Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

“Οσοι ξέρετε από δάκρυα,/ μη φοβηθείτε για την όποια άλωση./ Μην τρομάξετε για την απουσία των χελιδονιών./ Μην κλάψετε για τα πένθιμα φακιόλια των τραγουδιών./ Θα ’ρθει η άνοιξη/ και θα επιστρέψουν τα χελιδόνια./ Θα ’ρθει καιρός,/ που τα τραγούδια θα γίνουν αναστάσιμα./ Μη φοβηθείτε,/ όσοι ξέρετε από δάκρυα…”. Ακούστηκαν και οι στίχοι αυτοί  στη χθεσινή εκδήλωση της παρουσίασης των ποιητικών μου συλλογών “Οταν γίνεις ποίημα” και “ΚΑΖΟΒΑΡ”, στην Κίσαμο, στον χώρο “Ενόρασις” της Μητρόπολης.
Δείτε περισσότερα...  ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης


Λίγο πριν αρχίσει η εκδήλωση...

Στο κέντρο ο και αντιδήμαρχος Κισάμου συντονιστής της Εκδήλωσης Μιχάλης Μουντάκης, έχοντας δίπλα του τις ομιλήτριες Φωτεινή Σεγρεδάκη (αριστερά) και  Αργυρώ Δελή (δεξιά). Στα άκρα ο Νίκος Τριποδάκης και η Αργυρώ Μουντάκη που διάβασαν ποήματα
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
“MH ΦΟΒΗΘΕΙΤΕ,/ όσοι ξέρετε από δάκρυα…”. Ακούστηκαν και οι στίχοι αυτοί του γράφοντος στη χθεσινή εκδήλωση της παρουσίασης των ποιητικών μου συλλογών “Οταν γίνεις ποίημα” και “ΚΑΖΟΒΑΡ”, στην Κίσαμο, στον χώρο “Ενόρασις” της Μητρόπολης. Θα ακουστούν, σκέφτομαι, καθώς τα “πεταχτά” που διαβάζετε έχουν γραφτεί πριν από την εκδήλωση…
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ θα κάμω (έκαμα) ειδική αναφορά στον Παππού, στον μακαριστό μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίο Γαλανάκη κατά την αντιφώνησή μου. Κι αν έχω να θυμηθώ πράγματα απ’ την εποχή (πάνε 40 και χρόνια από τότε) που βρέθηκα, ύστερα από πρόσκλησή του, ως παιδαγωγός στα Ιδρύματά του, στο Οικοτροφείο Αρρένων, συγκεκριμένα! Τι ευλογία κι αυτή!
ΕΝΤΑΞΕΙ, ΔΥΟ κομμάτια δεν μπορούσα να γίνω, να ήμουν χθες το βράδυ και στα εγκαίνια της έκθεσης “Μια αφίσα για την Τυπογραφία” του Μουσείου Τυπογραφίας της εφημερίδας μας, που εγκαινιάστηκε στο Νεώριο Μόρο. Εκ των ων ουκ άνευ ότι θα την επισκεφθώ, ωστόσο, καθώς θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Αυγούστου.
ΑΠΟ ΚΑΘΕ λογής εκδηλώσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, εκθέσεις και παραστάσεις άλλο τίποτα ο Αύγουστος! Και από πανηγύρια, γάμους, πρόγαμους, αντίγαμους και βαφτίσεις βεβαίως – βεβαίως Παχιός, τετράπαχος, από εκδηλώσεις, όπως… οι μύγες που τρέφει, ο μήνας αυτός. Άντε να τον σηκώσεις και μάλιστα… μετά των μουσαφίρηδών του!
“Η ΨΥΧΗ της μεγάλης τέχνης δεν είναι ο όγκος, όστις δύναται να προσπέσει εις τας αισθήσεις σου ευθύς αμέσως· είναι εν σημείον ελάχιστον· σου διέφυγε το σημείον αυτό; Σου διέφυγεν ολόκληρος η ψυχή της· δεν εννοήσεις τίποτε”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
“ΕΧΩ ΧΑΡΤΙ για σκούνα μου, μολύβι για κατάρτι/ πανιά τη φαντασία μου, τη μνήμη μου για χάρτη!”. Η δεύτερη απ’ τις τρεις μαντινάδες που μου έστειλε τις προάλλες ο φίλος ιερωμένος. Μη μου πείτε ότι δεν στάζει ποίηση!
ΜΑΝΩΛΗ Γ. ΠΑΠΑΜΑΣΤΟΡΑΚΗ, φιλόλογο, πρώην λυκειάρχη, συγγραφέα, Ηράκλειο: Αρχισα, με το που το πήρα, να διαβάζω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τελευταίο, 6ο στη σειρά, βιβλίο σας με τίτλο: “Η εκτέλεση των 62 Μαρτύρων στο Γάζι από τους Ναζί, στις 3 και 14 Ιουνίου”. Ομολογώ ότι με συνεπήρε ο τρόπος γραψίματός σας, αλλά και ο τρόπος που παρουσιάζετε τα γεγονότα. Με συγκίνησε ιδιαίτερα η αναφορά στον χωριανό μου (Νίππος Αποκορώνου) Ενωμοτάρχη Γεώργιο Κουρομιχελάκη «ο οποίος στη μάχη των αλεξιπτωτιστών άκαμπτος, δυνατός και πανταχού παρών, πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες», όπως γράφετε. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι «λαός χωρίς μνήμη είναι δέντρο χωρίς ρίζες». Σας ευχαριστώ και για την αφιέρωση!
«ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΗΜΕΡΟ του Αυγούστου, στη δεκαετία του 1960. Στην εκκλησία της Παναγίας, στο Ροδοβάνι του Σελίνου, δεξιά του δρόμου προς τη Σούγια, ο ήλιος πάει να χαθεί στις μακρινές Μαδάρες. Η φύση ησυχάζει κι ο Δεσπότης, με φωνή μυσταγωγική, ευλογεί τους καρπούς του φτωχού εκείνου τόπου. Αμύγδαλα, λίγα καρύδια, νόστιμα σταφύλια και οπωρικά. Ψωμί μυρωδάτο και κρασί κόκκινο. Ευλογεί και μακαρίζει τους παππούδες που έζησαν και στήριξαν αυτούς τους ξεχασμένους μακρινούς τόπους. Τις γιαγιάδες, που με τη ρόκα και τον αργαλειό, κρατούσαν ζεστές τις καρδιές και αναμμένη τη φλόγα της ζωής. Και η σύσταση του Δεσπότη στους παρευρισκόμενους: “Ν’ αγαπάτε, παιδιά μου, τον τόπο μας, κι ας είναι φτωχός κι απομονωμένος. Είναι τόπος ευλογημένος, γιατί τα χώματά του τα πότισαν με αίμα κι αγώνες οι παππούδες μας και τον κράτησαν λεύτερο για μας”». Δημήτρης Κυριτσάκης (Από το βιβλίο “Ειρηναίος”, έκδοση της Μαρίας Ανουσάκη – Παλλιού).
“Οσοι ξέρετε από δάκρυα,/ μη φοβηθείτε για την όποια άλωση./ Μην τρομάξετε για την απουσία των χελιδονιών./ Μην κλάψετε για τα πένθιμα φακιόλια των τραγουδιών./ Θα ’ρθει η άνοιξη/ και θα επιστρέψουν τα χελιδόνια./ Θα ’ρθει καιρός,/ που τα τραγούδια θα γίνουν αναστάσιμα./ Μη φοβηθείτε,/ όσοι ξέρετε από δάκρυα…”.
Το ποίημα του γράφοντος “Θα ’ρθει καιρός” (Από την ποιητική συλλογή “ΚΑΖΟΒΑΡ”, Γ’ έκδοση 2014).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (05.08.2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-148/#ixzz39VkQ8NtI
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου