ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΡΥΓΟΣ, θέρος, πόλεμος! Παραλίγο να περάσει ο Σεπτέμβρης και να μην γράψω τίποτα για τον τρύγο. Το ό,τι εγώ έπαψα να παίρνω μέρος σ’ αυτό το πανηγύρι, εδώ και μερικά χρόνια που ρήμαξε τ’ αμπέλι μου, δεν είναι δικαιολογία. Και γιατί αγοράζω σταφύλια κι εξακολουθώ να πατώ. Το πάτημα των σταφυλιών. Αυτό κι αν είναι πανηγύρι!
ΜΕΣ ΣΤΟ αμπέλι τση χαράς, έλα ν’ ανταμωθούμε/ απ’ του σεβντά μας το κρασί αγάπη μου να πιούμε. Καθαρά ερωτική, σχετική με τα τρυγοπατήματα, ωστόσο, η μαντινάδα που μου έστειλε η μαντιναδολόγος μας, η Νεκταρία Θεοδωρουλάκη. Να μην πάει χαμένη, σκέφτηκα, όταν τη βρήκα χθες στα 'εισερχόμενα' του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου.
ΒΑΓΕΝΑΔΕΣ και γαϊδάροι ένα μήνα έχουν τη χάρη. Τον Σεπτέμβρη οι βαγενάδες, οι βαρελάδες δηλαδή, που έχουν τον μήνα τούτο μεγάλες φούριες και τον Μάρτη τα συμπαθητικά τετράποδα που υπάρχει άφθονο χορτάρι και λίγη δουλειά... Πάμε παρακάτω.
ΚΑΝΕΝΑ φως στην άκρη του τούνελ. Φρούδες οι ελπίδες εκείνων που ήλπισαν ότι κάτι θα γίνει με τον σχηματισμό μιας πολυκομματικής κυβέρνησης. Η ίδια ρητορική, η ίδια πρακτική. Γύρω - γύρω και οι τρεις/ και στη μέση ο... μετρής.
ΜΕΓΑΛΕΣ μέγιστες οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος έτσι όπως λειτουργεί και λειτουργείται σήμερα. Και γιατί καίει μόνο τα χλωρά αντί να κάψει τα ξερά. Και γιατί δεν μπορεί να ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο που επιμένει να λέει ότι χρειαζόμαστε άμεσα ως λαός έναν αληθινό ελληνικό διαφωτισμό.
ΧΩΡΙΟ - ΧΩΡΙΟ πάνε να κάνουν οι κυβερνώντες, με τη μέθοδο της... αποψίλωσης, την Κίσαμο πόλη. Φτάνει μια πόλη στον μέχρι χθες Νομό των Χανίων τους υπαγορεύει ο... Καλλικράτης που αποδεικνύεται 'Κακοκράτης'. Μια... υποπόλη της πόλης του Ηρακλείου, διορθώνω.
'ΤΟ ΔΙΑΦΥΛΑΞΑΙ τ’ αγαθά χαλεπώτερον του κτήσασθαι εστίν'. Ούτε λίγο ούτε πολύ 6 παραλίες στον Ν. Χανίων έχασαν τη Γαλάζια Σημαία, λόγω μη τήρησης των κριτηρίων του προγράμματος.
'ΕΙΧΕ τόσον ένθεον ζήλον, ώστε βλέπων την ευλάβειαν των πιστών να εκπίπτει, εθλίβετο τόσον ώστε απεφάσισεν αυτός να βοηθήσει τους αγίους να θαυματουργήσωσι. Και μίαν φοράν άλειψε με λάδι όλας τας εικόνας του τέμπλου ενός εξωκκλησίου, όθεν διεδόθη και παρά πολλοίς επιστεύθη ότι οι άγιοι «ίδρωναν» ή ότι εδάκρυζαν ίσως, και από την επιχείρησιν αυτήν ωφελήθησαν οχί ολίγας προσφοράς οι πτωχοί οι παπάδες του χωρίου μας'. Από το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη 'Αμαρτίας φαντάσματα'. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχουν θαύματα και 'θαύματα';
ΟΧΙ στη Β’, μα και στην Γ’ και στη Δ’ Εθνική να πέσει η ΑΕΚ, Αεκτζής θα εξακολουθεί να είναι ο γείτονάς μου ο Μήτσος, κατά δήλωσή του. ΑΕΚ και ξερό ψωμί! ΑΕΚ - Θρησκεία - Βυζαντινή Αυτοκρατορία! Μαζί σου, Μήτσο!
'ΠΡΙΝ από τον βασιλιά Αμφικτύονα οι Αθηναίοι έπιναν το κρασί χωρίς νερό και συχνά ξάπλωναν στο έδαφος από το μεθύσι. Λένε ότι ο Αμφικτύων διδάχθηκε από τον Διόνυσο την ανάμειξη του κρασιού με νερό και τη διέδωσε στους υπηκόους του. Ετσι οι Αθηναίοι μπορούσαν πια και να πίνουν και να μένουν όρθιοι στα πόδια τους. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού ο προοδευτικός βασιλιάς ίδρυσε τον βωμό του Ορθού Διονύσου. Κοντά σ’ αυτόν ίδρυσε και βωμό στις Νύμφες, που ήταν οι τροφοί του Θεού, για να θυμούνται οι Αθηναίοι να νερώνουν το κρασί τους. Εβγαλε παράλληλα και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο μπορούσε κάποιος να προσφέρει ανέρωτο κρασί μόνο για δοκιμή' (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Κυρά των Αμπελιών, που η κάπνα της φωτιάς σου άχνισε τα γαλάζια μάτια και τα μαύρα φρύδια/ τι σιγανό το βήμα σου κάτου απ’ τα κυπαρίσσια/ τι σιγανή μιλιά της δόξας στα τετράγωνα της πυρκαγιάς/ να λέει με πόσο γάλα ανδρείας και ελευθερίας βύζαξες τα ορφανά σου/ να λέει με πόσον αίμα πότισες τα φυλλοκάρδια του αμπελιού να δώσει το βαθύ κρασί του δισκοπότηρου'.

Από την 'Κυρά των Αμπελιών' του Γιάννη Ρίτσου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (28.09.2012)