ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ

ΒΑΓΓΕΛΗ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ: "ΌΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ"

ΣΑΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΠΗΓΟΥΛΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ

Ευάγγελος Γ. Σπύρου και Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης: Μετά την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής "΄Οπως το ψωμί" του δεύτερου στην Κρητική Εστία Αθηνών (13.10.018)

Γράφει ο Ευάγγελος Κ. Σπύρου*

Δάσκαλος, δημοσιογράφος, συνδικαλιστής, συγγραφέας,  ποιητής... ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης  '' ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ....   «Ψωμί  από καλό προζύμι,\ ψωμί ζυμωμένο με έγνοια,\ καλοψημένο ψωμί,\  το ποίημα της μάνας μου. \ Ποίημα όπως το δικό της, \άρτον που '' καρδίαν ανθρώπου στηρίζει'' \θέλω το ποίημα που γράφω»,...έγραψε!  Ποιητές χρειάζεται ο κόσμος μας, σαν τον Βαγγέλη Κακατσάκη που βλέπουν ''με άλλο μάτι'' αυτά που καθημερινά  βλέπουν όλοι, αλλά συνήθως είναι άνοστα χωρίς τον ποιητικό  λόγο που τα νοστιμίζει, όπως το ψωμί που ''αλατίζει'' η αγάπη της μάνας και γίνεται πιο νόστιμο... Βάλε λίγο ''αλατάκι'' ακόμα Βαγγέλη μας, εγγόνι των ποιητών μας, πολύ  άγευστη την έκαναν την ζωή οι πολιτικοί και οι απαίδευτοι των καιρών μας, φέρε κι άλλα ποιήματα, ζεστά, ζεστά από την ζωοδότρα φωτιά του μέσα σου, και μοίρασε τα πεινάμε, το ακούς, πεινάμε!  Κόψε ψωμί νόστιμο με ιερή μαγιά ποίησης που άγιασαν μανάδες και πατεράδες Έλληνες και μοίρασε σαν τον Χριστό στα μυστικά δείπνα των προσευχών μας για να σωθεί η πατρίδα μας...

Ποίηση ελληνική, βαφτισμένη στον Ιορδάνη των Ελληνικών Γραμμάτων και των παραδόσεων του Έθνους μας που «περιέπεσεν εις αμάθειαν», με πολύσπορα τα έθιμα των Αγίων Τόπων της Κρήτης ,της Ηπείρου , της Μακεδονίας,  της Ρούμελης και του Μοριά, των Νησιών του Αιγαίου και  των Επτανήσων, της Θράκης και της Κύπρου, όπου  οι Έλληνες της διασποράς......

Τυχεροί  οι Έλληνες των Ποιητών και των Αγωνιστών του Πνεύματος! Πιο τυχεροί  οι Χανιώτες στην Κρήτη που έχουν κοντά τους τον Βαγγέλη Κακατσάκη  με τα άρθρα του στα'' Χανιώτικα νέα'', με τις ομιλίες του στα σχολεία και στις εκδηλώσεις των Δήμων και της Εκκλησίας, μια καθαρή  βρύση για διψασμένους, αλλά και με τα ποιήματα του για τους πνευματικούς οδοιπόρους, σαν ταπεινή  πηγούλα,  κρυμμένη στο δάσος, που τρέχει σιγαλά, στάλα-στάλα, λέξη – λέξη, τα μηνύματα  της, σαν εκείνες τις βρυσούλες του δάσους, κρυμμένες στις φτέρες και στ’ αγριόχορτα  που πρέπει να ‘χεις  μάτι προσεκτικό  να τις ανακαλύψεις..... Ο  Θεός να τον έχει καλά! Και μακάρι να συνεχίσουν όσοι το μπορούν από τους μικρού ς και μεγάλους μαθητές του έργου του!  

* Εκδότης - δημοσιογράφος