Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Ἐνα καλοκαίρι ιδιαίτερα ζεστό ήταν εκείνο στις αρχές του 21ου αιώνα στο ακριτικό νησί -απέναντι η Τουρκία- σε ένα στρατόπεδο που λειτουργούσε ή υπολειτουργούσε λόγω ελείψεως προσωπικού.
Ο διοικητής της Μονάδας γνώριζε κι ήταν πολύ σωστός, δίκαιος, ένας άριστος στρατιωτικός που τιμούσε τη χώρα που τον είχε στείλει στις εσχατιές -αλήθεια πόσες είναι αυτές- της πατρίδος.
Εκεί και ο Ερ., ένα από τα παιδιά τ’ αμούστακα μόλις 18(!) χρόνων που από το κέντρο της χώρας είχε έρθει να κάνει τη θητεία του.
Εκεί και ο Ν. που βρισκόταν σε πιο ώριμη ηλικία και ως έφεδρος αξιωματικός προσπαθούσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, των αναγκών της Μονάδας, έχοντας ο ίδιος μια έφεση να διασφαλίζει τις ισορροπίες!
…Λένε ότι ο στρατός είναι ένας καθρέπτης της κοινωνίας, μία μικροκοινωνία όπου όλοι ωστόσο δρουν και συναναστρέφονται εντός ορισμένου πλαισίου! Δεν υπάρχει λόγος καταγραφής λεπτομερειών εδώ, τώρα, για τους διάφορους τύπους ανθρώπων που συναντά κάποιος κάνοντας το “στρατιωτικό του”. Απλά, όλα είναι εκεί! Λεπτά ζητήματα, ιδιαίτερα και ευαίσθητα…
Μιλώντας όμως για ευαισθησίες… ο Ερ. ήταν μια από αυτές τις ιδιάζουσες περιπτώσεις, ένα παιδί ευαίσθητο και με μία ιδιαίτερη προσωπικότητα που προσπαθούσε να ισορροπήσει πάνω στη λεπτή γραμμή που τεντωνόταν, παλλόταν ή ταλαντευόταν εντός τού… μυαλού του!
Μία από κείνες τις περιπτώσεις που εύκολα κάποιος από τους “έξυπνους” μπορούσε να στήσει στον τοίχο και να τον “χτυπά” ανελέητα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, επιδεικνύοντας όλο τον εξυπνακισμό της άγουρης εφηβικής του ιδιοσυγκρασίας!
Κείνο το Σαββατιάτικο απόγευμα ο Ν. είχε υπηρεσία, μόνος αξιωματικός υπεύθυνος του στρατοπέδου, όταν έφτασαν ως την πόρτα του δωματίου του κάποιοι από τους μη εξοδούχους να τον πληροφορήσουν ότι ο Ερ. σε κάποια από τις σκοπιές είχε “εκραγεί” και απειλούσε θεούς και δαίμονες…
Ετρεξαν όλοι εκεί, μαζί τους κι ο Ν. να δει τι ακριβώς συμβαίνει! Τύχη αγαθή(;), με τον Ερ. είχαν αναπτύξει μία σχέση εμπιστοσύνης! Ο Ερ. εκτιμούσε τον Ν. αφού ποτέ δεν άκουσε τις “φωνές” του, δεν ένιωσε ότι τον κοροϊδεύει, ότι δεν του συμπεριφέρεται “σωστά”.
Η συνάντησή του Ερ. εκείνη τη στιγμή με τον Ν., έστω κι αν “πήρε κάποια ώρα”, τον κάλμαρε!
Ο Ερ, έβγαλε την εξάρτυση του σκοπού που κάποιοι -όπως αποδείχθηκε- δεν έπρεπε να του φορέσουν εκείνη την ημέρα, κι έφυγαν μαζί με τον Ν. κι ενώ άρχιζε να σουρουπώνει στον ουρανό του Ανατολικού Αιγαίου!
Χανιώτικα νέα (27.06.2018)
http://www.haniotika-nea.gr/souroupo-sto-anatoliko-egeo/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου