ΣΑΝ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ...
Γράφει ο Κώστας Καλαπανίδας*
Με χαρά επαλήθευσα τις δυο παραδοχές απ’ το διάβασμα της
νέας σου ποιητικής συλλογής 9τη διαβάζω ξανά και ξανά)
α) Τα ποιήματά της έχουν θέματα που μπορείς να ξαναδιηγηθείς,
χωρίς το βιβλίο, γιατί έχουν κατακαθίσει, με απλό και καθαρό τρόπο, μέσα σου
σαν δημοτικά τραγούδια (σελ. 11, 13,19, 24, 28, 33, 41, 43, 48,50, 51, 55, 56,
57, κ.λπ} Αυτό το θεωρώ μεγάλο προσόν της ποίησης.
β) Πολλά ποιήματα είναι ζηλευτά και προσκλητικά να τα πεις
κι εσύ με τον δικό σου τρόπο, να τα προεκτείνεις, να τα μικρύνεις, να τα πας
πιο πέρα (δημιουργείς νέες εμπνεύσεις) *
Αυτὀς ο επικοινωνιακός τρόπος, ο λειτουργικός, είναι νομίζω
ένα άλλο προσόν της ποίησής σου, της ποίησης.
Η «κάθοδός» σου ή η «άνοδός» σου στην Αθἠνα
ήταν ένα σημαντικό γεγονός.
·
* Σημείωση: Κάποτε θα σας εξηγήσω γιατί προτιμώ τον ίσκιο
του κυπαρισσιού και θα ‘μαι πειστικότατος. (έμπνευση από τη σελ. 50).
Ευχαριστώ από καρδιάς και γι αυτή τη δεύτερη, αγαπητική όπως την πρώτη, ματιά στην ποίηση μου, φίλε Δάσκαλε - Ποιητή, Κώστα Καλαπανίδα! Με τιμά ιδιαίτερα η ενασχόλησή σου με τα ποήματά μου! Σε διαβάζω πάντα με ξεχωριστό ενδιαφέρον. Και βέβαια καμαρώνω που είμαστε φίλοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου