ΜΝΗΜΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ
Το καλοκαίρι αυτό
έμεινα μόνος
με τη ματωμένη ρίζα της άνοιξης.
Τα ερωτηματικά
αγρυπνούν τις ασέληνες νύχτες.
Κάνω τον σταυρό μου ανατολικά
και προσμένω.
Πώς κερδίζουν
ένα χαμένο παράδεισο;
Τα χέρια μου γεμάτα αίματα.
Ουρλιάζουν:
«Ο άνθρωπος αυτός
έκαμε φονικό».
Με πέρασαν για φονιά,
επειδή έχω σκοπό
να γεμίσω τη γη με λουλούδια.
Κρύβω το μυστικό μου
στις ρώγες των σταφυλιών.
Όσοι φάτε σταφύλια
αυτό το καλοκαίρι,
θα σας περιμένω
την ερχόμενη άνοιξη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου