Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


ΕΚΕΙ, στο Καστέλι, στην Κίσαμο πόλη, στον αύλειο χώρο του μητροπολιτικού ναού, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και ο τάφος του.(φωτογραφία Νατάσα Αποστολάκη) Χώρος προσκυνήματος από τούδε και στο εξής. Οπως και το πατρικό του σπίτι στο Νεροχώρι Αποκορώνου και το φτωχικό του στην οδό Δρομονέρου της Χαλέπας.








ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΣΗΜΕΡΟ μαύρος ουρανός, σήμερο μαύρη μέρα,/ σήμερο όλοι χλίβονται και τα βουνά λυπούνται/ γιατί σταυρώνουν τον Χριστό τον πάντων βασιλέα'... Σήμερο, Μεγάλη Παρασκευή! Σήμερο! Μία μόλις μέρα μετά τον αποχαιρετισμό του Παππού!...

ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΜΕΝ Ειρηναίον Γαλανάκην! Σε ενεστώτα, μα και σε μέλλοντα, χρόνο το ρήμα. Και γι’ αυτά που είπε και έγραψε, έτσι όπως αυτός τα είπε και τα έγραψε. Κυρίως όμως γι’ αυτά που έπραξε, έτσι όπως αυτός τα έπραξε. Τι σημασία έχει αν τον γνωρίσαμε ή δεν τον γνωρίσαμε από κοντά. Ολοι ανήκουμε στο 'ποίμνιο της φιλίας και της αγάπης του', όπως χαρακτηριστικά έχει γράψει ο ίδιος.

ΗΜΟΥΝ κι εγώ εκεί... Την λαμπροφόρο, την βαϊοφόρο εκείνη ημέρα της επανενθρόνισής του στην φτωχική πλην όμως αγαπημένη του Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου. Είχε βουλιάξει από κόσμο το Καστέλι, πάνε 32 τόσα χρόνια από τότε. Ο λαός έφερνε πίσω τον επίσκοπό του. Ηταν κάτι που δεν είχε ξαναγίνει ποτέ. Θυμούμαι την χαρά στα λάμποντα μάτια των ανθρώπων. Η ορθοδοξία (κι ορθοδοξία όπως έλεγε ο Παππούς σημαίνει ορθοπραξία) είχε νικήσει!

ΗΜΟΥΝ κι εγώ εκεί... Την 23η Αυγούστου 2005, ημέρα της παραίτησής του απ’ τον επισκοπικό θρόνο. Πατείς με πατώ σε και τότε ο κόσμος στο Καστέλι, στο Καστέλι που το βρήκε, όταν πρωτόρθε δεσπότης το 1957 χωριό και το άφηνε σφύζουσα πόλη. 'Να αγαπάτε το συνάνθρωπό σας, να βοηθάτε στη δυστυχία του, να συγχωρείτε τα λάθη και να υπερασπίζετε το δίκιο του, από το ψωμί ως την ελευθερία και την ειρήνη του κόσμου'. Μία από τις παρακαταθήκες του.

ΚΑΙ ΧΘΕΣ, βέβαια, ήμουν κι εγώ εκεί... Χθες Μεγάλη Πέμπτη, ημέρα του Μεγάλου Αποχαιρετισμού. Στον Ειρηναίο 'δούλο Χριστού και Επίσκοπο διά θελήματος Θεού και του Λαού του, της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Κισάμου', για να χρησιμοποιήσω τις λέξεις που χρησιμοποίησε υπογράφοντας την παρακαταθήκη του. Στον 'Ιππότη του Σταυρού', στον 'Φτωχούλη του Θεού', στον 'Κοινωνικό Αγωνιστή', στον 'Οραματιστή Πραγματοποιό', στον Ειρηναίο της ειρήνης, στον Ειρηναίο της καρδιάς μας. 

ΟΧΙ δεν έκλαιγε γοερά το συρρεύσαν απ’ όλες τις γωνιές της Κρήτης και από διάφορα μέρη της Ελλάδας, μέγα, μεγαλύτερο ακόμα κι απ’ τις δύο προηγούμενες φορές, πλήθος. Βουβό το κλάμα του. Δεν κλαίνε οι άνθρωποι στην κοίμηση των Αγίων. Απλά την ευγνωμοσύνη που νιώθουν γι’ αυτούς διαβάζεις στα μάτια τους!

ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ του ρόλου δεν εξαρτάται απ’ το μέγεθος της σκηνής. Την έχω ξαναγράψει κι άλλες φορές τη φράση αυτή (είναι του Εθνάρχη της Κύπρου Μακάριου) αναφερόμενος στον Ειρηναίο. Τη γράφω γι’ άλλη μια φορά σήμερα μια που επανερχόταν διαρκώς στο μυαλό μου ακούγοντας τους 14 (!) ομιλητές να μιλούν χθες για τον Παππού, μετά την εξόδιο ακολουθία που εψάλη στον Μητροπολιτικό Ναό Κισάμου.

ΕΚΕΙ, το Καστέλι, στην Κίσαμο πόλη, στον αύλειο χώρο του μητροπολιτικού ναού, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και ο τάφος του. Χώρος προσκυνήματος από τούδε και στο εξής. Οπως και το πατρικό του σπίτι στο Νεροχώρι Αποκορώνου και το φτωχικό του στην οδό Δρομονέρου της Χαλέπας.

'ΑΠΟ εδώ πέρασαν οι Ελληνες'. Ο τίτλος ενός απ’ τα πολλά (38 είναι τελικά) βιβλία που έγραψε ο Ειρηναίος Γαλανάκης. 'Από εδώ πέρασε ο Ειρηναίος', ο τίτλος ενός άλλου που θα μπορούσε να γράψει κάποιος. Χώρια τα υπόλοιπα.

'ΘΕ ΜΟΥ, μεγαλοδύναμε, μεγάλο τ’ όνομά Σου, φύλλο δεν πέφτει απ’ το δεντρί χωρίς το θέλημά Σου!'. Η μαντινάδα που αγαπούσε ξεχωριστά ο Παππούς, κατά δήλωσή του.

'Η Παναγία δεν γελά ούτε δακρύζει./ Ξέρει πως δεν θα Την αφήσουνε/ να σφίξει το παιδί Της πιο πολύ./ Ξέρει πως δεν θα Την αφήσουνε/ παράφορα να Το θρηνήσει./ Μυριάριθμες Μεγάλες Παρασκευές/ θα πέφτουν σωρηδόν επάνω Της/ χιονοστιβάδες/ και πάντα θ’ αφουγκράζεται/ τον υπαγορευόμενο/ ίδιο επιτάφιο θρήνο/ αρκούμενη εσαεί σ’ ένα:/ Γλυκύ μου Έαρ'.
Το ποίημα 'Η απόσταση' της Αγγελικής Σιδηρά.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (03.05.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου