Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Από τα "Γράμματα της Παναγίας" του Βαγγέλη Κακατσάκη
Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάποιες φορές με το πέρας  μιας εκδήλωσης νοιώθεις τόσο γαληνεμένος, τόσο ξαλαφρωμένος απ’ τα βάρη της καθημερινότητας,  τόσο πλήρης! Να είναι το θέμα της που σε σαγήνευσε, να είναι ο χώρος, οι ομιλητές που σε καθήλωσαν;Όλοι κι όλα νομίζω!Κι αυτές τις σκέψεις τις έκανα επιστρέφοντας σπίτι το Σάββατο 4 Απρίλιου απ’ την παρουσίαση του βιβλίου «Τα Γράμματα Της Παναγίας» στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ι. Ν. Αγίας Αικατερίνης Νέας Χώρας...
Αθηνά Κανιτσάκη- Κατσαρού
Δείτε περισσότερα... ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ




ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Από τα "Γράμματα της Παναγίας" του Βαγγέλη Κακατσάκη



Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάποιες φορές με το πέρας  μιας εκδήλωσης νοιώθεις τόσο γαληνεμένος, τόσο ξαλαφρωμένος απ’ τα βάρη της καθημερινότητας,  τόσο πλήρης!
Να είναι το θέμα της που σε σαγήνευσε, να είναι ο χώρος, οι ομιλητές που σε καθήλωσαν;
Όλοι κι όλα νομίζω!
Κι αυτές τις σκέψεις τις έκανα επιστρέφοντας σπίτι το Σάββατο 4 Απρίλιου απ’ την παρουσίαση του βιβλίου «Τα Γράμματα Της Παναγίας» στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ι. Ν. Αγίας Αικατερίνης Νέας Χώρας, που διοργάνωσε η ενορία σε συνεργασία με την Ένωση Πνευματικών Δημιουργών Χανίων, με πρωτεργάτες τον πρόεδρο της Ένωσης Δημήτρη Νικολακάκη και τον σεβαστό εφημέριο της Ενορίας, τον δραστήριο π. Απόστολο Διαμαντούδη.
Βαθιά η συγκίνηση της ημέρας!
Που κράτησε μέχρι που έπεσα για ύπνο, ενώ στ’ αυτιά μου ηχούσε ακόμα η φωνή της μάνας του Χριστού, τα λόγια που κάθε μάνα θα έλεγε στο παιδί της για να το στηρίξει, να το προφυλάξει, να το απαλλάξει απ’ τα δεινά που το περιμένουν…
Το κακό προαίσθημα, η αγωνία, η οδύνη κι ο θρήνος της επίσης, εμφανή σε κάθε ξεχωριστή λέξη,  φράση ή παράγραφο του κειμένου…
Έξι γράμματα περιέχει το θαυμαστό αυτό βιβλίο του κ. Βαγγέλη  γραμμένα με συναίσθημα και ψυχή, ένα για τη κάθε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, σχετικό με τα συμβάντα της και την αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στην Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, πάντα επίκαιρα, κι ειδικά αυτές τις μέρες που τιμούμε τη μητέρα, την κάθε μητέρα που αγωνίζεται για το τέκνο της και πονά βαθιά γι’ αυτό.
«Η ιδέα για να γράψω τα “Έξι γράμματα της Παναγίας” μας λέει στη εισαγωγή ο εκλεκτός συγγραφέας, «γεννήθηκε στο μυαλό μου, όταν ήμουν  μαθητής της ΣΤ’ Γυμνασίου κι έτυχε να διαβάσω το ποίημα του Κώστα Βάρναλη «Η μάνα του Χριστού». Ήθελα να βάλω κι εγώ στο χαρτί όλα όσα, κατά τη γνώμη μου, ήθελε να πει η Παναγία -ως μάνα- στο Μοναχογιό της, βιώνοντας όσα έγιναν τις φοβερές εκείνες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας.  Από τη Μεγάλη Δευτέρα, μια μέρα μετά την Κυριακή των Βαΐων, όταν Τον επευφημούσαν τα άγνωμα πλήθη, μέχρι το απόγευμα του Μεγάλου Σαββάτου, όταν μια μικρή κλωστίτσα φωτός γινόταν σιγά-σιγά μέσα της μια δέσμη από ηλιαχτίδες…».
Γράμματα συγκλονιστικά, που τα απέδωσαν με τον καλύτερο τρόπο, απόλυτα ταυτισμένες με τη μεγάλη μάνα -μάνες κι οι ίδιες- έξι εκλεκτές  κυρίες των γραμμάτων η δασκάλα  Αντωνία Καπετανάκη, η γιατρός, ποιήτρια και συγγραφέας Πηνελόπη Ντουντουλάκη, η δασκάλα Αντωνία Σκουλά, η συγγραφέας Ευδοκία Σκορδαλά-Κακατσάκη, η σχολική σύμβουλος και συγγραφέας Αγγέλα Μάλμου και η δασκάλα Σοφία Κοκολογιάννη.
Ό,τι κι αν πω για την «ερμηνεία» τους σ’ αυτή τη γεμάτη κατάνυξη και συγκίνηση εκδήλωση -που συντόνισε ο εξαίρετος λογοτέχνης Βασίλης Χαρωνίτης και πλούτισε με σχετικούς ύμνους χορός Ιεροψαλτών της ενορίας με την ευθύνη του Γεωργίου Μαρκουλάκη- θα είναι λίγο!!
Θα αρκεστώ μόνο να δώσω μικρό δείγμα γραφής του αγαπητού μας συγγραφέα από το κείμενο της Μεγάλης Παρασκευής στις σελίδες 24-27: «Τώρα που ξεστόμισες την τρομερή λέξη “τετέλεστε”, μοναχογιέ μου, δεν μπορώ πια να κλάψω, δεν μπορώ πια να κραυγάσω, δεν μπορώ πια να σε κοιτάξω στα μάτια, δεν μπορώ πια ν’ απλώσω τα χέρια μου να σ’ αγκαλιάσω. Ήταν τόσοι  πολλοί οι θάνατοι που έζησα σήμερα, που δεν ξέρω πότε στέρεψαν τα μάτια μου απ’ το τελευταίο τους δάκρυ. Ήταν τόσο μεγάλο το δάσος των καρφιών που μπήχτηκαν στην καρδιά μου, που δεν ξέρω με ποιο απ’ όλα καρφώθηκε η τελευταία μου κραυγή. Ήταν τόσο πηχτό το σκοτάδι που σκέπασε τη γη, που δεν ξέρω σε ποιο σημείο του χάθηκε η τελευταία μου ματιά. Ήταν τόσα πολλά τα χέρια που σηκώθηκαν εναντίον σου, που δεν ξέρω σε ποιο απ’ όλα ξώμεινε η τελευταία άπνοη κίνησή μου, πριν να φτάσει ως εσένα, ακριβογιέ μου!…».
Πώς να μην συγκλονιστείς λοιπόν! Πώς να μην νοιώσεις τη αγωνία της, όπως και κάθε γυναίκας, που απ’ τη στιγμή που θα φέρει στον κόσμο τον βλαστό της θα ζει και θα αναπνέει γι’ αυτόν!!
Να συγχαρούμε τους συντελεστές της εκλεκτής αυτής παρουσίασης,  και να τους ευχηθούμε καλή συνέχεια στις όμορφες δραστηριότητές τους.
Στον αγαπητό μας συγγραφέα που χρόνια τώρα προσφέρει στα Γράμματα και στον Πολιτισμό τις καλύτερες ευχές μας για υγεία, ευτυχία και δημιουργικότητα!
Χανιώτικα νέα (09.05.2015)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/me-aformi-tin-imera-tis-miteras/#ixzz3Zddaf79z 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου