ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«ΧΡΟΝΙΑ πολλά Θεσσαλονίκη, Χρόνια πολλά Μακεδονία, χρόνια πολλά Ελληνες απ’ άκρου εις άκρον της χώρας. Σηκώστε το κεφάλι ψηλά». Δεν απευθυνόταν μόνο σ’ εκείνους που παρακολουθούσαν τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, ο πιλότος του μαχητικού αεροσκάφους Σωτήρης Στράλης, από αέρος. Ολους μας κάλεσε να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι. Να έχουμε πάντα κι όχι μόνο την ημέρα της εθνικής μας επετείου, ψηλά το κεφάλι! Αθάνατοι λογιούμαστε Ελληνες!

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

«ΧΡΟΝΙΑ πολλά Θεσσαλονίκη, Χρόνια πολλά Μακεδονία, χρόνια πολλά Ελληνες απ’ άκρου εις άκρον της χώρας. Σηκώστε το κεφάλι ψηλά». Δεν απευθυνόταν μόνο σ’ εκείνους που παρακολουθούσαν τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, ο πιλότος του μαχητικού αεροσκάφους Σωτήρης Στράλης, από αέρος. Ολους μας κάλεσε να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι. Να έχουμε πάντα κι όχι μόνο την ημέρα της εθνικής μας επετείου, ψηλά το κεφάλι! Αθάνατοι λογιούμαστε Ελληνες!

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ να μην καταργηθούν οι παρελάσεις! Ξεκάθαρος ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Φανερή, ολοφάνερη, ωστόσο, η θλίψη στα μάτια του. Γι’ άλλη μια φορά οι παρελάσεις έγιναν στην πατρίδα μας μέσα στα κάγκελα. Γι’ άλλη μια φορά λήφθηκαν δρακόντεια μέτρα για την προστασία των επισήμων. Να ’ναι η τελευταία η ευχή του… Ζητούμενο η ομοψυχία εκείνων των ημερών, μου είπε.

«ΜΕ ΜΙΑ αγέρωχη ματιά επρόταξαν το στήθος/ και δείξανε στους εισβολείς της λευτεριάς το ήθος». Η μαντινάδα που μου έστειλε ο φίλος ιερωμένος για την εθνική μας επέτειο. «Οχι φώναξαν οι Ρωμιοί στον Ντούτσε κάποια χρόνια/ Οχι φωνάζουνε κι εδά, Οχι εις τα μνημόνια». Η μαντινάδα που μου έστειλε ο Ηλίας ο Σταματάκης. Πάμε παρακάτω.

ΕΙΧΑΝ δίκιο τελικά οι μετεωρολόγοι που έκαναν λόγο πριν από μια εβδομάδα για καταιγίδες. Ερχεται (ήρθε;) νέο κύμα κακοκαιρίας η πρόβλεψή τους. Να ευχηθούμε να μην έχουμε τουλάχιστον πλημμύρες αυτή τη φορά, αν επαληθευθούν (επαληθεύθηκαν); Μας φτάνουν και μας περισσεύουν αυτές που είχαμε.

ΑΠΟ φοροκαταιγίδα σε φοροκαταιγίδα! Την τακτική του κακού μας του καιρού ακολουθεί, κατά που φαίνεται η… καλή μας κυβέρνηση. Ν’ αρχίσουμε από σιγά – σιγά να πληρώνουμε και τα τέλη κυκλοφορίας από μεθαύριο, με το έμπα του Νοέμβρη, συνέλληνες, μας καλεί.

ΟΠΟΥ ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι. Δεν λέω ότι ισχύει αυτή η παροιμία… όπως και οπωσδήποτε για τη συνεχιζόμενη ανασκαφή στην Αμφίπολη. Εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο, ότι ισχύει η άλλη που λέει ότι αν ήταν η ζήλεια ψώρα θα εγέμιζε όλη η χώρα!

ΚΑΛΠΑΖΕΙ η ομάδα και ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου… πλέει συνεχώς σε πελάγη ευτυχίας. «Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά…» αρχίζει να τραγουδά με το που θα με δει. Εκτός απ’ την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία, έχουμε λέει στο τσεπάκι και το κύπελλο Ελλάδας! Ποιος θα μας πιάνει του χρόνου στα ευρωπαϊκά σαλόνια!

ΜΑΝΟΥΣΟ ΧΙΩΤΑΚΗ, αντιδήμαρχο Σφακίων, Χώρα Σφακίων: Χαιρετίζω με χαρά την έκδοση του πρώτου βιβλίου του Δημοτικού Ελεύθερου Ανοικτού Πανεπιστημίου Σφακίων “Γεώργιος Ξενουδάκης”, “Τα Σφακιά: H προσφορά του Γεωργίου Ξενουδάκη (1818 – 1888) στην παιδεία – Η Διαθήκη (1888)” του Απ. Γ. Παπαϊωάννου που είχατε την καλοσύνη να μου στείλετε κι εσείς. Αξιος, πανάξιος ο μισθός σας. Καλή συνέχεια ως Δήμος και στον τομέα των εκδόσεων με οδηγό την “ξενουδάκειον” αντίληψη για προσφορά!

Ο ΕΥΔΑΜΙΔΑΣ, γιος του βασιλιά Αρχίδαμου, είδε κάποτε τον Ξενοκράτη, σε γεροντική ηλικία στην Ακαδημία να φιλοσοφεί με τους μαθητές του και ρώτησε ποιος ήταν αυτός ο γέροντας. Και όταν κάποιος του είπε ότι ήταν σοφός άνδρας και μάλιστα ένας από εκείνους που αναζητούσαν την αρετή, ρώτησε απορημένος: «Και πότε θα τη χρησιμοποιήσει αν την αναζητά τώρα;». (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

«Μα ο Ιησούς, μονάχος προχωρώντας/ προς το σωρό γαλήνια, κοντοστάθη/ και το ψοφίμι εκοίταζε· έτσι, πόνας/ δεν εκρατήθη μαθητής και Του “πεν/ από μακρά: “Ραββί, δε νιώθεις τάχα/ τη φοβερήν οσμή και στέκεσ” έτσι;”./ Κι Αυτός, χωρίς να στρέψει το κεφάλι/ απ” το σημείο που κοίταζε, αποκρίθη:/ “Τη φοβερήν οσμήν, εκείνος πόχει/ καθάρια ανάσα, και στη χώρα μέσα/ την ανασαίνει, όθ” ήρθαμε… Μα, τώρα/ αυτό που βγαίνει απ” τη φτορά θαυμάζω
με την ψυχή μου ολάκερη… Κοιτάχτε/ πώς λάμπουνε τα δόντια αυτού του σκύλου/ στον ήλιο· ως το χαλάζι, ωσάν το κρίνο,/ πέρα απ” τη σήψη, υπόσκεση μεγάλη,/ αντιφεγγιά του Αιώνιου, μα κι ακόμα/ σκληρή του Δίκαιου αστραπή κι ελπίδα!”».
Από το ποίημα “Αγραφον” του Αγγελου Σικελιανού.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (30.10.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-176/#ixzz3Hd8S1KSz
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook