«Λαός χωρίς μνήμη είναι δέντρο χωρίς ρίζες». Αυτή την αρχή υπηρέτησε και με την προκήρυξη του Διαγωνισμού Καταγραφής Ιστορικών Μαρτυριών για τη Μάχη της Κρήτης και την Αντίσταση 1941 – 1945, όπως και με την εκδήλωση που έκανε στις 11 Ιουνίου 2014 στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης. Συγχαρητήρια γι’ αυτήν του την πρωτοβουλία (πανάξιος προϊστάμενός του ο καλός φίλος Κώστας Φουρναράκης), αλλά και συγχαρητήρια στους μαθητές που συμμετείχαν...
Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Στην κεντρική θέση του σημερινού «Παιδότοπου» η εμπνευσμένη από τη Μάχη της Κρήτης ζωγραφιά της μαθήτριας της Στ’ τάξης του Δημ. Σχ. Αλικιανού Αντωνίας Νικολακάκη, που κοσμεί το πρόγραμμα της εκδήλωσης βράβευσης των μαθητών που συμμετείχαν στον Α’ μαθητικό διαγωνισμό Καταγραφής Ιστορικών Μαρτυριών για τη Μάχη της Κρήτης και την Αντίσταση 1941 – 1945 που προκήρυξε το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων. Γύρω απ’ αυτήν αποσπάσματα μαρτυριών, από αυτές που παρουσιάστηκαν στην εν λόγω εκδήλωση, διανθισμένα με δύο σχετικές φωτογραφίες. «Λαός χωρίς μνήμη είναι δέντρο χωρίς ρίζες». Αυτή την αρχή υπηρέτησε και με την προκήρυξη του προαναφερθέντος διαγωνισμού, όπως και με την εκδήλωση που έγινε στις 11 Ιουνίου 2014 στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης. Συγχαρητήρια γι’ αυτήν του την πρωτοβουλία (πανάξιος προϊστάμενός του ο καλός φίλος Κώστας Φουρναράκης), αλλά και συγχαρητήρια στους μαθητές που συμμετείχαν. Χαρά μου η φιλοξενία στον «Παιδότοπο» ενός μέρους του υλικού που μου εστάλη… Σας χαιρετώ με αγάπη όλους! Β.Θ.Κ.
1) Μαρτυρία: Γεώργιος Καρτσωνάκης Μαθητής/-τρια: Γεώργιος Καρτσωνάκης, Στέφανος Χατζουλάκης «…Ήρθανε λοιπόν οι Γερμανοί τσι 28 του Αυγούστου ημέρα Δευτέρα, όπως είπα προ ολίγου και κυκλώσανε του χωριού και πιάσανε όλους τους ανθρώπους και τσι είχανε χώρια τσι γυναίκες και χώρια τσι άντρες τσε τις ανακρίνανε τσε τις κακοποιούσανε και τσι δέρνανε τσι άνδρες. Τσε το βράδυ τσι 6:00 η ώρα βάλανε φάλαγγα τσε ήτανε ένας Γερμανός, ένας δικός μας, ένας Γερμανός για να μην…, αν εκάνουνε απόπειρα να φύγουμε στο δρόμο να μην γλυτώσει κανείς. Ήτανε εκατοντάδες Γερμανοί και οι δικοί μας ήτανε 60, δεν μπορούσανε να φύγουνε, δεν γλυτώνανε. Τσε τις πήγανε σε μια τοποθεσία τσε τις σκοτώσανε όλους τσε τον εκάνανε και χαριστική βολή. Τσε ήτανε ένας -παιδί μου- ένας από την οικογένεια Καρτσωνάκης τσε είχε πάρει τρία τραύματα. Αλλά δεν ήτανε λέει σε σημείο… εγλύτωσε. Έμεινε με μία σφαίρα στο κορμί του τσε δεν εμπόραγε να του την βγάλουν οι γιατροί, του λένε αν τη βγάλουνε θα ποθάνεις. Τσε αυτός έγινε παπάς μετά…».
2) Μαρτυρία: Άννα Λουπασάκη Μαθητής/-τρια: Φιορέλα Παλαιόκα. Εμμανουέλα Σγουρομάλλη «…Ως παιδιά τότε στη Μάχη της Κρήτης θυμάμαι συγκεκριμένα, είχαμε κρυφτεί προσωρινά σε μια ελιά από κάτω με τον πατέρα μου και βλέπουμε έναν Κρητικό γέρο με μια κατσούνα με την κρητική ενδυμασία. Και λέει στον πατέρα μου, Μανώλη τι είναι αυτά τα πράγματα; Και του λέει Γερμανοί είναι Μπάρμπα Μανώλη, Γερμανοί, ήτανε Μανώλης και ο ένας και ο άλλος. Γερμανοί του λέει πέφτουνε με τα αεροπλάνα. Και γυρίζει και του λέει, δεν πρέπει να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια λέει ο γέρος. Και πως; Πώς; Κι έδειξε την κατσούνα του. Έδειξε την κατσούνα του ο γέρος, αυτό ακολούθησε, τι ακολούθησε…».
3) Μαρτυρία: Ελένη Οικονόμου – Αγγελάκη Μαθητής/-τρια: Λητώ Λαζαρίδου, Αντωνία Παυλάκη, Ελπίδα Σταφυλαράκη, Ζηνοβία – Νεκταρία Ζαφειρίδου «…Ήμουνα οργανωμένη στην ΕΠΟΝ. Η δουλειά μας ήτανε να μπορούμε να καθοδηγούμε τον κόσμο τι πρέπει να κάνει. Πώς έπρεπε να αποφεύγει να κουβεντιάζει φανερά στον κόσμο μεταξύ αγνώστων που δεν ξέραμε αν ήτανε προδότες ή όχι. Οι περισσότεροι από προδοσία τουφεκιστήκανε όχι γιατί θέλανε οι γερμανοί να τους τουφεκίσουνε. Κάμανε και δικά τους κάμανε πάρα πολλά οι Γερμανοί. Βάνανε αυτούς που σκοτώνανε να σκάβουνε το λάκκο και αφού σκάβανε το λάκκο τους τουφεκίζανε και πέφτανε μέσα και τους κουκουλώνανε. Είχανε πολύ αγριότητα αλλά εμείς είμαστε παιδία και τον φόβο δεν τον ξέραμε… Όταν έρθει όμως η ώρα να κάνει κάτι, να δώσει δύναμη εκεί που πρέπει να το κάνει. Δε φοβάται τίποτα. Και εσείς ακόμα που αυτή τη στιγμή με ακούτε, μπορεί να έρθει κάποια στιγμή που να πρέπει να βάλετε όλη σας τη δύναμη, όλη σας την ψυχή για να μπορέσετε να κάνετε κάτι για να βοηθήσετε…».
4) Μαρτυρία: Ιωάννα Παρρά Μαθητής/-τρια: Νικόλαος Μελικίδης «…Εγώ ήμουνα πιο ψηλά από τα αεροπλάνα που πετούσανε τόσο χαμηλά. Τα κεραμίδια μόνο πως δεν αγγίζανε και το αυτό, και μου φώναζε η συγχωρεμένη η μάνα μου, κατέβα παιδί μου, κατέβα, κατέβα την κεφαλή σου τρώεις, θα φας την κεφαλή σου, μου λέγε… Εγώ μπα, θα καμαρώνω τα αεροπλάνα και πήγαιναν τριάδες – τριάδες, τρία – τρία μπροστά, τρία Δευτέρα. Τρις τριάδες δηλαδή ήταν στη σειρά και γυρίζανε και κάνανε τον κύκλο…».
5) Μαρτυρία: Ελένη Κουτσοδημητροπούλου Μαθητής/-τρια: Άννα Ζούπα, Φωτεινή Σηφακάκη, Κλεάντα Τσάπο «…Οι Ιταλοί, επηγαίνανε στι κήπους και ήτανε πολύ πεινασμένος στρατός. Δεν είχανε στρατιώτες όπως τσι Γερμανούς που ήρθαν αργότερα. Αυτοί πεινούσανε, σφάζανε τσι γάτες του χωριού και τσι τρώγανε…».
6) Μαρτυρία: Θεοδώρα Πασπάτη Μαθητής/-τρια: Ρουμπίνη Σκουνάκη «…Κάναμε ένα καταφύγιο. Ήμασταν τέσσερα παιδιά, εγώ η πιο μεγάλη και τα άλλα μικρότερα. Ο μπαμπάς μου άνοιξε ένα καταφύγιο. Το σπιτάκι ήταν στο δρόμο πάνω, τον κεντρικό. Άνοιξε ένα καταφύγιο, όπου εκεί μέναμε όλοι εμείς. Ο μπαμπάς μου δε χωρούσε και έμενε στο σπιτάκι. Στρώσαμε λοιπόν μια κουρελού και μπήκαμε μέσα. Την πρώτη νύχτα που πήγαμε, η πρόσοψη του καταφυγίου έβλεπε προς τα Χανιά. Από εδώ. Δυτικά. Όχι. Βόρεια. Έβλεπε Βόρεια. Λοιπόν. Από την είσοδο του καταφυγίου είδαμε τις βόμβες που έριξαν τα στούκας.
7) Μαρτυρία: Τηλέμαχο Παντελάκη, Μανόλη Παντελάκη Μαθητής/-τρια: Ελένη- Φαίδρα Τζινευράκη «…Και γκίζω εγώ και βλέπω τις σφαίρες. «Παναγία μου, θα μας σκοτώσουνε επιτόπου» λέω εγώ. Αλλά ωστόσο, μου είχανε κάνει εμένα έρευνα, προ δύο λεπτά, και με είδανε. Ήτονε αυτό ορχόμενο τότε, γιατί δεν ήτανε εκείνη τη στιγμή εκεί, δίπλα μου, φοβισμένο, εφοβούντανε τσι Γερμανούς. Και του λένε αυτοί: «Πίκουλο» μου λέγανε εμένα: «Πίκουλο, νιξ, καπούτ» και τέτοια, δεν το μαλώνουμε. Και του λέω εγώ: «Βγάλε μωρέ το σακάκι σου γρήγορα! Που ήσουνα τέτοια ώρα; Βγάλε μωρέ το σακάκι σου γρήγορα! Και του κάνω έτσι μια και του το βγάνω. Κιντύνεψα τη ζωή τη δική μου και τη δική του…».
Χανιώτικα νέα (10.08.2014)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/martiries-apo-ti-machi-tis-kritis-ke-tin-antistasi/#ixzz39yjo7dIi
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου