμανούς στρατιώτες και σε αντάλλαγμα οι Γερμανοί δεν θα προχωρούσαν σε εκτελέσεις!
Σενάριο γνωστό επί Γερμανικής κατοχής που πολλάκις μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη κάποια χρόνια μετά κατά τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
Ο Αρτέμης Μάτσας επίσης έγινε από τους πιο... μισητούς Ελληνες ηθοποιούς επειδή υποδυόμενος άριστα τον Ελληνα δωσίλογο κάρφωνε αβέρτα στους Γερμανούς όσους περισσότερους σήκωνε το... σενάριο!
Από κει και πέρα, εμείς που παρακολουθούσαμε αυτές τις ταινίες, όντας και σε μικρή ηλικία, φουσκώναμε από υπερηφάνεια βλέποντας από τη μια τους πατριώτες και από την άλλη εναντιωνόμασταν σε καθετί Γερμανικό: τον Χίτλερ ως περσόνα, τα SS κι ακόμη περισσότερα!
Επρεπε να μεγαλώσουμε λίγο ή... πολύ για να κατανοήσουμε ότι υπήρχαν και οι κακοί Ελληνες, Ελληνες δωσίλογοι, εκείνοι που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, οι μαυραγορίτες που πλούτισαν εις βάρος 'αδερφών' τους... κι ακόμη περισσότερα...
Επρεπε να μεγαλώσουμε λίγο ακόμη για να καταλάβουμε ότι υπήρξαν και περιπτώσεις 'καλών Γερμανών' την ίδια περίοδο ή περιπτώσεις -Ελλήνων- αμφιλεγόμενες που ακόμη η ιστορία ψάχνεται πού θα τους κατατάξει!
Επρεπε να μεγαλώσουμε παραπάνω για να καταλάβουμε πως όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει από την τότε 'μαύρη περίοδο', υπάρχουν ακόμη πληγές ανοιχτές, που δεν έχουν επουλωθεί.

Κι ενόσω μεγαλώναμε συνειδητοποιήσαμε και άλλα: ότι ακόμη 'μεγάλοι' δεν λογιζόμαστε, γιατί αν ήμασταν τόσο 'μεγάλοι' θα έπρεπε ήδη να έχουμε πάρει τις τύχες στα χέρια μας, θα ήταν καιρός να σταθούμε μπρος στον καθρέπτη, να τον κοιτάξουμε, να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να οργανώσουμε το σπίτι μας και να βρούμε - δούμε τον... 'εαυτό εχθρό'!
Διότι έστω κι αν αυτός δεν κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά, είναι αυτός που μας πληγώνει περισσότερο από οποιονδήποτε 'ξένο', ο οποίος κοιτάζει τα συμφέροντά του και μόνον αυτά!
Φοβάμαι όμως πως αυτή η χιλιάδων χρόνων παρατεταμένη εφηβεία μας θα διαρκέσει ακόμη πολύ!
Ωστόσο, εμείς θα συνεχίζουμε να... παίζουμε ως παιδιά και να κλαιγόμαστε κάνοντας, δυστυχώς, τα ίδια πάντα λάθη.

Χανιώτικα νέα (10.10.2012)