Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ “Κρεμαστός” του Μπρόσνερου οδηγούσαν χθες το βράδυ όλοι οι δρόμοι του Αποκόρωνα και όχι μόνο. Στη συναυλία αγάπης που έδωσαν για τους σκοπούς του “Ορίζοντα”, του γνωστού Συλλόγου Εθελοντικής Προσφοράς, που στηρίζει κυρίως παιδιά, αλλά και ενήλικους, που πάσχουν από καρκίνο, ο διεθνούς φήμης συνθέτης, πιανίστας και ερμηνευτής Στέφανος Κορκολής και η νεαρή, ιδιαίτερα ταλαντούχα Χανιώτισσα τραγουδίστρια Σοφία Μανουσάκη. Κανένας μόνος του στη μάχη εναντίον της κακιάς αρρώστιας που δεν είναι ανίκητη!
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ “Κρεμαστός” του Μπρόσνερου οδηγούσαν χθες το βράδυ όλοι οι δρόμοι του Αποκόρωνα και όχι μόνο. Στη συναυλία αγάπης που έδωσαν για τους σκοπούς του “Ορίζοντα”, του γνωστού Συλλόγου Εθελοντικής Προσφοράς, που στηρίζει κυρίως παιδιά, αλλά και ενήλικους, που πάσχουν από καρκίνο, ο διεθνούς φήμης συνθέτης, πιανίστας και ερμηνευτής Στέφανος Κορκολής και η νεαρή, ιδιαίτερα ταλαντούχα Χανιώτισσα τραγουδίστρια Σοφία Μανουσάκη. Κανένας μόνος του στη μάχη εναντίον της κακιάς αρρώστιας που δεν είναι ανίκητη!
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΓΑΠΗΣ και αυτή του ωραίου έντεχνου λαϊκού καλλιτέχνη Ηλία Παλιουδάκη που δίνεται απόψε στο Θέατρο Ανατολικής Τάφρου. Η συγκέντρωση χρημάτων για την αγορά τροφίμων για ανθρώπους που ωφελούνται από προγράμματα της Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ. – Κ.Α.Μ., ο σκοπός. Δόξα τω Θεώ, δε εξέλιπεν η ανθρωπιά (τι λέξη!) από τον τόπο μας. Κόντρα στην απανθρωπιά της όποιας “ερπετής εξουσίας” για να χρησιμοποιήσω λέξεις της Στέλλας Αρκάδη από ένα ποίημά της.
ΩΣΤΟΣΟ η ομοβροντία πυρών στη Λωρίδα της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό συνεχίζεται. Τίποτα, μα τίποτα, δεν φαίνεται ικανό να σταματήσει το δολοφονικό μένος του. Ποιος Ο.Η.Ε.! Γυαλιά καρφιά κάνει ακόμα και τα σχολεία του και λογαριασμό δεν δίνει! Μέχρι πότε αλήθεια;
ΝΑ ΚΑΙ το πολυνομοσχέδιο “σκούπα” με όλα τα προαπαιτούμενα για την εξασφάλιση της “δόσης” μας στη Βουλή. Μιλημένα, τιμημένα όλα από τούτους. Για να δούμε τι θα κάμουν οι άλλοι, όταν και αν έρθουν…
“ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ Σάλιαγκας. Εγώ, πτωχόν πουλί, μόνον ελαφρά πτερά έφερνα εις την ράχην μου· εκείνος, σερνόμενος εις την γην, έφερνεν εις την ράχην του και ένα ολόκληρον σπίτι: και το άνθος μου τον εθαύμασε και τον επροτίμησεν”. Από τη “Σιδηρά Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΠΑΙΧΤΕΣ ΦΕΥΓΟΥΝ, παίχτες έρχονται αυτόν τον καιρό και στον Α.Ο. Πλατανιά και στον Α.Ο. Χανίων, όπως και σε όλες τις ομάδες, ανεξαρτήτως κατηγορίας, άλλωστε. Ως αποτυχημένοι ή ως παραπάνω από επιτυχημένοι οι πρώτοι και ως σωτήρες οι δεύτεροι. Η τελική κρίση στο χορτάρι!
“ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ του βάλανε στη φάκα με την πόρτα/ μα προτιμά ελεύθερος να μασουλά τα χόρτα”. Με τον κροκόδειλο των Ποταμών, τον γνωστό “Σήφη”, ασχολείται στη σημερινή του μαντινάδα ο φίλος ιερωμένος. Μένω ιδιαίτερα στο “κρυμμένο” μήνυμα που εμπεριέχεται.
Ο ΑΝΔΡΙΑΝΤΟΠΟΙΟΣ Περίλαος κατασκεύασε έναν χάλκινο ταύρο και τον δώρισε στον τύραννο του Ακράγαντα, Φάλαρη. Στα ρουθούνια του ταύρου έβαλε μικρούς αυλούς και στο πλευρό του άνοιξε μια πόρτα. Προσφέροντάς τον στον τύραννο, του εξήγησε τη λειτουργία και τον λόγο για τον οποίο τον δώρισε. Είπε δηλαδή στον Φάλαρη ότι, αν ήθελε να τιμωρήσει κάποιον εχθρό του, μπορούσε να τον κλείσει μέσα στον ταύρο και να βάλει φωτιά κάτω απ” αυτόν. Οι στεναγμοί και οι οιμωγές του άτυχου ανθρώπου που θα καιγόταν βασανιστικά και θα έφταναν στα αφτιά του από τους αυλούς θα ήταν, κατά τον Περίλαο, ευχάριστο άκουσμα για τον Φάλαρη. Έκπληκτος ο τύραννος, από όσα άκουσε, αισθάνθηκε βαθιά αποστροφή για τον ανδριαντοποιό και αποφάσισε να τον τιμωρήσει με τον τρόπο που αυτός του είχε μόλις περιγράψει. Χωρίς να αποκαλύψει τις σκέψεις του, του ζήτησε να μπει στον ταύρο, για να δοκιμάσει δήθεν πώς θα ακούγονται οι αυλοί. Οταν ο Περίλαος μπήκε, ο Φάλαρης έκλεισε την πόρτα και έβαλε φωτιά, τιμωρώντας σκληρά τον μοχθηρό άνθρωπο με τον τρόπο που αυτός είχε προτείνει να τιμωρούνται οι άλλοι. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
 “Σκύβω να μαζέψω τα ποιήματα/ με πολλή τρυφερότητα/ Η ζωή διαλαλεί την πραμάτεια της/ Να της πάρομε πριν οι ώρες αποσαφηνίσουν το νόημα/ Ο δρόμος με τα δάκρυα στεγνώνει/ όπως στεγνώνει το γέλιο στα χείλη του απελπισμένου/ Αχ ερπετή εξουσία, πόσο ξέρεις να ληστεύεις το μέλλον/ Φίδι σιχαμερό πρωί – πρωί ξαπλωμένο/ στην άσφαλτο να λιαστείς/ δαγκώνεις το γυμνοπόδαρο κορίτσι”. Από το ποίημα “Στο δρόμο” της Στέλλας Αρκάδη. ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ! (petaxta.blogspot.com
Χανιώτικα νέα (31'07'2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-145/#ixzz392hTKlN9
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου