ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ και μνήμης σε κάθε γωνιά του Νομού μας για την επέτειο της Μάχης της Κρήτης αυτές τις μέρες. Επιμνημόσυνες δεήσεις, καταθέσεις στεφάνων, ομιλίες, ριζίτικα τραγούδια... Δεν διαφωνεί μ’ αυτές ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Αντιθέτως! Δεν παύει να τονίζει, ωστόσο, ότι η Μάχη της Κρήτης, η Μάχη της Ελλάδος, πρέπει να συνεχίζεται καθώς δεν είναι μουσειακό είδος.
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΑΥΤΑ ΠΟΥ θα σας κάνουμε τώρα, δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ αυτά που θα σας κάνουμε, όταν τελειώσει ο πόλεμος'. Λόγος Γερμανού αξιωματικού προς Ελληνες. Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του γνωστού τοις πάσι δασκάλου - λαογράφου Σταμάτη Αποστολάκη 'Η μάχη της Κρήτης στη Νεοελληνική Ποίηση' (Χανιά 1995), για να επιλέξω το σημερινό ποίημα της στήλης έπεσε το μάτι μου και στην παραπάνω φράση με παραπομπή στην έκδοση Ι. Καλιτσουνάκη - Ν. Καζαντζάκη - Ι. Κακριδή - Κ. Κουτουλάκη 'Εκθεσις της Κεντρικής Επιτροπής διαπιστώσεως Ωμοτήτων εν Κρήτη', Ηράκλειο 1983, σελ. 101. Είπατε τίποτα περί πολεμικών αποζημιώσεων και άλλων σχετικών; Εσείς (εμείς) τα είπατε (με), εσείς (εμείς) τ’ ακούσατε (με). Εκεί που μας χρωστούνε μας παίρνουν και το βόδι. Θα τους αφήσουμε;...
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ και μνήμης σε κάθε γωνιά του Νομού μας για την επέτειο της Μάχης της Κρήτης αυτές τις μέρες. Επιμνημόσυνες δεήσεις, καταθέσεις στεφάνων, ομιλίες, ριζίτικα τραγούδια... Δεν διαφωνεί μ’ αυτές ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Αντιθέτως! Δεν παύει να τονίζει, ωστόσο, ότι η Μάχη της Κρήτης, η Μάχη της Ελλάδος, πρέπει να συνεχίζεται καθώς δεν είναι μουσειακό είδος.
ΠΑΙΔΕΙΑ ΩΡΑ μηδέν! 'Πώς φτάσαμε εκεί; Πώς έφτασαν τα παιδιά στα πιο ξέγνοιαστα ίσως χρόνια τους, να τρέχουν από φροντιστήριο σε φροντιστήριο, να απομνημονεύουν αντί να σκέφτονται, πώς φτάσαμε στην εθνική υστερία που συνοδεύει τις εισαγωγικές εξετάσεις; Πώς δεν επαναστατεί η ψυχή μας όταν η Παιδεία, είτε σαν άνοιγμα των οριζόντων, είτε σαν εφόδια για τη ζωή, αναιρεί ουσιαστικά τον ίδιο της τον ορισμό;'. Ερωτήματα που καίνε τα χείλη σαν να είναι κάρβουνα. Από τον Γιώργο Γραμματικάκη (www.protagon.gr/Pi=protagon.elblogBid).
'ΠΑΡΘΕΝΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ στην Κίνα αν πουλήσουν/ οι Ελληνες παραγωγοί ντελόγκο θα πλουτίσουν'. Φανερά επηρεασμένη από την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην Κίνα η μαντιναδολόγος μας Νεκταρία Θεοδωρογλάκη, δική της η μαντινάδα. Οπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι, Νεκταρία!
ΑΝΟΙΓΩ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Ντεν τσιν κον! Ετσι είναι στα κινέζικα η ερμηνεία της λέξης 'ντελόγκο'. Πλάκα κάνω, πού να ξέρω εγώ κινέζικα; Ντελόγ(κ)ο(ς) για όσους δεν το ξέρουν (βλ. το 'Λεξικό' του Αντώνη Ξανθινάκη) πάει να πει: αμέσως, χωρίς καθυστέρηση. 'Ηρθε ντελόγκος'. Από το ιταλ. di luogo ή το βενετ. Di logo (= επιτόπου). Κλείνω την παρένθεση.
ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΩ, των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης σήμερα! Χρόνια πολλά και καλά, λοιπόν, στον Κωνσταντίνο, στην Κωνσταντίνα, στην Ελένη, όπως βέβαια και στον Κωστή, στον Κώστα, στον Κωστάκη, στον Κωσταντή, στην Κωστούλα, στην Ελενα, στη Λένα και βέβαια σιγά που θα την ξεχνούσα, στη Λίλη!
ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝΑΣ διερμηνέας και λέει: 'Πατέρας και γιος εσείς! Ενας από τους δυο έξω!'. Λέω στον πατέρα μου: 'Πατέρα εγώ δεν είμαι άξιος να ζήσω δεκαμελή οικογένεια. Να εκτελεστώ εγώ και να ζήσεις εσύ'. Εκείνος με αγκαλιάζει και λέει: 'Εγώ είμαι γέρος, παιδί μου (ήταν μόνο 54 ετών). Εγώ πρέπει να εκτελεστώ!'. Μου δίνει να κρατήσω το πορτοφόλι του για να φύγει, να πάει να σταθεί στη γραμμή, εγώ τον γυρίζω πίσω, δεν τον αφήνω. Αγκαλιαστήκαμε, έγινε σκηνή που δεν περιγράφεται εύκολα. Θα κράτησε πάνω από μισή ώρα. Το επιτελείο των Γερμανών ήταν σε απόσταση 15 - 25 μέτρων από μας. Ρωτάνε τον διερμηνέα: 'Γιατί μαλώνουν αυτοί;'. Δε μαλώνουνε. Συνορίζονται ποιος θα μείνει στην εκτέλεση!', απαντά εκείνος. Οι Γερμανοί έμειναν άναυδοι. Ερχεται ο επικεφαλής, παίρνει τον πατέρα μου από την αγκαλιά μου και τον απομακρύνει. Τον κράτησαν εκεί καθηλωμένο, όσο ήμουν εγώ στη γραμμή. Σηκωθήκανε τα όπλα για να δοθεί το 'πυρ'. Ομως τα όπλα δεν εχτύπησαν, αλλά έπεσαν πάλι κάτω. Τότε έρχεται ο Γερμανός και με βγάζει από τη γραμμή. Από την αφήγηση του Αθανασίου Ηλία Γιακουμάκη (βλ. Βιβλίο 'Η μνήμη και η Στάχτη ΙΙΙ' της Πηνελόπης Ι. Ντουντουλάκη).
'Κρήτη, γυπαετοί σκληρά κι αλύπητα/ τα νύχια των καρφώνουν στην καρδιά σου/ με στήθια ματωμένα, χιλιοτρύπητα/ παλεύουν ανδρειωμένα τα παιδιά σου./ Γλώσσες, λαοί, φυλές και χρώματα/ τη γη σου επλημμύρισαν ρημάδια/ κι εμόλυναν τα ιερά σου χώματα/ με μύρια βαρβαρότητας σημάδια./ Τώρα, ποτάμι αίμα πάλι χύνεται/ φωτιά και χαλασμός κι αστροπελέκι/ του κόσμου η τύχη, Κρήτη, κρίνεται/ κι η Δόξα σου, τιμής στεφάνι πλέκει'.
Το ποίημα 'Μάχη της Κρήτης' του μακαριστού αρχιεπισκόπου Κρήτης Τιμόθεου Παπουτσάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (21.05.2013)
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΑΥΤΑ ΠΟΥ θα σας κάνουμε τώρα, δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ αυτά που θα σας κάνουμε, όταν τελειώσει ο πόλεμος'. Λόγος Γερμανού αξιωματικού προς Ελληνες. Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του γνωστού τοις πάσι δασκάλου - λαογράφου Σταμάτη Αποστολάκη 'Η μάχη της Κρήτης στη Νεοελληνική Ποίηση' (Χανιά 1995), για να επιλέξω το σημερινό ποίημα της στήλης έπεσε το μάτι μου και στην παραπάνω φράση με παραπομπή στην έκδοση Ι. Καλιτσουνάκη - Ν. Καζαντζάκη - Ι. Κακριδή - Κ. Κουτουλάκη 'Εκθεσις της Κεντρικής Επιτροπής διαπιστώσεως Ωμοτήτων εν Κρήτη', Ηράκλειο 1983, σελ. 101. Είπατε τίποτα περί πολεμικών αποζημιώσεων και άλλων σχετικών; Εσείς (εμείς) τα είπατε (με), εσείς (εμείς) τ’ ακούσατε (με). Εκεί που μας χρωστούνε μας παίρνουν και το βόδι. Θα τους αφήσουμε;...
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ και μνήμης σε κάθε γωνιά του Νομού μας για την επέτειο της Μάχης της Κρήτης αυτές τις μέρες. Επιμνημόσυνες δεήσεις, καταθέσεις στεφάνων, ομιλίες, ριζίτικα τραγούδια... Δεν διαφωνεί μ’ αυτές ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Αντιθέτως! Δεν παύει να τονίζει, ωστόσο, ότι η Μάχη της Κρήτης, η Μάχη της Ελλάδος, πρέπει να συνεχίζεται καθώς δεν είναι μουσειακό είδος.
ΠΑΙΔΕΙΑ ΩΡΑ μηδέν! 'Πώς φτάσαμε εκεί; Πώς έφτασαν τα παιδιά στα πιο ξέγνοιαστα ίσως χρόνια τους, να τρέχουν από φροντιστήριο σε φροντιστήριο, να απομνημονεύουν αντί να σκέφτονται, πώς φτάσαμε στην εθνική υστερία που συνοδεύει τις εισαγωγικές εξετάσεις; Πώς δεν επαναστατεί η ψυχή μας όταν η Παιδεία, είτε σαν άνοιγμα των οριζόντων, είτε σαν εφόδια για τη ζωή, αναιρεί ουσιαστικά τον ίδιο της τον ορισμό;'. Ερωτήματα που καίνε τα χείλη σαν να είναι κάρβουνα. Από τον Γιώργο Γραμματικάκη (www.protagon.gr/Pi=protagon.elblogBid).
'ΠΑΡΘΕΝΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ στην Κίνα αν πουλήσουν/ οι Ελληνες παραγωγοί ντελόγκο θα πλουτίσουν'. Φανερά επηρεασμένη από την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην Κίνα η μαντιναδολόγος μας Νεκταρία Θεοδωρογλάκη, δική της η μαντινάδα. Οπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι, Νεκταρία!
ΑΝΟΙΓΩ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Ντεν τσιν κον! Ετσι είναι στα κινέζικα η ερμηνεία της λέξης 'ντελόγκο'. Πλάκα κάνω, πού να ξέρω εγώ κινέζικα; Ντελόγ(κ)ο(ς) για όσους δεν το ξέρουν (βλ. το 'Λεξικό' του Αντώνη Ξανθινάκη) πάει να πει: αμέσως, χωρίς καθυστέρηση. 'Ηρθε ντελόγκος'. Από το ιταλ. di luogo ή το βενετ. Di logo (= επιτόπου). Κλείνω την παρένθεση.
ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΩ, των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης σήμερα! Χρόνια πολλά και καλά, λοιπόν, στον Κωνσταντίνο, στην Κωνσταντίνα, στην Ελένη, όπως βέβαια και στον Κωστή, στον Κώστα, στον Κωστάκη, στον Κωσταντή, στην Κωστούλα, στην Ελενα, στη Λένα και βέβαια σιγά που θα την ξεχνούσα, στη Λίλη!
ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝΑΣ διερμηνέας και λέει: 'Πατέρας και γιος εσείς! Ενας από τους δυο έξω!'. Λέω στον πατέρα μου: 'Πατέρα εγώ δεν είμαι άξιος να ζήσω δεκαμελή οικογένεια. Να εκτελεστώ εγώ και να ζήσεις εσύ'. Εκείνος με αγκαλιάζει και λέει: 'Εγώ είμαι γέρος, παιδί μου (ήταν μόνο 54 ετών). Εγώ πρέπει να εκτελεστώ!'. Μου δίνει να κρατήσω το πορτοφόλι του για να φύγει, να πάει να σταθεί στη γραμμή, εγώ τον γυρίζω πίσω, δεν τον αφήνω. Αγκαλιαστήκαμε, έγινε σκηνή που δεν περιγράφεται εύκολα. Θα κράτησε πάνω από μισή ώρα. Το επιτελείο των Γερμανών ήταν σε απόσταση 15 - 25 μέτρων από μας. Ρωτάνε τον διερμηνέα: 'Γιατί μαλώνουν αυτοί;'. Δε μαλώνουνε. Συνορίζονται ποιος θα μείνει στην εκτέλεση!', απαντά εκείνος. Οι Γερμανοί έμειναν άναυδοι. Ερχεται ο επικεφαλής, παίρνει τον πατέρα μου από την αγκαλιά μου και τον απομακρύνει. Τον κράτησαν εκεί καθηλωμένο, όσο ήμουν εγώ στη γραμμή. Σηκωθήκανε τα όπλα για να δοθεί το 'πυρ'. Ομως τα όπλα δεν εχτύπησαν, αλλά έπεσαν πάλι κάτω. Τότε έρχεται ο Γερμανός και με βγάζει από τη γραμμή. Από την αφήγηση του Αθανασίου Ηλία Γιακουμάκη (βλ. Βιβλίο 'Η μνήμη και η Στάχτη ΙΙΙ' της Πηνελόπης Ι. Ντουντουλάκη).
'Κρήτη, γυπαετοί σκληρά κι αλύπητα/ τα νύχια των καρφώνουν στην καρδιά σου/ με στήθια ματωμένα, χιλιοτρύπητα/ παλεύουν ανδρειωμένα τα παιδιά σου./ Γλώσσες, λαοί, φυλές και χρώματα/ τη γη σου επλημμύρισαν ρημάδια/ κι εμόλυναν τα ιερά σου χώματα/ με μύρια βαρβαρότητας σημάδια./ Τώρα, ποτάμι αίμα πάλι χύνεται/ φωτιά και χαλασμός κι αστροπελέκι/ του κόσμου η τύχη, Κρήτη, κρίνεται/ κι η Δόξα σου, τιμής στεφάνι πλέκει'.
Το ποίημα 'Μάχη της Κρήτης' του μακαριστού αρχιεπισκόπου Κρήτης Τιμόθεου Παπουτσάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (21.05.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου