ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΕΦΟΣΟΝ ΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ειδοσήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».

Απο τον Ιωαννη Καποδίστρια, τον πρώτον κυβερνήτη της Ελλάδας, τα παραπάνω. Λαϊκιστής ο μπαρμπα - Γιάννης, όπως τον έλεγαν οι απλοί άνθρωποι; Οχι βέβαια! Ανθρωπος που νοιαζόταν τον λαό, απλώς. Ζητούνται μιμητές...

ΕΠΗΡΑΜΕ, ΕΠΗΡΑΜΕ ΦΛΟΥΡΙ κωνσταντινάτο! Με αφορμή τη βέβαιη (;) εκταμίευση της 6ης δόσης αυτό. Επήραμε, επήραμε βαρέλι δίχως πάτο! Κι αυτό με αφορμή τη βέβαιη (;) εκταμίευση της 6ης δόσης. Σε δεύτερο χρόνο. Υστερα από ώριμη σκέψη.

ΜΕΤΡΑ, ΜΕΤΡΑ, μέτρα, μέτρα, μέτρα, μέτρα, μέτρα... Μέτρα χιλιόμετρα, μέτρα αμέτρητα. Κι όποιος αντέξει...

ΜΕΤΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι. Ε, όχι και σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω. Γιατί, όντως, περί σφαξίματος πρόκειται.

ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ άνεργος δεν μπορεί να καταλάβει πλήρως τον άνεργο. Οποιος δεν είναι άστεγος δεν μπορεί να καταλάβει εντελώς τον άστεγο. Οποιος δεν είναι πεινασμένος, δεν μπορεί να καταλάβει, όπως πρέπει, τον πεινασμένο. Από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο η παρέμβαση.

ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΤΡΟΧΟΣ, θα χορτάσει κι ο φτωχός! Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του σε μια πρώτη ανάγνωση. Σε μια δεύτερη. Ο τροχός δεν γυρίζει ποτέ από μόνος του. Με αφορμή τη σχετική φωτογραφία, που δημοσιεύθηκε στην πρώτη σελίδα του χθεσινού φύλλου της εφημερίδας μας.

«ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΝΑ ΔΙΔΗΣ πολλήν προσοχήν εις τας θεωρίας· η ιστορία των πραγμάτων είναι πολύ διαφορετική των θεωριών -αίτινες αυτό τούτο αποδεικνύουσιν: ότι δεν υπάρχει θεωρίας ανάγκη, όπου τα πράγματα λαλούσι, και λειτουργούσιν ομαλώς και κανονικώς». Από τη «Χρυσή Διαθήκη» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟ των στιχουργών του Ν. Χανίων, καλό ποιητάρη η μαντινάδα που ακολουθεί: Κρίμα ’ναι τ’ άστρο το λαμπρό, άμα το δεις να πέσει/ γιατί στο δώμα τ’ ουρανού είν’ η δική του θέση. Να ’σαι καλά, Θανάση!

ΘΕΡΟΣ, ΤΡΥΓΟΣ, πόλεμος. Ποιο θέρος, που έχουμε σταματήσει να σπέρνουμε! Ποιος τρύγος, που έπεσε ο πυρηνόσπορος και ξέρανε ακόμα και τα φύλλα! Εν πάση περιπτώσει ό,τι απόμεινε. Μάζωνε κι ας είναι και ρώγες!

ΟΤΑΝ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ επιχειρηματολογούσε κάπως πιο έντονα, τον χτυπούσαν, τον ταλαιπωρούσαν και τον χλεύαζαν. Αυτός ωστόσο τα υπέμενε όλα αυτά με στωικότητα. Κάποτε που κάποιος τον ρώτησε γιατί δεν αντιδρά απάντησε: «Αν με κλοτσούσε ένας γάιδαρος θα τον πήγαινα στο δικαστήριο;».

«Το λέει ο πετροκότσυφας στο δροσερό τ’ αυλάκι,/ το λεν’ στα πλάια οι πέρδικες, στην ποταμιά τ’ αηδόνια,/ το λεν’ στ’ αμπέλια οι λυγερές, το λεν’ με χίλια γέλια,/ το λέει κ’ η Γκόλφω η όμορφη, το λέει με το τραγούδι/ - Αμπέλι μου πλατύφυλλο και καλοκλαδεμένο,/ δέσε σταφύλια κόκκινα, να μπω να σε τρυγήσω,/ να κάμω αθάνατο κρασί, μοσκοβολιά γιομάτο/ [...]».
Από το ποίημα του Κώστα Κρυστάλλη
«Το τραγούδι του τρυγητού».

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (29.09. 2011)