Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ?ΜΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ, ύστερα από ένα μικρό, πολύ μικρό, αλλά απαραίτητο διάλειμμα. Κατ? αρχήν, λοιπόν, καλό μήνα και καλό φθινόπωρο, έστω και με τέσσερις μέρες καθυστέρηση!
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ που έφυγε? Αποχαιρέτα την τη σύνταξη που χάνεις. Αποχαιρέτα την εποχή της ξεγνοιασιάς. 'Σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος', για να χρησιμοποιήσω τον στίχο του Αλεξανδρινού ποιητή απ? το ποίημά του 'Απολείπειν ο θεός Αντώνιον?'.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕ! Ο ουρανός φιλοξενεί κάθε μέρα ολοένα και περισσότερα σύννεφα, η θάλασσα αποκτά όλο και περισσότερες ρυτίδες και ο καιρός έχει κρυγιαδώσει. Οτι έχει πίσω το καλοκαίρι την ουρά είναι πάντως κάτι παραπάνω από σίγουρο. Μα και ότι κάθε κατεργάρης έχει επιστρέψει στον πάγκο του, επίσης.
ΑΝΟΙΓΩ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ. Κατεργάρηδες λέγονταν οι άνθρωποι των κατέργων, των κουρσάρικων δηλαδή πλοίων, οι περισσότεροι απ? τους οποίους ήταν συνήθως κατάδικοι, με σκοτεινό παρελθόν. Οταν, λοιπόν, ο αέρας έπεφτε και το καράβι έπρεπε να συνεχίσει τον δρόμο του, ακουγόταν η φωνή 'κάθε κατεργάρης στον πάγκο του'. Ηταν η διαταγή να καθίσουν και πάλι στα κουπιά, στους μακρινούς ξύλινους πάγκους (Πηγή: Τάκη Νατσούλη 'Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις'). Κλείνω την παρένθεση.
ΔΙΑΧΥΤΗ, ΩΣΤΟΣΟ, στον τόπο μας η ευλογία του Οικουμενικού μας Πατριάρχη, που ήρθε το περασμένο Σάββατο και φεύγει αύριο Τετάρτη. 'Γνωρίζετε ότι ευρίσκεσθε πάντα στη σκέψη και στην καρδία μας και πάντοτε προσευχόμαστε για σας και τας ανάγκας σας, ιδιαιτέρως δε κατά την δύσκολον αυτήν περίοδον την οποίαν διέρχεται η ελληνική κοινωνία και η χώρα', είπε, μεταξύ των άλλων, κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο 'Δασκαλογιάννης'. Το γνωρίζουμε, Παναγιώτατε! Μια παρηγοριά είναι κι αυτό στο φθινόπωρο που μπήκαμε?
ΙΣΟΠΑΛΙΑ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ, νίκη εντός έδρας! Αν συνεχίσει έτσι όπως άρχισε ο Α.Ο. Πλατανιάς ποιος τον πιάνει! Μέχρι και στην Ευρώπη τον βλέπω να βγαίνει! Νωρίς είναι ακόμα για να βγάλουμε συμπεράσματα, συμφωνώ, της καλής, όμως, ημέρας της φαίνεται απ? το πρωί!
ΑΝΤΩΝΗ ΕΜΜ. ΣΤΙΒΑΚΤΑΚΗ, δάσκαλο - συγγραφέα, Ηράκλειο: Στον πατέρα σου Εμμανουήλ Α. Στιβακτάκη και σ? όλους τους Χονδριγιαννούς, όπου κι αν βρίσκονται αφιερώνεις το ιδιαίτερα επιμελημένο, εξαιρετικό καθ? όλα, βιβλίο σου 'Ο Χόνδρος Βιάννου, στα μονοπάτια της Ιστορίας' (Εκδοση του Συλλόγου Απανταχού Χονδριγιαννών 'Το Κεφάλι', Ηράκλειο 2008) που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις μαζί με τη μελέτη σου 'Οθωμανοί κάτοικοι του Χόνδρου στα τέλη του 19ου αιώνα' (ανάτυπο απ? τα 'Κρητολογικά γράμματα'). Σ? ευχαριστώ από καρδιάς και για τη θερμή σου αφιέρωση και για την προτροπή σου να γράψω 'εν καιρώ δέοντι' ένα σχετικό βιβλίο για το χωριό μου. Μου βάζεις ψηλά τον πήχη, Αντώνη!
ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ των Αθηναίων η Αίγυπτος αποστάτησε από το περσικό κράτος, ο Ξέρξης ζήτησε από τον Θεμιστοκλή, που ήταν στη Μαγνησία, να τηρήσει τις υποσχέσεις που είχε δώσει, ότι δηλαδή θα βοηθούσε τους Πέρσες να νικήσουν τους Ελληνες. Ο Θεμιστοκλής που δεν ήθελε να πολεμήσει εναντίον των συμπολιτών του, σκέφτηκε να τερματίσει τη ζωή του όπως του ταίριαζε. Αφού, λοιπόν, έκανε θυσία στους θεούς και αποχαιρέτησε τους φίλους του, ήπιε, καθώς λένε, δηλητήριο και πέθανε. Λένε ακόμα ότι, όταν ο Ξέρξης πληροφορήθηκε την αιτία και τον τρόπο του θανάτου του, θαύμασε ακόμη περισσότερο τον άνθρωπο αυτόν και εξακολούθησε να φέρεται φιλικά στην οικογένειά του και στους φίλους του. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Αγαπώ το μεταξένιο φως,/ που ?χει ο Σεπτέμβρης./ Φως αιθέριο, φως ανάλαφρο,/ φως γλυκό, που μελωδεί/ με τις πιο ζεστές ανταύγειες των χρωμάτων/ -που ηλιοχαίρονται-/ όταν τις χαϊδεύει ελαφρό τ? αγέρι./ Φως που είναι ήπιο/ φως που είναι ιλαρό/ και δοξάζει/ σχήματα, γραμμές, βουνά και θάλασσα/ της πατρίδας μου της ηλιοφίλητης'. 
Από το ποίημα 'Φως Σεπτέμβρη' της Κατερίνας Δέφνερ - Καφή.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (04.09.2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου