ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΗΡΕ ΠΑΡΑΤΑΣΗ. Αλλαξαν οι κλιματικές συνθήκες; Δεν το νομίζω. Είναι ο Θεός που μας λυπήθηκε. Είπε λοιπόν: Ας αργήσουν τα κρύα, ας μείνει η θερμοκρασία εκεί που είναι, κάμποσο ακόμη. Το πετρέλαιο θέρμανσης έχει πάει στα ύψη. Οσο πιο πίσω πάει ο χειμώνας τόσο το καλύτερο!
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΗΡΕ ΠΑΡΑΤΑΣΗ. Αλλαξαν οι κλιματικές συνθήκες; Δεν το νομίζω. Είναι ο Θεός που μας λυπήθηκε. Είπε λοιπόν: Ας αργήσουν τα κρύα, ας μείνει η θερμοκρασία εκεί που είναι, κάμποσο ακόμη. Το πετρέλαιο θέρμανσης έχει πάει στα ύψη. Οσο πιο πίσω πάει ο χειμώνας τόσο το καλύτερο!
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΝΤΟΜΠΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ και δεν τα λέει ο κράσος/ νομίζω πως στην τρόικα περίσσεψε το θράσος. Παραγνωριστήκανε κατά που φαίνεται οι δικοί μας με τις αφεντομουτσουνάρες τους, Εννιαχωριανέ. Και κατά που λέει και η παροιμία: Δώσε αέρα του χωριάτη ν’ ανεβεί και στο κρεβάτι.
ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ Δ.Ο.Υ. ΚΙΣΑΜΟΥ κλείνει και το εκεί Ειρηνοδικείο. Να δείτε που θα κάνουν πρόταση για μετακόμιση όλων των κατοίκων της 'Κίσαμος πόλης' στα Χανιά, μαζί με τις τυχόν εναπομείνασες Υπηρεσίες. Οσο για τους κατοίκους των χωριών της Κισάμου κανένα πρόβλημα. Εκόντες άκοντες θ’ ακολουθήσουν αυτοί!
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ η Μανωλία Ρουμπεδάκη (βλ. 'πεταχτά' του Σαββάτου που μας πέρασε) στη σελίδα μου στο 'προσωποβιβλίο (facebook) από τη δασκάλα της στο Γυμνάσιο Βάμου Ειρήνη Καλαϊτζάκη: 'Κατανοώ απόλυτα την απογοήτευσή σου, καλή μου Μανωλία και τον θυμό σου απέναντι σε ό,τι στάθηκε εμπόδιο στα όνειρά σου που από μικρό παιδί ύφανες. Και σου θυμίζω τα λόγια του μεγάλου Λιβανέζου ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν: «Το έθνος να λυπάστε που φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε»... (σ.σ. όλο το σχετικό απόσπασμα το είχα βάλει στη στήλη στις 11.12.2011). Ελπίζω κάποτε τούτη η πατρίδα να μάθει να κουβαλάει τις ευθύνες της...'.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΝΩΛΙΑΣ: 'Πράγματι τίποτα δεν χάνεται, αν δεν το θέλουμε οι ίδιοι. Ελληνας δεν είσαι, είπε μια ξενιτεμένη φίλη προσφάτως, αν θεωρείς τον εαυτό σου μονάχα θύμα και όχι θύτη! Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω, έγραψε πιο παλιά η Γαλάτεια Καζαντζάκη. Ολοι μαζί, λοιπόν, είμαστε και θύτες και θύματα, κατήγοροι και κατηγορούμενοι. Παρόλα αυτά στο βάθος παραμένω αληθινά αισιόδοξη'. Θα συμφωνείς βέβαια ότι ο καθένας έχει τη δική του ευθύνη, Μανωλία. Κι ότι η ευθύνη εκείνων που διαχειρίστηκαν κάθε μορφής εξουσία είναι μεγαλύτερη απ’ αυτήν των ψηφοφόρων τους.
ΣΤΟ BARCODE ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ σε κάθε προϊόν που αγοράζουμε αναγράφονται κάποιοι αριθμοί. Ας γνωρίζουμε ότι αν δούμε τους εξής αριθμούς 400, 401, 402, 403, 404, τότε το προϊόν έχει έλθει στη χώρα μας από τη Γερμανία. 'Και τότε; - Ευχαριστώ δεν θα πάρω! Προτιμώ το ελληνικό'. Από τον 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 27.9.2012) το σχόλιο.
ΙΩΑΝΝΗ ΑΝΤ. ΦΑΤΣΕΑ συγγραφέα, Νεροκούρου: Στον απόηχο της παρουσίασης του έκτου (6ου) βιβλίου σου 'Βενετοκρατία στην Κρήτη', στην οποία δεν μπόρεσα όπως το ήθελα να συμμετάσχω, τις προάλλες, η σημερινή 'πεταχτή' αναφορά. Δηλώνεις 'ημιαγράμματος', μα όμως πατριώτης/ της πίστης και του έθνους μας μάχιμος στρατιώτης', δηλώνεις στο τέλος του βιβλίου σου που είναι γραμμένο, εν είδει ρίμας σε 2.000 περίπου δεκαπεντασύλλαβα δίστιχα! Μακάρι να ’ταν όλοι οι γραμματισμένοι σαν κι εσένα μπαρμπα-Γιάννη! Και τρις μακάρι, αν όλοι όσοι δήλωναν πατριώτες το έδειχναν και στην πράξη, όπως εσένα!
'ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ που συμμετείχαν στη σικελική εκστρατεία ελάχιστοι σώθηκαν. Μερικοί απ’ αυτούς περιπλανήθηκαν στη Σικελία, ενώ άλλοι έγιναν δούλοι στο νησί. Κάποιοι από αυτούς κατόρθωσαν να επιστρέψουν στην Αθήνα, όχι για κάποιον άλλο λόγο, αλλά γιατί γνώριζαν αποσπάσματα από τα έργα του Ευριπίδη. Μερικοί που είχαν γίνει δούλοι, ελευθερώθηκαν επειδή δίδαξαν στους κυρίους τους όσα θυμούνται από τα ποιήματά του. Αλλοι, που γύριζαν περιπλανώμενοι ύστερα από τη μάχη έπαιρναν τροφή και νερό για αμοιβή, επειδή τραγουδούσαν ποιήματα του Ευριπίδη' (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Η ζωή κατοπτρίζεται/ στους κύκλους του πεπρωμένου,/ ό,τι λείπει ενώνεται με αυτό που περισσεύει./ Κι όταν, τα πουλιά γυρίσουν,/ με την ελπίδα στο ράμφος/ και τα λουλούδια ανθίσουν/ αγγέλλοντας την άνοιξη,/ ενώ η μνήμη του πάθους/ πιεστικά επιστρέφει,/ τότε αιώνιοι έφηβοι,/ οι μυστικοί των ονείρων,/ καλλιεργούν τη γαλήνη/ κι ο έρωτας παραμένει/ μια μαθητεία αγάπης'.
Aπό το ποίημα 'Φθινοπωρινή προσέγγιση'
του Κώστα Στεφανόπουλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
φωτό: Ειρήνη Καλαιτζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου