Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ της εσθήτος της Παναγίας στη Μονή Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας. Για Παναγία Καψοδεματούσα ή Καψοχεροβολού ή Καψαλωνού ή Βουλιάχτρα μιλούσε σε κάποια μέρη ο λαός μας καθώς, αλίμονό του, λέει, σ’ όποιον δεν σταματήσει το αλώνισμα και δεν τιμούσε τη γιορτή. Μέχρι και το αλώνι μπορεί να βουλιάξει. Αλλες εποχές…
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΙΑ ΖΩΗ να τρέχεις και να μην προλαβαίνεις… Να κάμω κι ετούτο, να κάμω και τ’ άλλο, να κάμω και το παράλλο… Δεν λέω να μην το κάμεις, κερδισμένος… από χέρι ο γεμάτος χρόνος. Φτάνει ν’ απολαμβάνεις το μεγαλείο της κάθε στιγμής του, όμως και να μην ξεχνάς ότι όποιος κυνηγά πολλούς λαγούς δεν πιάνει στο τέλος κανένα. Χώρια το άλλο. Να εκμεταλλεύεσαι τον χρόνο κι όχι να σ’ εκμεταλλεύεται! Αυτά γενικά. Ετσι για ν’ αρχίσει το μολύβι να γράφει. Εν είδει προθέρμανσης…
ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ της εσθήτος της Παναγίας στη Μονή Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας. Για Παναγία Καψοδεματούσα ή Καψοχεροβολού ή Καψαλωνού ή Βουλιάχτρα μιλούσε σε κάποια μέρη ο λαός μας καθώς, αλίμονό του, λέει, σ’ όποιον δεν σταματήσει το αλώνισμα και δεν τιμούσε τη γιορτή. Μέχρι και το αλώνι μπορεί να βουλιάξει. Αλλες εποχές…
ΠΑΝΑΓΙΑ η Χιλιαρμενίτισσα! Επιμένουν να αποκαλούν έτσι την Παναγία στο Χαρέι, μια πανέμορφη τοποθεσία, όπου… η χαρά ρέει, ωστόσο, οι Σελινιώτες. Και βέβαια επιμένουν να τη γιορτάζουν, πηγαίνοντας με το καΐκι απ’ τη Σούγια την παραμονή της Χάρης της. Αξέχαστη για μένα η επίσκεψή μου εκεί πριν από 10 περίπου χρόνια!
ΠΟΤΕ θα πάρεις άδεια να γράφω ’γω τη στήλη/ για να γελάσουν οι εχθροί να σκάσουνε οι φίλοι. Μεταξύ σοβαρού και αστείου “παίζει” η μαντινάδα που μου έστειλε τις προάλλες ο φίλος μοναχός. Αδεια, ποια άδεια πάτερ! Εδώ στη Σαντορίνη πάω και στα “πεταχτά” είναι “κολλημένος” ο νους μου. Εντάξει θα πάω τέλη Αυγούστου για λίγες μέρες στον κούμο μου, μην παραπονιέμαι!
ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ η κυβέρνηση εσωτερικού της λεγόμενης “λαϊκής Δεξιάς” των Γιακουμάτου, Βούλτεψη Ντινόπουλου και από την άλλη η κυβέρνηση εξωτερικού της “δεξιάς Δεξιάς” των Χαρδούβελη, Μητσοτάκη κ.λπ. Με ολίγον Χρυσοχοΐδη και ολίγον Λοβέρδον εν είδει μαϊντανού στη μέση. Τα νομοσχέδια να ψηφιστούνε και οι μεταρρυθμίσεις όντε γενούνε, η… Σαμαρο-βενιζελική αντίληψη.
“ΑΝ ΕΚΑΝΕ η βελανιδιά καρπούς σαν τις καρύες/ και ξάπλωνες ’πο κάτω της, αλί και τρισαλί σου,/ θα πέφτανε απάνω σου σαν βόμβες και οβίδες/ και θα σου θρυμματίζανε την κούφια κεφαλή σου”. Μια απ’ τις τελευταίας παραγωγής ρίμες του γνωστού Παβλή (Παύλου Πολυχρονάκη) που έφτασαν και σ’ εμένα ηλεκτρονικά. Ωραίος!
ΜΕΤΑ τον θάνατο του Καμβύση (στην Περσία) την εξουσία διεκδίκησαν έξι υποψήφιοι. Ανάμεσά τους ήταν και ο Δαρείος, ο γιος του Υστάσπη. Ο τρόπος με τον οποίο θα γινόταν η ανακήρυξη του ηγεμόνα, όπως συμφώνησαν οι διεκδικητές, ήταν ο εξής: το πρωί με την ανατολή του ήλιου έπρεπε όλοι να βγουν έφιπποι έξω από την πόλη και εκείνος του οποίου το άλογο θα χλιμίντριζε πρώτο θα γινόταν βασιλιάς. Ο Δαρείος είχε ιπποκόμο τον Οιβάρη, έναν σοφό άνθρωπο. Αυτός, λοιπόν, για να κατακτήσει το αξίωμα ο κύριός του, μηχανεύτηκε το ακόλουθο τέχνασμα: Μόλις νύχτωσε πήρε τη φοράδα την οποία προτιμούσε το άλογο του Δαρείου, την πήγε έξω από την πόλη και την έδεσε σε ένα σημείο. Υστερα πήρε το άλογο και το περιέφερε γύρω από τη φοράδα και, τελικά, το άφησε να έρθει σε επαφή μαζί της. Το ξημέρωμα της επόμενης μέρας οι έξι βγήκαν καβάλα στα άλογά τους έξω από την πόλη και έφτασαν στο μέρος που ήταν το προηγούμενο βράδυ η φοράδα. Τότε, το άλογο του Δαρείου έτρεξε προς τα εκεί και χλιμίντρισε. Αμέσως οι άλλοι ξεκαβαλίκεψαν και προσκύνησαν τον νέο βασιλιά. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της ιστορίας” εκδ. “Σαββάλας”).
“Επί των όφεων περιπατείς για να πραΰνονται οι σκοτίες/ Λυγίζει ο κάλαμος προτού να γίνει αυλός/ κι ό,τι κι αν λέω, σωπαίνω./ Αφατη η πρέπουσα οδός/ κι επιφανής μες στη σκιά σου./ Αν ήμουν κρίνο στου αρχαγγέλου σου/ τα χέρια ασφαλισμένο ν’ ανθοβολώ/ θωρώντας σε με τον ωραίο κάλλει/ στην ποδιά σου!/ Των οφθαλμών μας χαίρε ο Επαινος!”.
Από το ποίημα της Χρυσούλας Χατζηγιαννού “Στην Παναγία των Βλαχερνών”.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (02.07.2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-126/#ixzz36JmRr5bb
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου