ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ ΤΑ ΧΑΝΙΑ κι αυτό το λένε όλοι/ το λένε και τα γιασεμιά καθημερνή και σκόλη. Ο,τι καλύτερο για πρώτο 'πεταχτό' η μαντινάδα του Ηλία του Σταματάκη, που τη βρίσκω με το που ξυπνώ να με περιμένει στο κινητό μου. Αμ? έπος αμ? έργον. Και πόλη των γιασεμιών τα Χανιά μας. Και να το ξεχάσουμε εμείς, τα γιασεμιά είναι πάντα εδώ για να το φωνάζουν.

ΚΑΒΓΑΔΕΣ ΜΕ ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΙ έβαλε πάλι ο κρίνος/ ζηλεύγει ντου στσι μυρωδιές για δε μυρίζ? εκείνος. Ν? ακούω ξανά και ξανά τον Νίκο Ξυλούρη ν? ανασύρει με τη θεσπέσια φωνή του τα ωραία ελληνικά φωνήεντα από τούτη τη μαντινάδα. Αρχές της δεκαετίας του 1970. Πού σε πηγαίνει ο νους...

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ καυτή (τι καυτή, ζεματιστή!) επικαιρότητα. Οι ταραχές στις αγγλικές πόλεις συνεχίζονται. Τα Χρηματιστήρια, αφού βρέθηκαν στο ναδίρ, άρχισαν λέει, να ανακάμπτουν. Στη Συρία το αίμα εξακολουθεί να ρέει, με τη διεθνή κοινότητα σε ρόλο θεατή. Στη Λιβύη, κατά που φαίνεται, ο Καντάφι καλά κρατεί. Στην Ελλάδα, εκτός όλων των άλλων, παρακολουθούμε την κηδεία του εμποράκου...

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΒΡΟΧΕΣ, έρχονται μπόρες, έρχονται καταιγίδες. Τι να σου κάνουν οι όποιες ομπρέλες διαθέτουμε.

ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ έβρεχε μυαλό, εμείς κρατούσαμε ομπρέλες. Περί ανέμων και υδάτων κουβεντιάζαμε προχθές με τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο, όταν (ξεκάρφωτα μου φάνηκε, αλλά μόνο ξεκάρφωτα δεν ήταν) μου θύμισε τη φράση αυτή που την είπε τα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο Κώστας Λαλιώτης. Τι να έγινε αυτός ο άνθρωπος; τον ρώτησα. Καλά, αυτός αποσύρθηκε νωρίς, η απάντησή του.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ στις... υπορωρίες. Μέχρι και 50% μείωση των ωρών εργασίας τους θα έχουν, λέει, τη δυνατότητα να ζητήσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Με ανάλογη μείωση του μισθού τους βεβαίως - βεβαίως...

Ο ΑΝΤΡΑΣ ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΚΡΙΖΕΙ τον εαυτό του στον καθρέπτη βλέπει τον Δον Ζουάν, τον θεό Ερμή, τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Καζανόβα. Παράξενο που δεν βλέπει τον Καραγκιόζη... Φυσικά γυναίκα, μια 'ηλεκτρονική' φίλη μου, στο φέισμπουκ, το έγραψε. Αυτό έλειπε να το γράψει και άντρας!

ΤΙΣ 'ΜΑΥΡΕΣ' ΤΟΥ είχε χθες ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου. Δεν μιλιόταν! Ακούς εκεί να χάσει 3 - 0 απ? την Ανόρθωση Κύπρου, μια εβδομάδα πριν την αναμέτρηση του Europa League με τη Ντιναμό Τιφλίδας, η (πάλαι ποτέ) Αεκάρα μας! Α ρε Νέστορα και που είσαι!

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΠΛΟΥ, το εικονοστάσι του οποίου έχουμε φτιάξει στην αυλή του σπιτιού μας, σήμερα. Δεν τον γιορτάσαμε εφέτος, έτσι όπως τα προηγούμενα πέντε χρόνια, από σπέρας της χάρης του τον γιορτάζαμε. Δεν κάναμε γλέντι, δηλαδή. Μια τσικουδιά, ωστόσο, την ήπιαμε με τους γειτόνους, μετά τον Εσπερινό που έκανε ο εφημέριος της Ενορίας Τσικαλαριών, παπά Αντώνης Τζανουδάκης. Ισα - ίσα για να ευχηθεί ο ένας στον άλλο μας ό,τι το όνομα του Αγίου λέει: Καλόν πλουν στο ταξίδι της ζωής.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε: 'Καθόλου δεν με νοιάζει. Οταν είμαι απών δεν με νοιάζει ακόμα και να με μαστιγώνουν'.

'Και βέβαια αυτάρκεια -μαθημένα τόσα αρχαία ρητά!/ Και βέβαια πίσω του τόσοι Αϊγιώργηδες άγιοι!/ Και βέβαια υπερηφάνεια εθνική -τέτοια πατρίδα!/ Και φυσικά μαύρη ομπρέλα -τόση βροχή!/ Και φυσικά μπαστούνι -τόσα σκυλιά!/ μέχρι που με μύρισαν και μ? αναγνώρισαν δικό τους'.
Από το ποίημα 'Απολογία' του Κώστα Καλαπανίδα.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (11.08.2011)