Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ





«ΧΑΙΡΕΤΑΙ ο Ιωακείμ και η Άννα που γέννησαν χαριτωμένη κόρη\ στην Παναγίτσα στο Πυργί», μας ΧΤΑλέει σ’ ένα ποίημά του ο Άγιος των Νεοελληνικών Γραμμάτων, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Δεν χαίρονται όμως μόνο στην Παναγίτσα στο Πυργί, αλλά παντού, όπου υπάρχει εκκλησία που πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεμβρίου το Γεννέσιον της Θεοτόκου. Στην Παναγία των Δύο Βράχων στον Φρε, στην Περβολιτσιανή Παναγία στο Νίππος, στο Γαβαλοχώρι, στο Πατελάρι, στη Μονλη Σελίνου, στο Βλάτος, στη Βλαχερωνίτισσα, στον Τζιτζιφέ… Και μαζί τους μαζί με τον Ιωακείμ και την Άννα, χαίρεται όλη η φύση.
ΈΧΕΙ  την δική του μαγεία το φθινόπωρο. Μια γλύκα άλλο πράγμα. Μα και μια παράξενη μελαγχολία. Μια γοητευτική μελαγχολία.
ΟΛΟ τα κλειδώνουν κι όλο ξεκλείδωτα μένουν τα μέτρα τ5ων 11,6 δις. Ευρώ. Κλειδώνουν ξεκλειδώνουν κι κλεφτης μέσα είναι. Για τον κλέφτη της τσέπης του ελληνικού αού, λέω.
ΜΗ ΜΑΣ αποτελειώνετε! Κραυγή απόγνωσης από τους αστυνομικούς τους πυροσβέστες και τους λιμενικούς. Κραυγή απόγνωσης από όλους τους κλέφτες εργαζόμενους. Κραυγή απόγνωσης από την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΕΙ με 570 ευρώ τον μήνα παραπονέθηκε στον φίλο του με τον οποίο υπήρξαν συμφοιτητές. Ας εύρισκα εγώ δουλειά με 570 ευρώ τον μήνα και θα ‘μουνα ευχαριστημένος, Ο παραπονούμενος έκανε τον σταυρό του. Ίσως για να ευχαριστήσει τον Θεό. Ίσως για να ζητήσει από τον θεό δουλειά για τον φίλο του. Ίσως για να εκφράσει στον Θεό την απογοήτευσή του.
«ΑΠΟ ΤΗΣ αναγνωρίσεως μιας αληθείας, μέχρι της επικρατήσεως αυτής, μεσολάβησε πάντοτε χάος, όπερ ουχί σπανίως επληρώθη υπό πτωμάτων» Από την «Χρυσή Διαθήκη» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου. Δεν είχαν στον ήλιο της πατρίδας των μοίρα οι 60 και πλέον μετανάστες που πνίγηκαν προχθές το πρωί. Στ’ ανοιχτά της Σμύρνης. Πουθενά τελικά δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Πολύ μικρή η γη για να χωρέσει κι αυτούς.
ΕΘΝΙΚΗ Ελλάδος, γειά σου! Πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα της Εθνικής Ελλάδος είμαστε φίλαθλοι. Αυτός είναι ο κοινός μας παρ ονομαστής. Με αφορμή τον χθεσινό αγώνα Λεττονίας- Ελλάδας στη Ρίγα, στο πλαίσιο των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014, ο χαιρετισμός!
ΧΑΛΑΛΙ  στους βασιλικούς για το νερό που πίνουν\ γιατί το κάνουν μυρωδιά και σ’ ολους τηνε δίνουν. Μαντινάδα αρχείου, αφού με ξέχασαν οι μαντιναδολόγοι της στήλης. Με την σημείωση ότι οι αδυναμίες δεν κρύβονται.
ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ μέρη οι μητέρες για να εξασφαλίσουν υην υγεία των παιδιών τους, αν είναι καχεκτικά τα πουλάνε στην Παναγία, τα κάνουν «σκλάβους» της Παναγίας. Τα πηγαίνουν δηλαδή στην εκκλησιά της τα ζυγίζουν και υπόσχονται τόσο λάδ ή κε΄ρόσο και το βάρος τους. Τους περνάνε κι ένα ασημένιο σύρμα στον λαιμό που το φοράνε όσο βαστάει το τάξιμο.» Από το βιβλίο της Αικατερίνης Τσοτάκου- Καρβέλη «Λαογραφικό Ημερολόγιο»
ΧΑΙΡΕΤΑΙ τα άγριο δέντρο που γέρνει\ το μισό απάνω στο βράχο το μισό στο γκρεμνό\ Χαίρεται ο βοσκός που φυσά τον αυλό του\ χαίρετ’ η γίδα που τρέχει στα βράχια\ χαίρεται το ερίφιο που πηδά χαρμόσυνα\ Κι η πλάση όλη αναγαλλιάζει\ και το φθινόπωρο ξανανιώνει η γη\ σα σεμνή κόρη που περίμενε τον αρραβωνιαστικό της από τα ξένα\ και τέλος τον απόλαψε πριν είναι πολύ αργά\ και σν την στείρα γραία που γέννησε θεόπαιδο\ κι ευφράθη στα γεράματά της.\ Δος μου κι εμένα άνεση, Παναγιά μου,\ πριν να απέλθω και πλέον δεν οα υπάρχω» Από το ποίημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Στην Παναγίτσα στο Πυργί»
ΧΑΙΡΕΤΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (08.09.2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου