Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 3


Ο Βαγγέλης Κακατσάκης, ως ευαίσθητος ποιητής και πιστός Χριστιανός, συμπορεύεται με την Παναγία, από τη Μεγάλη Δευτέρα μέχρι το Μεγάλο Σάββατο. Με οδηγό τη λαϊκή παράδοση, τα ιερά κείμενα των Γραφών και τον μοναδικό πλούτο της καρδιάς του συνθέτει τα έξι “Γράμματα της Παναγίας” και μας τα προσφέρει, με μια εξαιρετική έκδοση, μέσω της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου.
Βασίλης Χαρωνίτης

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 3
Γράφει ο
ΒΑΣΙΛΗΣ Γ. ΧΑΡΩΝΙΤΗΣ

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει ότι την ημέρα που η Παναγία με τον Χριστό - βρέφος πήγε στον ναό να “σαραντίσει” άκουσε από τον γέροντα Συμεών ότι “ρομφαία” θα τρυπήσει την καρδιά της. Δεν αποκλείεται αυτός ο λόγος να ξεχάστηκε κάπως, όταν για πολλά χρόνια ο Ιησούς εργαζόταν στο μαραγκούδικο του Ιωσήφ. Οταν όμως άφησε το ξυλουργείο και κάλεσε τους 12 μαθητές κοντά του, αρχίζοντας το κύριο έργο Του, σίγουρα θα ξαναζωντάνεψε καθώς αισθανόταν χαρά για τη διδασκαλία και τα θαύματα του παιδιού Της, μα κι έναν αδιόρατο φόβο για το μίσος που έβλεπε να θεριεύει εναντίον Του από τους Φαρισαίους.
Την Κυριακή πριν από το Πάσχα (το Εβραϊκό) η λαμπρή υποδοχή που Του έγινε -“ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου”- μαζί με κάποιες αντιδράσεις των Φαρισαίων, έφεραν την πρώτη μεγάλη ανησυχία στην καρδιά της Παναγίας.
Από εκείνη την ημέρα που αρχίζουν τα δραματικά γεγονότα του Πάθους, συμμετέχει και η Μάνα και τα ζει όπως θα τα ζούσε κάθε Μάνα που θα έβλεπε το άδικο να ξεσπά στο αθώο παιδί της.
Ο Βαγγέλης Κακατσάκης, ως ευαίσθητος ποιητής και πιστός Χριστιανός, συμπορεύεται με την Παναγία, από τη Μεγάλη Δευτέρα μέχρι το Μεγάλο Σάββατο. Με οδηγό τη λαϊκή παράδοση, τα ιερά κείμενα των Γραφών και τον μοναδικό πλούτο της καρδιάς του συνθέτει τα έξι “Γράμματα της Παναγίας” και μας τα προσφέρει, με μια εξαιρετική έκδοση, μέσω της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου.
Τα έξι αυτά γράμματα, φαίνονται σαν μια κλίμακα με έξι αναβαθμούς που τους ανεβαίνει, με πόνο και δάκρυα, η Μάνα του Χριστού και του κόσμου, η μοναδική γυναίκα που δεν γνώρισε πόνο στη γέννα του παιδιού της. Είναι η φριχτή “ρομφαία” που είχε προφητέψει ο Συμεών.
Τα “γράμματα” ξεκινούν τη Μεγάλη Δευτέρα. Τότε η Παναγία σημειώνει: “Είναι μέρες τώρα που ένα παράξενο βάρος έχει πλακώσει την καρδιά μου. Μια φωνή λέει μέσα μου πως γρήγορα θα σε χάσω… Τώρα όμως φοβούμαι γιε μου. Δεν ξέρω ακριβώς γιατί, μα η καρδιά μου λέει, πως πρέπει να φοβούμαι. Ο κόσμος γέμισε Γραμματείς και Φαρισαίους, παιδί μου. Ακόμα κι αυτοί που σε υποδέχτηκαν, έγιναν Γραμματείς και Φαρισαίοι…”.
Τη Μεγάλη Τετάρτη, με πόνο ψυχής θα γράψει: “Τους ξέρω καλά τους Φαρισαίους, γιε μου. Οσο δε σηκώνεις το κεφάλι σου, σε ονομάζουν ελεύθερο πολίτη. Οσο ανέχεσαι τις αδικίες τους, σε ονομάζουν τίμιο οικογενειάρχη. Οσο τους κολακεύεις, σε χαϊδεύουν προστατευτικά στον ώμο. Αλίμονο όμως σ’ εκείνο, που θα αμφισβητήσει την αγιότητά τους. Τίμημα θάνατος. Αλίμονο σε σένα, γιε μου…”.
Στην κορύφωση του δράματος, θα πει τη Μεγάλη Παρασκευή: “Ηταν τόσοι πολλοί οι θάνατοι που έζησα σήμερα, που δεν ξέρω πότε στέρεψαν τα μάτια μου απ’ το τελευταίο τους δάκρυ. Ηταν τόσο μεγάλο το δάσος των καρφιών που μπήχτηκαν στην καρδιά μου, που δεν ξέρω με ποιο απ’ όλα καρφώθηκε η τελευταία μου κραυγή…”. Και θα τελειώσει το Μεγάλο Σάββατο με το ελπιδοφόρο μήνυμα “Εσύ, καλέ μου, είσαι κιόλας αναστημένος μέσα μου”.
Η Παναγία “γράφει” με το χέρι του Κακατσάκη όχι τόσο για να εκθέσει τα “γενόμενα” εκείνες τις ανεπανάληπτες ημέρες, αλλά για να μας ευαισθητοποιήσει να αισθανθούμε και να βιώσουμε όλα όσα βιώνουν οι πιστοί εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια καθώς παρακολουθούν βουβοί το δράμα του Ιησού και ταυτόχρονα της Μητέρας του. Να συγκλονιστούμε από αυτά τα δραματικά γεγονότα των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας καθώς ο Αθώος αίρει τις αμαρτίες όλων μας στον Σταυρό, αλλά να μην απογοητευθούμε.
Το Μεγάλο Σάββατο, μαζί με τον λόγο του Κακατσάκη “Η ματωμένη ρίζα της άνοιξης γίνεται ένας ολάνθιστος κήπος, Απριλομάη μήνα”, θ’ ακούσομε και τον λόγο της Εκκλησίας “και αύθις εκ του τάφου ωραίος δικαιοσύνης ημίν έλαμψεν ήλιος”, που θα μας εγκαρδιώσει να πούμε κι εμείς “Χριστός Ανέστη, λοιπόν, γιε μου”, θα μας γεμίσει χαρά και θα μας βοηθήσει να πορευόμαστε μέσα στο Φως και τη χαρά του Αναστημένου Χριστού. Καλή Ανάσταση!
Χανιώτικα νέα (30.04.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου