ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΝ τα «πεταχτά» σε βιβλίο ή να βγάλω φωτοτυπίες; Με δυο τουλάχιστον αναγνώσεις το ερώτημα που εν είδει σχολίου έθεσε τις προάλλες στη σελίδα μου στο φέισμπουκ η φ(θ)ανατική, όπως δηλώνει, καθημερινή αναγνώστριά τους Δώρα Μαυρακάκη. Γιατί όχι; η απάντησή μου, που επίσης έχει πολλές αναγνώσεις. Μια άλλη φίλη μου, πάντως, η Κλειώ Παπουτσάκη, ψηφίζει βιβλίο.

ΑΣ ΣΠΑΣΕΙ επιτέλους η λαΐνα, βρε παιδί μου, να δούμε τι θ' απογίνει! Αυτό το σπάει, δεν σπάει, μας έχει αλαλιάσει, ουφ! Το σχόλιο μιας άλλης φίλης. Και τι θα γίνουμε χωρίς λαΐνα, Μαργαρίτα; Πώς θα κουβαλούμε το νερό;

ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ το 7ο Δημοτικό, δεν θα κλείσει, θα κλείσει, δεν θα κλείσει... Προσπάθησε, λέει, να με μιμηθεί η επίσης φίλη Μανωλία Ζερβού και ελπίζει να τα κατάφερε, όπως γράφει σε σχόλιό της. Το θέμα είναι ποιοι έχουν στα χέρια τους τη μαργαρίτα, Μανωλία!

ΑΛΛΟ ΠΡΑΜΑ η νέα κεραμίδα που μας βρήκε, προχθές, κυριακάτικα στο κεφάλι! Εχετε (λέμε τώρα), σπίτι. Αμ δεν έχετε! Ξαναπληρώστε το και πάλι να δούμε, αν θα το έχετε.

ΦΑΠ ΑΠΟ ΔΩ, φαπ από 'κει, φαπ από πέρα, φαπ από πόδες, φαπ από μπροστά, φαπ από πίσω, βαρεθήκαμε να μετράμε... αστράκια. Φαπο-εισπράκτορες με τα όλα μας.

ΝΤΟΥ ΝΤΟΥ ΝΤΟΥ, πάμε σαν τον Μακ Αντού! Ντου ντου ντου πάμε σαν τον Μακ Αντού. Ντου ντου ντου πάμε σαν τον Μακ Αντού. Σπουδαίος μπασκετμπολίστας αυτός ο Μακ Αντού. Αλλο πράμα τα τρίποντα που έριχνε. Αφησε τα ριμπάουντς που έπαιρνε.

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΧΘΕΣ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης η δίκη για τη σφαγή του Διστόμου. Στη δίκη θα παρέμβει και το ελληνικό δημόσιο με απόφαση που έλαβε το ελληνικό δημόσιο. Λέτε;

ΓΥΡΩ ΣΤΟ ένα τρισ. (1.000.000.000.000) ευρώ μας χρωστάνε οι Γερμανοί για τις καταστροφές στις υποδομές κατά τη διάρκεια της Κατοχή. Συν το κατοχικό δάνειο, συν τις αποζημιώσεις των θυμάτων 100 ολοκαυτωμάτων. Πολύ κατατοπιστικό το άρθρο του Σπύρου Δαράκη που δημοσιεύθηκε στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας.

ΣΥΓΧΑΙΡΩ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τον μαθητή μου Γιάννη/ επέρασε τον δάσκαλο κι εδά ποιος τονε φτάνει. Από τον μαντιναδολόγο μας τον Ηλία τον Σταματάκη. Απάντηση στη... ρίμα που έγραψε για την αφεντιά του και δημοσιεύθηκε στη στήλη τις προάλλες, ο συντ. δάσκαλος Γιάννης Μοσχονάς.

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ αύριο κι εγώ από σήμερα στο Νίππος. Στο στασίδι σου και στον Εσπερινό και στη Λειτουργία, τα μάτια μου καρφωμένα, μάνα! Δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα προβάλεις. Δεν γίνεται να μην προβάλεις.

ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΕ για πρώτη φορά ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρωθυπουργός ο Ράλλης που το έφερε, όπως και οι άλλοι πολιτικοί βαρέως, επειδή δεν προερχόταν από πολιτικό τζάκι, θέλησε να τον θίξει. Αυτός τον αποστόμωσε, ωστόσο, με την αγόρευσή του που τέλειωσε με τη μαντινάδα: «Σαν είν' ο τράος δυνατός, δεν τόνε στένει η μάντρα/ ο άντρας κάνει τη γενιά κι όχι η γενιά τον άντρα».

«Ανέβηκα τη μεγάλη κλίμακα/ περιπλανήθηκα στους αιθέρες/ έπιασα αστέρια με τα χέρια μου/ ζεστάθηκα στο τζάκι του ήλιου./ Υστερα πέρασα σ' άλλο φως/ και πια δεν έχω φόρεμα./ Το στίγμα μου είναι τώρα/ στον Γαλαξία γεννήτορα/ κι ακόμα τελώ εν αγνοία».
Το ποίημα «Αγνοια» του Γιώργου Κάρτερ.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (13. 09 2011)