ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΑΝ ΠΑΣ στον τάφο του Χριστού, ν’ ανάψεις το καντήλι/ και να του πεις στον τόπο μας ό,τι καλό να στείλει. Η παραγγελιά με μορφή μαντινάδας ή η μαντινάδα με μορφή παραγγελιάς απ’ τον Ηλία τον Σταματάκη. Μου την έστειλε, ενώ βρισκόμουν στο αεροπλάνο, 'καθ’ οδόν', απ’ το Ηράκλειο για Τελ Αβίβ και τη βρήκα να με περιμένει, μόλις φτάσαμε, στο κινητό μου. Εγνοια κι αυτή...

Ο,ΤΙ ΚΑΛΟ! Σε μια εποχή που η σύγχρονη Πανδώρα έχει ανοίξει το πιθάρι της κι έχει εξωπετάξει το ένα μετά το άλλο όλα τα κακά απ’ τον τόπο μας.

ΑΝΟΙΓΩ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ. Σύμφωνα με έναν μύθο του Αισώπου (βλ. www:el.wikipedia.org) ο Δίας είχε συγκεντρώσει όλα τα αγαθά σε ένα πιθάρι και το είχε κλείσει, αλλά το εμπιστεύτηκε σε ανθρώπινα χέρια. Ο άνθρωπος, όμως, δεν είχε αυτοέλεγχο και θέλοντας να δει τι περιέχει, το άνοιξε. Ετσι όλα τα καλά που περιείχε πέταξαν ξανά προς τον ουρανό και στους θεούς και στο πιθάρι απόμεινε μονάχα η ελπίδα. Κλείνω την παρένθεση.

Η ΕΛΠΙΔΑ μένει! Μπορεί έτσι να πηγαίνουν τα πράγματα, μα έτσι στο τέλος δεν θα πάνε, για να παραφράσω τον τίτλο ενός βιβλίου του Τούρκου συγγραφέα Ασίζ Νεσίν. Δεν πρέπει να τα αφήσουμε έτσι, 'κατά κρημνών', να πάνε!

ΕΙΝΑΙ οι εποχές άνυδρες και το χώμα ξερό. Εχουμε όμως τους σπόρους για να συνεχίσουμε! Η παρακαταθήκη που άφησε ο Λεωνίδας Κύρκος πριν περάσει στην απέναντι όχθη.

ΤΟ ΘΕΜΑ δεν είναι τι είπε ή τι θα πει στην τρόικα ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά τι θα του πει η τρόικα και τι θα πει αυτός μετά που θα του πει ό,τι του πει. Τα σύκα - σύκα και η σκάρφη - σκάρφη από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο.

ΕΔΩ Ο ΚΑΝΤΑΦΙ, εκεί ο Καντάφι, πού είναι ο Καντάφι; Εδώ ο Καντάφι, εκεί ο Καντάφι, πού είναι ο Καντάφι; Εδώ ο Καντάφι, εκεί ο Καντάφι, πού είναι ο Καντάφι; Οι διεθνείς παπατζήδες συνεχίζουν το παιχνίδι τους...

ΝΑΙ, ΠΗΓΑ και στο πηγάδι του Ιακώβ, στο πηγάδι που συνάντησε ο Χριστός τη Σαμαρείτιδα και συνομίλησε μαζί της, Σήφη! Καμία σχέση με το δικό μας που έχουμε στον Οχουδο, πάντως. Γενικά αλλιώς περίμενα να τα δω όλα, αλλιώς τα ’χε πλάσει η παιδική φαντασία μου κι αλλιώς τα βρήκα.

ΝΟΤΙΟΤΕΡΑ από το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, που βρίσκεται στον δρόμο προς τη Βηθλεέμ, είναι ο 'Αγρός των Ερεβίνθων'. Καθώς περνούσε, λέει, ο Χριστός από το μέρος αυτό συνάντησε κάποιον που έσπερνε ρεβίθια και τον ρώτησε τι σπέρνει. 'Πέτρες σπέρνω' του απάντησε εκείνος ειρωνικά. Ο Χριστός τότε του είπε: 'Ο,τι σπέρνεις, θα θερίσεις!'. Πραγματικά, όταν έφτασε ο καιρός του θερισμού ο γεωργός θέρισε πέτρες σε μέγεθος ρεβιθιού.

'Τα σάνδαλά μας στου βουνού τους πρόποδες/ ξεχνούσαμε. Και στους φτωχούς σπουργίτες/ το σάκο μας αφήναμε με το ψωμί. Σαν σε ναό ανεβαίναμε γυμνόποδες/ κι ως τα μισά φτάναμε τ’ ουρανού./ Στο δισκοπότηρο της δύσης έλαμπε/ ο ήλιος, πύρινη όστια που προσφέρονταν/ στο μυστικό δείπνο της ανθρωπότητας./ Το φως της Δημιουργίας κοινωνούσαμε/ και στην ουράνια τελετή παίρναμε μέρος...'.
Από το ποίημα 'Τα σάνδαλά μας' της Μελισσάνθης.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (02.09.2011)