Των αδυνάτων αδύνατο, βέβαια, να χωρέσουν όλες οι διαλεχτές εργασίες των παιδιών του 3ου Δημ. Σχ. Κισάμου, που καλύπτουν το πρώτο εξάμηνο, και βρήκαν τη θέση τους στις 22 ιδιαίτερα επιμελημένες σελίδες του 14ου (πρώτου φετινού) τεύχους του περιοδικού τους “Τα μυστικά του θρανίου”, στη… στένα του Παιδότοπου. Εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο, ότι… και εξ ονύχων μπορεί να κριθεί ο λέων, να διαπιστώσει εύκολα ακόμα κι ένας “αδαής” αναγνώστης τι γίνεται στο σχολείο αυτό, δηλαδή.
Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
3ο ΔΗΜ. ΣΧ. ΚΙΣΑΜΟΥ
Κάποια από τα πρώτα φετινά μυστικά του θρανίου
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Των αδυνάτων αδύνατο, βέβαια, να χωρέσουν όλες οι διαλεχτές εργασίες των παιδιών του 3ου Δημ. Σχ. Κισάμου, που καλύπτουν το πρώτο εξάμηνο, και βρήκαν τη θέση τους στις 22 ιδιαίτερα επιμελημένες σελίδες του 14ου (πρώτου φετινού) τεύχους του περιοδικού τους “Τα μυστικά του θρανίου”, στη… στένα του Παιδότοπου. Εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο, ότι… και εξ ονύχων μπορεί να κριθεί ο λέων, να διαπιστώσει εύκολα ακόμα κι ένας “αδαής” αναγνώστης τι γίνεται στο σχολείο αυτό, δηλαδή. Χαίρομαι αφάνταστα που, φιλοξενώντας γι’ άλλη μια φορά “δείγματα” απ’ αυτό το υπέροχο περιοδικό το οποίο βρίσκεται στον 7ο χρόνο της κυκλοφορίας του, μου δίνεται η ευκαιρία να συγχαρώ τον φίλο διευθυντή του Σχολείου Αντώνη Σπανουδάκη και τους συνεργάτες του. Δεν αποπαίδισεν ο κλάδος των δασκάλων, δόξα τω Θεώ!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος
Των αδυνάτων αδύνατο, βέβαια, να χωρέσουν όλες οι διαλεχτές εργασίες των παιδιών του 3ου Δημ. Σχ. Κισάμου, που καλύπτουν το πρώτο εξάμηνο, και βρήκαν τη θέση τους στις 22 ιδιαίτερα επιμελημένες σελίδες του 14ου (πρώτου φετινού) τεύχους του περιοδικού τους “Τα μυστικά του θρανίου”, στη… στένα του Παιδότοπου. Εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο, ότι… και εξ ονύχων μπορεί να κριθεί ο λέων, να διαπιστώσει εύκολα ακόμα κι ένας “αδαής” αναγνώστης τι γίνεται στο σχολείο αυτό, δηλαδή. Χαίρομαι αφάνταστα που, φιλοξενώντας γι’ άλλη μια φορά “δείγματα” απ’ αυτό το υπέροχο περιοδικό το οποίο βρίσκεται στον 7ο χρόνο της κυκλοφορίας του, μου δίνεται η ευκαιρία να συγχαρώ τον φίλο διευθυντή του Σχολείου Αντώνη Σπανουδάκη και τους συνεργάτες του. Δεν αποπαίδισεν ο κλάδος των δασκάλων, δόξα τω Θεώ!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Πρόλογος 1
Επίσκεψη του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Κισάμου
και Σελίνου κ.κ. Αμφιλόχιου, στο σχολείο μας 2
28η Οκτωβρίου 3
Εδώ Πολυτεχνείο 4
Το σχολείο που αγαπάμε 5
Επίσκεψη στην Ποταμίδα 6
Νικόστρατος 8
Επίσκεψη στην Κάντανο και στο εργοστάσιο
παραγωγής αναψυκτικών “Τεμένια” 9
Το ημερολόγιο 2015 της… Στ’ Τάξης 11
Ο μύθος της ελιάς 12
Δεκαπέντε ξέγνοιαστες μέρες 13
Από το όργωμα στο… φούρνο 14
Παροιμίες 16
Ανέκδοτα – Γλωσσοδέτες – Αινίγματα 17
Ωρα για ξεκούραση 18
…και οι λύσεις μας 19
Οι ζωγραφιές της πρώτης τάξης 20
Πρόλογος 1
Επίσκεψη του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Κισάμου
και Σελίνου κ.κ. Αμφιλόχιου, στο σχολείο μας 2
28η Οκτωβρίου 3
Εδώ Πολυτεχνείο 4
Το σχολείο που αγαπάμε 5
Επίσκεψη στην Ποταμίδα 6
Νικόστρατος 8
Επίσκεψη στην Κάντανο και στο εργοστάσιο
παραγωγής αναψυκτικών “Τεμένια” 9
Το ημερολόγιο 2015 της… Στ’ Τάξης 11
Ο μύθος της ελιάς 12
Δεκαπέντε ξέγνοιαστες μέρες 13
Από το όργωμα στο… φούρνο 14
Παροιμίες 16
Ανέκδοτα – Γλωσσοδέτες – Αινίγματα 17
Ωρα για ξεκούραση 18
…και οι λύσεις μας 19
Οι ζωγραφιές της πρώτης τάξης 20
Το ημερολόγιο της Στ’ τάξης
Ολοι οι μαθητές της Στ’ τάξης δουλέψαμε αρκετά και δημιουργήσαμε το δικό μας ημερολόγιο.
Το ημερολόγιο του 2015.
Το αποτέλεσμα φαίνεται στην τελευταία φωτογραφία.
Ευχόμαστε σε όλους Καλή Χρονιά.
Οι μαθητές της Στ’ τάξης.
Το ημερολόγιο του 2015.
Το αποτέλεσμα φαίνεται στην τελευταία φωτογραφία.
Ευχόμαστε σε όλους Καλή Χρονιά.
Οι μαθητές της Στ’ τάξης.
Το σχολείο
που αγαπάμε
Το σχολείο που αγαπάμε
είναι όμορφο πολύ
και όχι γκρίζο – σκοτεινό
αλλά με χρώματα ένα σωρό.
που αγαπάμε
Το σχολείο που αγαπάμε
είναι όμορφο πολύ
και όχι γκρίζο – σκοτεινό
αλλά με χρώματα ένα σωρό.
Τα παιδιά είναι χαρούμενα
στην αυλή του όταν έρθουν
κι όταν φτάσει μεσημέρι
γελαστά κι ευτυχισμένα φεύγουν.
στην αυλή του όταν έρθουν
κι όταν φτάσει μεσημέρι
γελαστά κι ευτυχισμένα φεύγουν.
Στο σχολείο που αγαπάμε
κάνουν μόνο Γλώσσα, Μαθηματικά
Θρησκευτικά, Μελέτη, Ιστορία,
αλλά παίζουν και διάφορα
παιχνίδια διασκεδαστικά.
κάνουν μόνο Γλώσσα, Μαθηματικά
Θρησκευτικά, Μελέτη, Ιστορία,
αλλά παίζουν και διάφορα
παιχνίδια διασκεδαστικά.
Ολοι είναι συνεργάτες
και ομαδικά δουλεύουν
επικοινωνούν, παίζουν, μαθαίνουν
δίχως να κοροϊδεύουν.
και ομαδικά δουλεύουν
επικοινωνούν, παίζουν, μαθαίνουν
δίχως να κοροϊδεύουν.
Ολοι είναι αγαπημένοι
φίλοι και φίλες μονιασμένοι
δεν υπάρχει μοναξιά
ούτε κλάματα απ’ τα παιδιά.
φίλοι και φίλες μονιασμένοι
δεν υπάρχει μοναξιά
ούτε κλάματα απ’ τα παιδιά.
Δεν υπάρχουνε καυγάδες
τσακωμοί κι άλλοι μπελάδες
όλοι είναι μια παρέα
και περνούν πολύ ωραία.
τσακωμοί κι άλλοι μπελάδες
όλοι είναι μια παρέα
και περνούν πολύ ωραία.
Οχι φόβος και φωνές
αλλά ούτε τιμωρίες
και μας εμπιστεύονται
οι κύριοι και οι κυρίες.
αλλά ούτε τιμωρίες
και μας εμπιστεύονται
οι κύριοι και οι κυρίες.
Κι εμείς όμως σεβόμαστε
τους μεγαλύτερούς μας
έτσι λοιπόν τους έχουμε
φίλους και σύμμαχούς μας.
τους μεγαλύτερούς μας
έτσι λοιπόν τους έχουμε
φίλους και σύμμαχούς μας.
Ελάτε λοιπόν όλοι μαζί
να φτιάξουμε τ’ ονειρεμένο αυτό σχολείο
κι έτσι θα κερδίσουμε
της αγάπης και της φιλίας το βραβείο.
να φτιάξουμε τ’ ονειρεμένο αυτό σχολείο
κι έτσι θα κερδίσουμε
της αγάπης και της φιλίας το βραβείο.
Μαθήτριες και μαθητές Γ1 τάξης
Νικόστρατος
(…ταινία που παρακολουθήσαμε στο σχολείο στο πλαίσιο γνωριμίας μας με τον κινηματογράφο)
Ο δεκατετράχρονος Γιάννης ζει με τον πατέρα του, Δημοσθένη, σ’ ένα νησάκι στις Κυκλάδες. Από την ημέρα που έφυγε η μητέρα του από τη ζωή, οι δυο τους είχαν απομακρυνθεί και το μόνο σημείο επαφής τους ήταν η βοήθεια του Γιάννη στον πατέρα του στο ψάρεμα και στην καλλιέργεια του κήπου τους.
Το καλοκαίρι όμως όλα θα αλλάξουν. Ο Νικόστρατος, ένας αξιαγάπητος λευκός πελεκάνος, θα μπει στη ζωή του Γιάννη με τον πλέον αναπάντεχο τρόπο και θα της δώσει ένα καινούργιο νόημα.
Η τρυφερή σχέση που θα αναπτυχθεί ανάμεσα στο φιλότιμο αγόρι και το πανέξυπνο πτηνό, θα επηρεάσει τόσο τη συμπεριφορά του Δημοσθένη απέναντί του, όσο και την καθημερινή ζωή όλης της μικρής κοινωνίας του νησιού.
Στη συνέχεια θα προστεθεί στην παρέα, η Αγγελική, η ανιψιά του καφετζή και όλοι μαζί θα περάσουν αξέχαστες στιγμές.
Ομως ένα τραγικό γεγονός θα ταράξει την καλοκαιρινή τους ηρεμία. Ενα λεωφορείο χτύπησε το Νικόστρατο και όλοι νόμιζαν ότι είχε πεθάνει. Ο πατέρας του Γιάννη, ο Δημοσθένης, το πήρε και το περιποιήθηκε μακριά από το σπίτι τους. Ηθελε να γίνει καλά και να κάνει έκπληξη στο Γιάννη, όμως ο Γιάννης τον ακολούθησε και είδε τι έκανε ο πατέρας του.
Ολοι οι κάτοικοι του νησιού όταν αντίκρισαν ζωντανό τον πελεκάνο, έστησαν γλέντι τρικούβερτο για να γιορτάσουν την επιστροφή του στην παρέα τους.
Παπαδογιωργάκη Δέσποινα, τάξη Δ’
(…ταινία που παρακολουθήσαμε στο σχολείο στο πλαίσιο γνωριμίας μας με τον κινηματογράφο)
Ο δεκατετράχρονος Γιάννης ζει με τον πατέρα του, Δημοσθένη, σ’ ένα νησάκι στις Κυκλάδες. Από την ημέρα που έφυγε η μητέρα του από τη ζωή, οι δυο τους είχαν απομακρυνθεί και το μόνο σημείο επαφής τους ήταν η βοήθεια του Γιάννη στον πατέρα του στο ψάρεμα και στην καλλιέργεια του κήπου τους.
Το καλοκαίρι όμως όλα θα αλλάξουν. Ο Νικόστρατος, ένας αξιαγάπητος λευκός πελεκάνος, θα μπει στη ζωή του Γιάννη με τον πλέον αναπάντεχο τρόπο και θα της δώσει ένα καινούργιο νόημα.
Η τρυφερή σχέση που θα αναπτυχθεί ανάμεσα στο φιλότιμο αγόρι και το πανέξυπνο πτηνό, θα επηρεάσει τόσο τη συμπεριφορά του Δημοσθένη απέναντί του, όσο και την καθημερινή ζωή όλης της μικρής κοινωνίας του νησιού.
Στη συνέχεια θα προστεθεί στην παρέα, η Αγγελική, η ανιψιά του καφετζή και όλοι μαζί θα περάσουν αξέχαστες στιγμές.
Ομως ένα τραγικό γεγονός θα ταράξει την καλοκαιρινή τους ηρεμία. Ενα λεωφορείο χτύπησε το Νικόστρατο και όλοι νόμιζαν ότι είχε πεθάνει. Ο πατέρας του Γιάννη, ο Δημοσθένης, το πήρε και το περιποιήθηκε μακριά από το σπίτι τους. Ηθελε να γίνει καλά και να κάνει έκπληξη στο Γιάννη, όμως ο Γιάννης τον ακολούθησε και είδε τι έκανε ο πατέρας του.
Ολοι οι κάτοικοι του νησιού όταν αντίκρισαν ζωντανό τον πελεκάνο, έστησαν γλέντι τρικούβερτο για να γιορτάσουν την επιστροφή του στην παρέα τους.
Παπαδογιωργάκη Δέσποινα, τάξη Δ’
Επίσκεψη στο εργοστάσιο αναψυκτικών “Τεμένια” και στην Κάντανο
Στις 17 Οκτωβρίου οι δάσκαλοί μας, είχαν προγραμματίσει επίσκεψη στο εργοστάσιο παρασκευής αναψυκτικών “Τεμένια”. Στόχος μας ήταν αφενός να γνωρίσουμε από κοντά μια ελληνική μονάδα εμφιάλωσης και αφετέρου ότι τα ελληνικά προϊόντα είναι καλύτερα ποιοτικά από τα εισαγόμενα.
Ξεκινήσαμε από το σχολείο στις 09.00 και φτάσαμε στα Τεμένια Σελίνου στις 10.30. Η διαδρομή ήταν δύσκολη με πολλές στροφές αλλά και πολύ πράσινο.
Οταν φτάσαμε στο εργοστάσιο εμφιάλωσης μιας έκανε εντύπωση το πόσο μεγάλο και ευρύχωρο ήταν.
Πρώτες ξεναγήθηκαν η Πρώτη, η Δευτέρα και η Τρίτη τάξη. Μετά από μία ώρα μπήκαμε κι εμείς, δηλαδή η Τετάρτη, η Πέμπτη και η Εκτη.
Το εργοστάσιο ήταν χωρισμένο στα δύο. Το ένα μέρος ήταν αποθηκευτικός χώρος. Το άλλο είχε τα μηχανήματα για να παρασκευάζεται το ανάλογο αναψυκτικό. Γκαζόζα, μπυράλ, σόδα, λεμονάδα ή πορτοκαλάδα.
Ενας κύριος μάς εξήγησε πώς ακριβώς παρασκευάζεται ένα αναψυκτικό. Εκείνη την ημέρα παρακολουθήσαμε την παρασκευή γκαζόζας σε συσκευασία λίτρου.
Επίσης μας έκανε εντύπωση η καθαριότητα που υπήρχε σε όλους τους χώρους του εργοστασίου.
Μόλις τελείωσε η ξενάγηση και βγήκαμε έξω, οι υπεύθυνοι του εργοστασίου μας κέρασαν διάφορα αναψυκτικά. Οι δάσκαλοί μας όμως, μας παρακάλεσα να μην τα πιούμε αμέσως αλλά μετά που θα επιστρέψουμε στο σχολείο.
Μας εντυπωσίασαν η καθαριότητα, τα μηχανήματα, ο τρόπος εργασίας, η πολύ όμορφη συμπεριφορά των υπευθύνων και η υπέροχη γεύση των αναψυκτικών.
Η εκδρομή μας στο εργοστάσιο αναψυκτικών “Τεμένια” ήταν φανταστική.
Τσιχλάκης Κλεάνθης, Σγουρομάλλης Κωνσταντίνος, τάξη Ε’
Στις 17 Οκτωβρίου οι δάσκαλοί μας, είχαν προγραμματίσει επίσκεψη στο εργοστάσιο παρασκευής αναψυκτικών “Τεμένια”. Στόχος μας ήταν αφενός να γνωρίσουμε από κοντά μια ελληνική μονάδα εμφιάλωσης και αφετέρου ότι τα ελληνικά προϊόντα είναι καλύτερα ποιοτικά από τα εισαγόμενα.
Ξεκινήσαμε από το σχολείο στις 09.00 και φτάσαμε στα Τεμένια Σελίνου στις 10.30. Η διαδρομή ήταν δύσκολη με πολλές στροφές αλλά και πολύ πράσινο.
Οταν φτάσαμε στο εργοστάσιο εμφιάλωσης μιας έκανε εντύπωση το πόσο μεγάλο και ευρύχωρο ήταν.
Πρώτες ξεναγήθηκαν η Πρώτη, η Δευτέρα και η Τρίτη τάξη. Μετά από μία ώρα μπήκαμε κι εμείς, δηλαδή η Τετάρτη, η Πέμπτη και η Εκτη.
Το εργοστάσιο ήταν χωρισμένο στα δύο. Το ένα μέρος ήταν αποθηκευτικός χώρος. Το άλλο είχε τα μηχανήματα για να παρασκευάζεται το ανάλογο αναψυκτικό. Γκαζόζα, μπυράλ, σόδα, λεμονάδα ή πορτοκαλάδα.
Ενας κύριος μάς εξήγησε πώς ακριβώς παρασκευάζεται ένα αναψυκτικό. Εκείνη την ημέρα παρακολουθήσαμε την παρασκευή γκαζόζας σε συσκευασία λίτρου.
Επίσης μας έκανε εντύπωση η καθαριότητα που υπήρχε σε όλους τους χώρους του εργοστασίου.
Μόλις τελείωσε η ξενάγηση και βγήκαμε έξω, οι υπεύθυνοι του εργοστασίου μας κέρασαν διάφορα αναψυκτικά. Οι δάσκαλοί μας όμως, μας παρακάλεσα να μην τα πιούμε αμέσως αλλά μετά που θα επιστρέψουμε στο σχολείο.
Μας εντυπωσίασαν η καθαριότητα, τα μηχανήματα, ο τρόπος εργασίας, η πολύ όμορφη συμπεριφορά των υπευθύνων και η υπέροχη γεύση των αναψυκτικών.
Η εκδρομή μας στο εργοστάσιο αναψυκτικών “Τεμένια” ήταν φανταστική.
Τσιχλάκης Κλεάνθης, Σγουρομάλλης Κωνσταντίνος, τάξη Ε’
ΑΝΕΚΔΟΤΑ
– Γιάννη πες μου μια λέξη με τρία κάπα
– Κρέας
– Αυτό έχει μόνο ένα κάπα. Που είναι τα άλλα δύο;
– Στο κόκκαλο!!!
***
– Λάθος έλυσες το πρόβλημα. Βρήκες 4.000 αντί για 5.000.
– Αν πρόκειται να ξανακάνω όλες αυτές τις πράξεις που έκανα, προτιμώ να σας δώσω το χιλιάρικο!!
– Τι άλλο υπάρχει στον αέρα εκτός από οξυγόνο;
– Καυσαέριο κύριε!!!
***
– Γιαννάκη, πάτα τον διακόπτη να ανοίξεις το φως.
– Βρε μαμά, δε φτάνει το πόδι μου τόσο ψηλά για να τον πατήσω!!!
– Γιάννη πες μου μια λέξη με τρία κάπα
– Κρέας
– Αυτό έχει μόνο ένα κάπα. Που είναι τα άλλα δύο;
– Στο κόκκαλο!!!
***
– Λάθος έλυσες το πρόβλημα. Βρήκες 4.000 αντί για 5.000.
– Αν πρόκειται να ξανακάνω όλες αυτές τις πράξεις που έκανα, προτιμώ να σας δώσω το χιλιάρικο!!
– Τι άλλο υπάρχει στον αέρα εκτός από οξυγόνο;
– Καυσαέριο κύριε!!!
***
– Γιαννάκη, πάτα τον διακόπτη να ανοίξεις το φως.
– Βρε μαμά, δε φτάνει το πόδι μου τόσο ψηλά για να τον πατήσω!!!
Δημοπούλου Χριστίνα, τάξη Ε’
Χανιώτικα νέα (16.05,2015)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/kapia-ap-ta-prota-fetina-mistika-tou-thraniou/#ixzz3aO2ynfM9
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου