ΠΟΙΗΣΗ

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΥΤΟ ΑΣΠΡΟ ΞΩΚΛΗΣΙ

Κάποιες φορές,

το μικρό αυτό άσπρο ξωκλήσι

μοιάζει με κοριτσίστικο πουκάμισο,

που ξωμένει χρόνια στην ντουλάπα

κρεμασμένο, δίχως να φοριέται,

έχοντας μόνη συντροφιά,

τη μνήμη της αφής ενός σφριγηλού στήθους.

Κάποιες φορές,

το μικρό αυτό άσπρο ξωκλήσι

μοιάζει με πουκάμισο γαμπριάτικο,

κρατώντας ακόμα στις μασχάλες του

τη μυρουδιά απ’ τον ιδρώτα του ανθρώπου,

που για μια φορά, κάποτε, το φόρεσε

και δε θέλει να το λησμονήσει.

Κάποιες φορές,

το μικρό αυτό άσπρο ξωκλήσι

μοιάζει με πουκάμισο παλιομοδίτικο,

που περιμένει, κάθε φορά με αγωνία,

το άνοιγμα της γριάς ντουλάπας,

μην ξέροντας ποιος κρατάει το κλειδί

και ποιες είναι οι διαθέσεις του…

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
 ("Ὀταν γίνεις ποίημα", Πυξίδα της Πόλης, Χανιά 2013)