ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakiw@sch,gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΑΠΟ ΑΓΙΟΥ Φανουρίου άρχεσθαι. Τ’ Αγιού Φανούριου, μεγάλη η Χάρη του, σήμερα, ας αρχίσουμε, λοιπόν, απ’ αυτόν. Όλα τα φανερώνει, κατά τον λαό μας, ο νεοφανής και πολύ αγαπημένος αυτός Άγιος. Ο,τι και να χάσεις στον Άγιο Φανούριο θα τάξεις να σου το βρει.

ΤΟ ΤΑΞΙΜΟ είναι συνηθως μια πίτα, η φανουρόπιτα, που οι νοικοκυρές ζυμώνουν με μυρωδικά και τη μοιράζουν για να συγχωρεθεί η μάνα του Αγίου. 'Ο Θεός σχωρέσ’ τη μάνα του Άγιου Φανούριου', πρέπει λέει, να λένε όταν τη μοιράζουν. Γιατί η μητέρα του, λέει η παράδοση, ήταν πολύ αμαρτωλή κι έχει ανάγκη από συγχώρεση.

ΟΥΛΟΙ κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα, που γιορτάζει στις 27 του Ιούλη, κι ούλοι οι... χασονούσηδες στον Άγιο Φανούριο, που γιορτάζει στις 27 τ’ Αυγούστου, λοιπόν! Τι θα γινόμαστε χωρίς Αγίους!

ΕΚΤΟΣ όλων των άλλων ο Άγιος Φανούριος, κατά τη λαϊκή παράδοση, μπορεί να σε βοηθήσει να προμαντέψεις μια τύχη ή πώς θα πάει κάποια δουλειά σου. Και κάτι ακόμη. Μπορεί, λένε, να φανερώσει στα κορίτσια ποιον θα πάρουν. Γι’ αυτό λένε, ότι ο Άγιος στις εικόνες του κρατά ένα κερί αναμμένο!

ΠΟΛΛΕΣ οι εκκλησίες που έκτισε και στον Νομό μας η ευσέβεια των ανθρώπων στο όνομα του Αγίου Φανούριου. Μια απ’ αυτές, η πιο γνωστή, αυτή που βρίσκεται στο 27ο χλμ. της Εθνικής Οδού, που ανήκει στην Ενορία Κάινας. Χιλιάδες οι προσκυνητές που συρρέουν στη Χάρη του. Σχεδόν το αδιαχώρητο χθες και σήμερα...

ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ την έγνοια μου παπα Χρήστο! Μην ανησυχείς που δεν με είδες χθες και δεν θα με δεις ούτε σήμερα. Όπως κάθε χρόνο, έτσι κι εφέτος, μεθεορτίως σκέφτομαι να περάσω. Για ν’ ανάψω ένα κερί και να σου ευχηθώ από κοντά να εξακολουθήσει η χάρη σου να βοηθά τον αγαπημένο Άγιο...

ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ-ΧΡΗΣΤΟ Παπουτσάκη, συμπορπατηχτή μου, τω καιρώ εκείνω, τη δεκαετία του 1960, στο Γυμνάσιο Βάμου, αναφέρεται το παραπάνω 'πεταχτό'. Στον πιο μπιστικό φίλο του Κανιανού Αγίου Φανούριου. Στο δεξί του χέρι...

ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ, έγραψα στο πρώτο 'πεταχτό', απ’ τον Άγιο Φανούριο, να όμως, που με τον Άγιο Φανούριο, συνεχίσαμε και με τον Άγιο Φανούριο τελειώνουμε...

Η ΜΑΝΑ του Αγίου δεν ήκαμε καλό ποτέ τζη. Μόνο ένα κρομμυδόφυλλο ήδωσε μια βολά σ’ ένα διακονάρη. Σαν απόθανε ήβραζε σ’ ένα καζάνι με πίσσα και ο Άγιος αρώτησε:

'Γειάντα η μάνα μου είναι εκειά μέσα;' Ο Μιχαήλ Αρχάγγελος τ’ απηλοήθηκε: 'Γιατί δεν ήκαμε ποτέ καλό. Να ρίξομε το κρομμυδόφυλλο που ήδωσε κι ανε τηνε σηκώσει να βγει απάνω να σωθεί'. Ερίξανε το κρομμυδόφυλλο και η μάνα του βγήκε στα χείλια του καζανιού μαζί με τρεις άλλες γυναίκες, που πιαστήκανε κι αυτές από το κρομμύδι. Μα η μάνα ντου τωσε δίνει μια σπρωξιά και πέφτουνε πάλι μέσα. Τότε σας λέει ο Αρχάγγελος: 'Θωρείς πως κι επαέ είναι ακόμα κακή. Τότε σας ο Άγιος Φανούριος ζήτησε μια χάρη: Να μην πηγαίνουνε πράγμα γι’ αυτόν, μόνο για τη μάνα ντου για να τση συγχωρέσει ο Θεός'. Παράδοση που κατέγραψε ο Γιώργος Αικατερινίδης στις Βρύσσες Μεραμπέλου.

'[...] Κι εσύ, κυρά των Αμπελιών, φορώντας τις σημαίες/ γιομίζεις τα σταφύλια σου μ’ αίμα και δυναμίτη/ στον άνεμο τινάζοντας τα θέμελα του χάρου'.
Από το ποίημα 'Η Κυρά των Αμπελιών' του Γιάννη Ρίτσου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)