Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

ΚΑΖΟΒΑΡ (Γ΄ Έκδοση) 14

 Η «Κάζοβαρ» του Β.Κ. είναι καταγγελία. Μια διαμαρτυρία που μας προστάζει να πάρουμε θέση, να πάψουμε να ζούμε ακίνητοι στο βάλτο της απάθειας του θεατή. Μας δείχνει τον παλιό καθρέφτη της ψυχής μας, τότε που πυροβολούσαμε τον κόσμο με όνειρα και πηδούσαμε πάνω από φωτιές με μέτωπο καταντικρύς στο αύριο. 
Ναννίνα Σακκά- Νικολακοπούλου
Δείτε περισσότερα... ΚΑΖΟΒΑΡ (Γ΄ Έκδοση) 14

Η ΚΑΖΟΒΑΡ ΤΟΥ Β. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ

Σ’ αυτούς τους ανέλπιδους χωματένιους καιρούς, που για όσα παλέψαμε την καταστροφή και την απόγνωση εισπράξαμε, τρέχουμε ξυπόλητοι με πατούσες πληγωμένες από αγκαθιές που φυτρώνουν παντού σε όλα τα μονοπάτια της ζωής μας. Κι έρχεται ο στίχος από τα παλιά και σαν τραγούδι «σε κάποια γλάστρα ξερική ανθεί λουλούδι».
Η αντίσταση του στίχου χρέος είναι. Η πένα γίνεται συνέχεια της ψυχής και νυστέρι που καθαρίζει σάπιες πληγές κι ορφανεμένα όνειρα. Η «Κάζοβαρ» του Β.Κ. είναι καταγγελία. Μια διαμαρτυρία που μας προστάζει να πάρουμε θέση, να πάψουμε να ζούμε ακίνητοι στο βάλτο της απάθειας του θεατή. Μας δείχνει τον παλιό καθρέφτη της ψυχής μας, τότε που πυροβολούσαμε τον κόσμο με όνειρα και πηδούσαμε πάνω από φωτιές με μέτωπο καταντικρύς στο αύριο. Ο ποιητής ονειρεύεται για μας, πως «θα ’ρθει καιρός που τα τραγούδια θα γίνουν αναστάσιμα».


Ναννίνα Σακκά - Νικολακοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου