ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ εμπιμπραμένων υμείς άδετε; Ενώ καίγονται τα σπίτια σας, εσείς τραγουδάτε; Ετσι είπε το παιδί στα σαλιγκάρια όταν τα άκουσε να τσιρίζουν πάνω στη φωτιά, μας λέει ο Αίσωπος, όπως έχω ξαναγράψει. Να το αλλάξω. Της οικίας ημών εμπιμπραμένης, υμείς άδετε; Ενώ καίγεται το σπίτι μας, εσείς τραγουδάτε; Και μη μου πείτε σε ποιους απευθύνομαι.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Εθνικής Ενότητας... Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης... Κυβέρνηση Εκτακτης Ανάγκης... Κυβέρνηση Εθνικής Ανάγκης... Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας... Κυβέρνηση Εθνικής Συνεργασίας.
ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ στο χωράφι, να καθαρίζω τους βάτους, και ν’ ακούω ραδιόφωνο. Το μακρύ του ο ένας, το κοντό του ο άλλος, το κοντό του ο ένας, το μακρύ του ο άλλος... Τα πουλιά, ωστόσο, εξακολουθούν να κελαηδούν στα κλαδιά. Κλείστο το ρημάδι!
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ την ψηφοφορία στη Βουλή. Ψήφος εμπιστοσύνης που μπορεί να είναι ψήφος μη εμπιστοσύνης. Ψήφος μη εμπιστοσύνης που μπορεί να είναι ψήφος εμπιστοσύνης. Ενώ ο κόσμος έχει χάσει τα αβγά και τα πασχάλια.
«ΟΥΡΑΝΟΣ ΘΥΕΛΛΩΔΗΣ και φλεγόμενος εκ των κεραυνών, ωκεανός εν τρικυμία, με τα κύματα ως όρη, δεν παρέστησαν τρομερώτερον θέαμα, από την θύελλαν και την τρικυμίαν ενός λαού». Από τη «Χρυσή Διαθήκη» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΔΕΝ ΧΑΝΕΙ την ελπίδα του ποτέ ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος. Εστω και την ύστατη στιγμή θα γίνει αυτό που οι ανάγκες επιβάλλουν να γίνει για να αποφευχθούν τα χειρότερα, μου είπε προχθες που τον συνάντησα.
«ΛΑΤΡΕΥΩ τα λαογραφικά σας (και όχι μόνο) και δεν σας κρύβω πως κάθε φορά που τα διαβάζω φέρνω στον νου μου με πολλή συγκίνηση έναν άλλο αγαπημένο μου δάσκαλο, τον Σταμάτη Αποστολάκη, που μας μάθαινε να τα εντοπίζουμε και να τα συλλέγουμε ως κόρην οφθαλμού», έγραψε τις προάλλες, εν είδει σχολίου στη σελίδα μου στο φέισμπουκ η φίλη Χρυσούλα Καζάκου. Μακάρι να μ’ άφηνε να γράφω περισσότερα «λαογραφικά πεταχτά», η επικαιρότητα, Χρυσούλα!
ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΦΡ. ΤΩΜΑΔΑΚΗ, ομ. καθηγητή Πανεπ. Αθηνών, Αθήνα: Χαίρομαι που εξακολουθείς ν’ ανασκάπτεις στα ορυχεία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, με το γνωστό «τωμαδάκειον» πάθος, που σου κληροδότησε ο Νικόλαος Τωμαδάκης και να βγάζεις στο λιακωτό της δημοσιότητας το ενυπάρχον χρυσάφι. Με αφορμή την έκδοση του πρώτου τεύχους των «Φιλολογικών Μελετημάτων» σου, που περιλαμβάνουν νέα στοιχεία για τον Ιωάννη Κονδυλάκη και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, η αναφορά. Ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση. Καλή συνέχεια!
ΟΤΑΝ Ο ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ κατά την τρίτη φάση του Πελοποννησιακού πολέμου θριάμβευε με τον στόλο του στο Ανατολικό Αιγαίο οι Σαμιώτες του έστησαν χάλκινο ανδριάντα στο Ηραίο τους. Κι όταν λίγα χρόνια μετά οι Αθηναίοι νικήθηκαν από τον Σπαρτιάτη Λύσανδρο και έχασαν τον στόλο τους στους Αιγός Ποταμούς, οι Σαμιώτες έστησαν ανδριάντα του στην Ολυμπία. Αργότερα όταν τα πράγματα άλλαξαν και πάλι και ο στρατηγός Κόνων νίκησε τον σπαρτιατικό στόλο στην Κνίδο, οι Σαμιώτες έστησαν και πάλι στο Ηραίο τους ανδριάντες του νικητή και του γιου του, του Τιμόθεου. Από το βιβλίο «Η άλλη όψη της Ιστορίας» (εκδ. «Σαββάλας»).
[...] «Ολα η πατρίς μου/ και η ερχόμενη Ελλάδα που ανατέλλει/ Με φως στα σπλάχνα/ Ακούω παλμό Αρχιπελάγους/ Δίδυμος ανοίγει ο σπόρος/ Υψώνεται απ’ την προαιώνια μήτρα/ Ως βλαστός ο λόγος/ Αναδύεται ωσάν σπίθα το πνεύμα/ που τα βάθη φωτίζει/ Ρυθμός Ελληνικός,/ Ως μεταξένιος άνεμος ηχεί στα μάκρη».
Από το ποίημα «Αρχαίο και νέο πνεύμα - Ολα η πατρίς μου»
της Λέτας Κουτσοχέρα.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (05.11.2011)