ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΟΥ ’ΡΘΕ το δύο τοις εκατό, μα φτάνει και το άλλο/ κι απ’ τη χαρά μου σκέφτομαι να σας χορέψω... μπάλο. Απ’ τον μαντιναδολόγο μας, τον Ηλία τον Σταματάκη, η μαντινάδα. Και ο χορός, βεβαίως - βεβαίως. Να δούμε ποιος θα πληρώσει τα όργανα, Ηλία!
«OXI TΩΡΑ!». «Εμείς θέλουμε τώρα!». «Οχι τώρα, σας λέμε! Δεν μας συμφέρει». «Ο,τι πείτε! Εσείς ξέρετε». Φανταστικός διάλογος περί χρεωκοπίας. Ή μήπως πραγματικός; Σε άλλα επίπεδα.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τίποτα πιο βασανιστικό για τον άνθρωπο από την αναμονή του μοιραίου. Μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει να τελειώνουμε. Και ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος αυτής της άποψης είναι.
ΑΝΑΘΕΜΑ την ώρα/ κατάρα στη στιγμή/ που πήρα την απόφαση/ να γίνω βουλευτής! Το ρεφρέν ενός τραγουδιού που σιγομουρμουρίζουν σε ιδιωτικές τους στιγμές ολοένα και περισσότεροι κυβερνητικοί βουλευτές. Ολα έχουν τα όριά τους.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ κι αν είναι στα όριά τους! Κι όμως τα βουλευτικά προνόμια, εκεί. Κανείς δεν σκέφτηκε να τα προσφέρει, να τα θυσιάσει, χάριν της πατρίδας.
ΕΧΟΥΜΕ την ωραιότερη πατρίδα, έχουμε τον ωραιότερο λαό! Απ’ τα που είπε ο Μίκης Θεοδωράκης τις προάλλες στο Νίππος. Κακομοίρα πατρίδα, παλιόψαθα σ’ έχουν καταντήσει όπως θα ’λεγε και ο Μακρυγιάννης.
ΠΟΙΟΣ ΘΑ καθαρίσει τα ποτάμια; Ποιος θα μαζέψει τα σκουπίδια που κάνουν πάρτι με το που θα φυσήξει ο αέρας στον Βόρειο Οδικό Αξονα κι όχι μόνο; Ποιος θα καθαρίσει τις γέφυρες απ’ το αφισομάνι; Ρητορικά ερωτήματα.
ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ εκφράζουν οι Χανιώτες σύμφωνα με μια έρευνα της Cretan Polls (βλ. σχετικό ρεπορτάζ του Γιώργου Γεωργακάκη στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας). Αυτό έλειπε να εκφράζουν αισιοδοξία.
«ΟΤΙ ΤΟ ΗΜΙΣΥ εκάστης γενεάς είναι ευεργετικόν και αγωνίζεται υπέρ του άλλου ημίσεος, είναι φαινόμενον πασιφανές, αλλ’ ότι το παθητικόν ήμισυ, τείνει πολλάκις εις την ματαίωσιν του ευεργετικού αγώνος του πρώτου δεν είναι πασιφανές δι’ όλους· από τους μεν δεν συμφέρει να κατανοηθή, τους δε διαλανθάνει και ούτως η δρώσα μερίς ομοιάζει προς μηχανήν κεκορεσμένην ατμού, ήτις, ή οπισθοδρομεί, ή έχει κάτωθεν άφρακτον δικλίδα, διά της οποίας ο ατμός ματαίως χάνεται, η δε μηχανή παραμένει αδρανής και ακίνητος». Από τη «Χρυσή Διαθήκη» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΤΡΥΓΟΠΑΤΗΜΑΤΑ στην αυλή του Κρητικού Παραδοσιακού Σπιτιού Σούδας, από σήμερα και για τρεις μέρες. Οσοι πιστοί του οίνου και του πνεύματος, προσέλθετε! Καλά κρασιά!
Η ΚΥΡΙΑ Ντε Σόμερι, όταν ο σύζυγός της την έπιασε στο κρεβάτι με τον ερωμένο της, του είπε ότι δεν συνέβη τίποτα απ’ αυτά που είδε. Οταν αυτός αγανάκτησε δήλωσε αγέρωχα: «Α! τώρα βλέπω πως πάψατε να μ’ αγαπάτε. Πιστεύετε περισσότερο σ’ αυτά που βλέπετε, παρά σ’ αυτά που σας λέγω, εγώ».
«Στο δάσκαλο ο Νικολής να τον ρωτήσει τρέχει,/ να του εξηγήσει αν μπορεί μια απορία που έχει./ - Μα πε μου μπρε συ, δάσκαλε, η γη αφού γυρίζει,/ γιάντα κραθιόμαστε ορθοί και δε μα σε λιχνίζει;/ - Ο νόμος της βαρύτητας είναι που μας κρατάει,/ και μένει όρθιο Νικολή στη γη ό,τι πατάει./ - Μια απορία, δάσκαλε, έχω ακόμη, όμως,/ πώς εκραθιότανε ορθά πριν ψηφιστεί ο νόμος;».
Το ποίημα «Ο νόμος της βαρύτητας» του Μπάμπη Γριβάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (24.09.2011)