Γι’ αυτό λοιπόν διαφωνώ κάθετα, οριζόντια αλλά και πλαγίως με την ψυχρολουσία που “πάθαμε” με το θέμα του Ψυχιατρείου που αποδόθηκε στο ΥΠΕΘΑ. Καμία ψυχρολουσία δεν ένιωσα!Αντιθέτως όλα κύλησαν φυσιολογικά όπως έχουμε συνηθίσει, τουτέστιν: οι διαβεβαιώσεις είχαν δοθεί πριν από λίγο καιρό από την Κυβέρνηση ότι ο χώρος του Παλιού Ψυχιατρείου θα παραχωρείτο στον Δήμο Χανίων αλλά αυτό άλλαξε. Ε και; Μήπως είναι χειρότερο αυτό από το Οχι που ‘γινε Ναι; Ή μήπως εξασφαλίζεται ότι και αυτό δεν θα αλλάξει σε λίγο, ίσως και αυτήν την ώρα!
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Πρώτον... ξὐνομαι, δεύτερον αυτοχαστουκίζομαι
Ο Ελλην ο σωστός -και δώστε ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό το “σωστός”- έχει φάει τα χαστούκια -ιδίως τα τελευταία χρόνια- με το κουτάλι, και κατ’ αναλογία πολύ περισσότερα απ’ όσα έχουν φάει άλλοι.
Κι από πάνω, έχει πια να κουβαλά και αυξανόμενα πρόσθετα βάρη στις «φρικτές του πλάτες» που λέει κι ο Νιόνιος! Κι η ζωή προχωρεί, κι ο καθείς αντιμετωπίζει τα καθημερινά -και όχι μόνο- όπως του “ακούει”! Ετσι κι ο γράφων…
Ωστόσο κάθε που ακούω και μια νέα είδηση “πολιτικής(!) σαν φιστίκ”, του στυλ «η διαπραγμάτεση συνεχίζεται» ή ακόμη και το -γεμάτο υποσχέσεις “σκίσιμο” μνημονίων ή επιβολής των δικών μας όρων και γενικώς όλων εκείνων ανεξαιρέτως που μας έφεραν σε αυτή την “κατάσταση”, δύο – τρία πράγματα μού ’ρχονται ασυναίσθητα και πράτω, ως μια αυτόματη “ψυχοσωματική” αντίδραση του οργανισμού μου, κι εξηγούμαι:
Πρώτον: ξύνομαι… στη κεφαλή! Δεύτερον: αυτοχαστουκίζομαι! Για να δω αν είμαι ξύπνιος ή όρθιος ονειρεύομαι και ακούω τα επίσημα χείλη των κυβερνώντων της χώρας -λέμε τώρα- να ομιλούν κατά τέτοιο τρόπο και τρίτον -το αγαπημένο μου- τραγουδώ!
Αυθορμήτως, ασυναίσθητα συμβαίνουν όλα τούτα και κατ’ αυτήν τη σειρά και άμεσα!
Φανταστείτε το: Ξύσιμο, χαστούκι, και μπρος παίρνει το… το τζουκ μποξ που διαθέτει τα άπαντα από ελαφρολαϊκά, σκληρό ροκ, έντεχνα έως και να με συμπαθάτε σκυλάδικα…, ανάλογα την περίσταση και πού θα με βρει η είδηση!
Αξίζει εδώ βεβαίως να κάμω και την υποσημείωση σχετικά με την από μέρους μου κατανόηση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας -εδώ και αρκετό καιρό- για τις περιορισμένες δυνατότητες των κυβερνώντων αλλά και την επισήμανση πως πλέον τα όποια δείγματα γραφής τής έως τώρα διακυβέρνησης της χώρας -λέμε τώρα- κατά τις τελευταίες 450 ημέρες δεν με κάνουν να θεωρώ κάτι παράλογο, κάτι που να μην έχει τη “λογική του παραλόγου” που ζούμε…
Γι’ αυτό λοιπόν διαφωνώ κάθετα, οριζόντια αλλά και πλαγίως με την ψυχρολουσία που “πάθαμε” με το θέμα του Ψυχιατρείου που αποδόθηκε στο ΥΠΕΘΑ.
Καμία ψυχρολουσία δεν ένιωσα!
Αντιθέτως όλα κύλησαν φυσιολογικά όπως έχουμε συνηθίσει, τουτέστιν: οι διαβεβαιώσεις είχαν δοθεί πριν από λίγο καιρό από την Κυβέρνηση ότι ο χώρος του Παλιού Ψυχιατρείου θα παραχωρείτο στον Δήμο Χανίων αλλά αυτό άλλαξε. Ε και; Μήπως είναι χειρότερο αυτό από το Οχι που ‘γινε Ναι; Ή μήπως εξασφαλίζεται ότι και αυτό δεν θα αλλάξει σε λίγο, ίσως και αυτήν την ώρα!
Πάμε λοιπόν… ξύσιμο, αυτοχαστούκισμα και… πάρτε και το τραγουδάκι: «Αλλα λες και άλλα κάνεις/ κι όπως πας θα με τρελάνεις/ με τα νεύρα μου μην παίζεις, με ταλαιπωρείς […]./ Με κουράζεις, μ’ αναγκάζεις να μη σε πιστεύω/ […] το μυαλό μου κάθε μέρα πιο πολύ μπερδεύω/ μα να ψάχνω την καρδιά σου άλλο δεν μπορώ».
Χανιώτικα νέα (20.04,2016)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/proton-xinome-defteron-aftochastoukizome/#ixzz46MlP0k2V
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου