Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΤΙ ΤΕΞΕΤΑΙ η επιούσα; Πείτε μου να σας πω τι τέξεται η επιούσα! Τι να μου πείτε, όμως κι εσείς αν δεν μιλήσει πρώτη η κάλπη. Αυτή, και μόνο αυτή, έχει τον πρώτο λόγο. Προσέξτε, τον πρώτο! Οχι πάντως τον τελευταίο. Το κάθε κόμμα και η ευθύνη του στη συνέχεια. Ανάλογα με τη θέση που του έδωσε ο κυρίαρχος λαός βεβαίως – βεβαίως…
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
MIA ZΩΗ «τρέχει μέσα από φλόγες παγωνιάς/ την άνοιξη να σώσει» ο ποιητής. Ακόμα κι όταν ή μήπως προπάντων όταν, αυτή «οδηγείται σε συρματόπλεγμα». Μόνος, ανυπόδητος και πένης, απορημένος και άπορος… Ο Δημήτρης Κακαβελάκης στην προκειμένη περίπτωση.
ΠΡΟΠΑΡΑΜΟΝΗ εκλογών, η τελευταία, ωστόσο, προεκλογική μέρα σήμερα. Η μάχη, πάντως, για τις ψήφους των αναποφάσιστων, που θα κρίνει το τελικό αποτέλεσμα, δεν θα τελειώσει μέχρι και το τελευταίο λεπτό, για να μην πω δευτερόλεπτο, πριν να κλείσουν οι κάλπες. Στην ψήφο θα παιχτεί η αυτοδυναμία, στην ψήφο θα παιχτεί ποιο θα ’ναι το τρίτο κόμμα, στην ψήφο θα παιχτεί αν θα μπουν στη Βουλή κάποια κόμματα, μας λένε οι δημοσκοπήσεις. Μιλάμε για θρίλερ!
ΤΙ ΤΕΞΕΤΑΙ η επιούσα; Πείτε μου να σας πω τι τέξεται η επιούσα! Τι να μου πείτε, όμως κι εσείς αν δεν μιλήσει πρώτη η κάλπη. Αυτή, και μόνο αυτή, έχει τον πρώτο λόγο. Προσέξτε, τον πρώτο! Οχι πάντως τον τελευταίο. Το κάθε κόμμα και η ευθύνη του στη συνέχεια. Ανάλογα με τη θέση που του έδωσε ο κυρίαρχος λαός βεβαίως – βεβαίως…
«ΠΟΛΛΟΥΣ λαγούς μας τάζουνε μέχρι να εκλεγούνε/ όταν θα μπούνε στη Βουλή όλα τα λησμονούνε». Δεν λέω ότι δεν είναι έτσι όπως τα περιγράφει στη σημερινή της μαντινάδα η Νεκταρία η Θεοδωρογλάκη. Ετσι είναι, αλλά έτσι δεν πρέπει να είναι. Το “ήσπασα ντηνε κοντό”, για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση του ανατολικοκρητικού γλωσσικού ιδιώματος, θα πρέπει να βρίσκεται στα αζήτητα και στη συγκεκριμένη περίπτωση.
ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ ούτε πολύ έξι εκατομμύρια ευρώ θα πάρουν τα κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές από τον κρατικό κορβανά για τη συμμετοχή τους σ’ αυτές. Τόσο πάει το μαλλί. Χώρια βέβαια όλα τ’ άλλα. Ας πάει και το παλιάμπελο!
«ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ χρόνια (του συσσιτίου), όταν το μεγάλο πιθάρι ήταν γεμάτο/ η μάνα μας έφερνε μια κούπα λάδι./ Και χορταίναμε χαρά./ Οταν το μεγάλο πιθάρι ήταν άδειο/ η μάνα μας έφερνε μια κούπα σιωπή./ Και χορταίναμε λύπη». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΚΩΣΤΑ Φουρναράκη, προϊστάμενο Γ.Α.Κ. – Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, Χανιά: Καλύτερο δώρο για τη νέα χρονιά απ’ την ιδιαίτερα επιμελημένη έκδοση του Γ.Α.Κ. – Ιστορικού Αρχείου Κρήτης “Ασματα Λαϊκά Κρητών ή Συλλογή Κρητικής Ποιήσεως ποικίλης”, “συλλεγείσα υπό Παύλου Γ. Βλαστού Κρητός” που είχατε την καλοσύνη να μου στείλετε με μια θερμή μάλιστα αφιέρωση, δεν μπορούσα να ονειρευτώ. Ευλογία για τον τόπο μας, αλλά και σπονδή στη λαϊκή μας παράδοση, τέτοιας λογής πρωτοβουλίες. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας μ’ αυτό που γράφετε στα “Επιλεγόμενα” ότι «η επένδυση στην Παιδεία είναι το αποτελεσματικότερο αντίδοτο στην πολύπλευρη κρίση των ημερών μας».
«ΜΙΑ ΜΕΡΑ ο νεαρός πετεινός τράβηξε κορδωμένος για το μέρος όπου ο γερο-πετεινός διηγότανε τα κατορθώματά του στις μάχες. “Θα σου χώσω τα δόντια στη γούλα”, είπε ο νεαρός πετεινός. “Μοναχούλης ή με παρέα;”, είπε ο γερο-πετεινός. Κι αρχίσανε έτσι να στριφογυρίζουνε ο ένας γύρω απ’ τον άλλο, ψάχνοντας την ευκαιρία να κτυπήσουν γερά. Ακριβώς σ’ αυτό το σημείο ο γεωργός, ο ιδιοκτήτης των πετεινών, άρπαξε το νερό και τον απομάκρυνε και τον καρύδωσε». Από τον “μύθο για την εποχή μας” του Τζέημς Θέρμπερ “Οι δύο πετεινοί”. Επιμύθιον: “Τα νιάτα θα προσεχθούν, για καλύτερα θα παραγεμιστούν και με κάστανα”.
«Τρέχω μέσα από φλόγες παγωνιάς/ την άνοιξη να σώσω/ Ομως αυτή οδηγείται σε συρματόπλεγμα/ Για χρέη που δεν πλήρωσε/ Για απορίες που δεν έλυσε/ Για νυχτοπερπατήματα που δεν έκαμε/ Στην Ανω Βουλή ο νόμος/ Στην κάτω ο τρόμος/ Τ’ όνειρο τρέχει να σώσει την εκπομπή/ Ωρα εννιά κάθε βράδυ που οι βόστρυχοι/ Σεργιανάνε στον άδειο χώρο/ Και τα Χερουβείμ γυμνάζουν τους θεατές/ Να περπατούνε σε ήχους ανερμήνευτους/ Τότε που ράμφη παγωνιών/ Ραμφίζουν την ψευδαίσθηση».
Το ποίημα “Αδειος χώρος” του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (23.01.2015)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-236/#ixzz3PdxtBxXq
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου