ΑΝ ΧΡΟΝΟΣ είναι η συνισταμένη του παρελθόντος και του μέλλοντος με φευγαλέο διάλειμμα το παρόν, τότε η εικόνα του καθημερινού και αδιάκοπου «καθήκοντος» αποτυπώνεται επιτυχημένα στην πρόσφατη ποίηση του Βαγγέλη Κακατσάκη.
Σταύρος Καλαιτζόγλου
ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑ 20
Γράφει ο Σταύρος Καλαιτζόγλου
ΑΝ ΧΡΟΝΟΣ είναι η συνισταμένη του παρελθόντος και του μέλλοντος με φευγαλέο διάλειμμα το παρόν, τότε η εικόνα του καθημερινού και αδιάκοπου «καθήκοντος» αποτυπώνεται επιτυχημένα στην πρόσφατη ποίηση του Βαγγέλη Κακατσάκη. Ο ποιητικός χρόνος, εδώ, ουσιαστικά είναι άχρονος, αφού ο θάνατος δεν αποτελεί «σύνορο» στο τότε και το τώρα ∙ ούτε στο τώρα με το αύριο… Έτσι, τα «πρέπει» στους γεννήτορές μας δεν καλουπώνονται σε στενόκαρδους γραμματικούς κανόνες. Ο χρόνος είναι ένας: λαμαρτινικός πάντα…
Από την ενότητα «Ένδον» της συλλογής «Όταν γίνεις ποίημα» το παρακάτω ποίημα του Β.Κ.:
«…Επιστρέφω στο σπίτι.
Πρέπει να σου δώσω αναφορά,
Όπως έκανα πάντα.
Το ξέρω πως δε θα σε βρω, μάνα.
Το ξέρω πως εδώ και δέκα μέρες
Είσαι κάτοικος
Της Χώρας των Κεκοιμημένων.
Πρέπει, όμως, να σου δώσω αναφορά»
Σταύρος Καλαιτζόγλου
Γράφει ο Σταύρος Καλαιτζόγλου
ΑΝ ΧΡΟΝΟΣ είναι η συνισταμένη του παρελθόντος και του μέλλοντος με φευγαλέο διάλειμμα το παρόν, τότε η εικόνα του καθημερινού και αδιάκοπου «καθήκοντος» αποτυπώνεται επιτυχημένα στην πρόσφατη ποίηση του Βαγγέλη Κακατσάκη. Ο ποιητικός χρόνος, εδώ, ουσιαστικά είναι άχρονος, αφού ο θάνατος δεν αποτελεί «σύνορο» στο τότε και το τώρα ∙ ούτε στο τώρα με το αύριο… Έτσι, τα «πρέπει» στους γεννήτορές μας δεν καλουπώνονται σε στενόκαρδους γραμματικούς κανόνες. Ο χρόνος είναι ένας: λαμαρτινικός πάντα…
Από την ενότητα «Ένδον» της συλλογής «Όταν γίνεις ποίημα» το παρακάτω ποίημα του Β.Κ.:
«…Επιστρέφω στο σπίτι.
Πρέπει να σου δώσω αναφορά,
Όπως έκανα πάντα.
Το ξέρω πως δε θα σε βρω, μάνα.
Το ξέρω πως εδώ και δέκα μέρες
Είσαι κάτοικος
Της Χώρας των Κεκοιμημένων.
Πρέπει, όμως, να σου δώσω αναφορά»
Από τη στήλη "Περιδιαβάζοντας" (βλ. "Χανιώτικα νέα, 13.05.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου