Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ


Αυτός είναι ο Φρες. Ετσι πορεύτηκε στους αιώνες. Ετσι πατά στο παρόν ατενίζοντας το μέλλον. Αυτά είναι τα ήθη και τα έθιμά του. Αυτός είναι ο πλούτος της φτώχειας του. Το πρόσωπό του, έτσι όπως το σμίλεψαν οι καιροί...




ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ο Φρες στο διάβα των αιώνων (1)

Σαν θες να μάθεις για τον Φρε στο διάβα των αιώνων στη Βαγγελίστρα πήγαινε στσ’ Εικοσιμιά τ’ Οκτώβρη όπου η παρουσίαση ενός καλού βιβλίου, ενός βιβλίου ζηλευτού, έργο του Μακριδάκη.
Οχι απάντησα στον συγγραφέα (φωτ.) του βιβλίου 'Ο Φρες στο διάβα των αιώνων', όταν τηλεφωνικά μου ζήτησε να παρουσιάσω το βιβλίο του. Στις τόσες υποχρεώσεις ακόμα μια, σκέφτηκα. Ηταν ένα 'όχι' που δεν μπόρεσε να εμποδίσει, ωστόσο, δυο μικρά φτερουγάρικα 'ναι' να εμφανιστούν μόλις έκλεισα το τηλέφωνο. Πώς να πω όχι στον Μανώλη, έναν απ’ τους καλούς φίλους των γυμνασιακών μας χρόνων, τότε που μ’ ένα σακούλι γεμάτο όνειρα και φασκόμηλα ο καθένας μας στην πλάτη, πηγαινοερχόμαστε με τα πόδια μαζί στο πάλαι ποτέ, αλλά και νυν και αεί ένδοξο Γυμνάσιο Βάμου, για να μάθουμε γράμματα, γράμματα σπουδάγματα! Πώς να πω όχι στον Μανώλη τον Μακριδάκη, που εδώ και τριάντα πέντε τόσα χρόνια έχει ταχθεί να υπηρετεί με ένθεο πάθος, συνεχώς και αδιαλείπτως, ψυχή τε και σώματι τον κρητικό λαϊκό πολιτισμό και ευρύτερα τον ελληνικό, όντας μπιστικός του δραγάτης στη φρεδιανή πεζούλα! Κατ’ αρχήν ναι από υποχρέωση, λοιπόν. Ενα ναι που έγινε θερμό, ένα ναι ψυχής, ωστόσο, όταν είδα το βιβλίο σε σκόρπια φύλλα και του έριξα μια ματιά, λίγο πριν την έκδοσή του. Τόσο θερμό που όχι μόνο άντεξε στο καθυστερημένο φτάσιμο του βιβλίου (μόλις πριν από 8 μέρες) στα χέρια μου, αλλά έγινε απ’ την πρώτη κιόλας περιδιάβαση στις 380 μεγάλου σχήματος σελίδες του, ακόμη θερμότερο. Ευλογημένη η στιγμή που είπα το ναι! Και γιατί η παρουσίαση γίνεται στην Ευαγγελίστρια, το ιστορικό 'κοινόν' της Επαρχίας των Αποκορώνων, στη Χάρη της οποίας μ’ έταξε δίνοντάς μου τ’ όνομά Της, η μάνα μου.

Ο Φρες στο διάβα των αιώνων (2)

Ενα βιβλίο πατριδογνωσίας για τον Φρε. Για τον Φρε στο διάβα των αιώνων. Αλλά όχι μόνο για τον Φρε. Ενα βιβλίο που ανιχνεύει τις ρίζες έτσι όπως σταυροδένονται με τις μνήμες, ακουμπά στα κερκέλια του σήμερα και βιγλίζει το δύσκολο αύριο. Ενα βιβλίο ξεχωριστό και μοναδικό στο είδος του, τόσο ως προς την όλη εμφάνιση, όσο και ως προς το περιεχόμενο. Ενα βιβλίο - λεύκωμα, ιδιαίτερα επιμελημένο που θα το έλεγα εγκυκλοπαίδεια, αν δεν διαβαζόταν σαν μυθιστόρημα στο σύνολό του και σαν διηγήματα τα επί μέρους κεφάλαιά του. Ενα βιβλίο που ξεκίνησε να στήνεται πριν από τριάντα χρόνια για να γίνει καρπός αγαπητικής γνώσης και που αντέχει σε πολλές παράλληλες μα και αλλεπάλληλες αναγνώσεις, όχι μόνο απ’ τους Φρεδιανούς. Ενα βιβλίο που μπορεί να έχει ως μοναδικό συγγραφέα τον Μανώλη τον Μακριδάκη, τα λόγια ωστόσο του οποίου για να θυμηθώ τον Γιώργο Σεφέρη είναι έργα πολλών ανθρώπων. 'Στην αρχή, το μόνο που ήθελα, ήταν να γράψω κάποια κομμάτια για την εφημερίδα μας. Υστερα έβαλα στόχο με την προτροπή του εκλεκτού μας συγχωριανού δημοσιογράφου - συγγραφέα Πάρι Κελαϊδή να γράψω ένα μικρό βιβλίο για τον Φρε και την ιστορία του. Από τότε ξόδεψα ώρες ανυπολόγιστες, μέρες αναρίθμητες πάνω από 30 τόσα χρόνια. Στην αρχή χωρίς προγραμματισμό, χωρίς σύστημα αναζητούσα να βρω στα βιβλία ό,τι θα μπορούσε να έχει σχέση με τον Φρε και τους ανθρώπους του. Παράλληλα κατέφευγα και στις αφηγήσεις των παππούδων του χωριού μας και προσπαθούσα να ξεμπλέξω τις αλληλοσυγκρουόμενες πληροφορίες τους αναζητώντας την ιστορική αλήθεια'. Τα που γράφει, σχετικά, μεταξύ των άλλων στον πρόλογό του. Για να συμπληρώσει λίγο πιο κάτω: 'Στόχος μου δεν είναι να αποδείξω ότι ο Φρες είναι ένα σπουδαίο χωριό ή ότι οι παππούδες μας ήταν ήρωες, αλλά να καταγράψω απλά και με κάθε ειλικρίνεια όσα συνέβησαν στον μικρό μας κόσμο τα τελευταία 200 περίπου χρόνια'. Ο Μανώλης Μακριδάκης στρατευμένος σε ρόλο ιστορικού ερευνητή, σε ρόλο σκαπανέα της παράδοσης, πάνω απ’ όλα, ωστόσο σε ρόλο ομολογητή της αλήθειας. Αυτός είναι ο Φρες. Ετσι πορεύτηκε στους αιώνες. Ετσι πατά στο παρόν ατενίζοντας το μέλλον. Αυτά είναι τα ήθη και τα έθιμά του. Αυτός είναι ο πλούτος της φτώχειας του. Το πρόσωπό του, έτσι όπως το σμίλεψαν οι καιροί...

Σημείωση: Οι σημερινές εύφημες μνείες είναι αποσπάσματα από την παρουσίαση του βιβλίου που έκανε χθες ο γράφων.

Χανιώτικα νέα (22.10.2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου