ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΧΩΡΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ. Χώρα βλημάτων. Χώρα τραυμάτων. Χώρα καθαρμάτων. Χώρα συνεχών εγκλημάτων. Χώρα ρημάτων, ο κοινός τους παρανομαστής. Κατά Δημήτρη Κακαβελάκη. Ποια είναι αυτή η χώρα άραγε; Μην πηγαίνει πάντως κατευθείαν ο νους σας στη χώρα μας...
ΕΚ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ευαγγελίου, λοιπόν... Μέρες κρατούσ’ ο τοκετός μα γέννησ’ επιτέλους./ Λουκά ’χομε πρωθυπουργό, «μηδένα προ του τέλους». Από τον Γιάννη Μαλαξιανάκη, που υπογράφει ως «Εννιαχωριανός» η μαντινάδα.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΚΚΟΥΣ ΚΥΔΩΝΙΑΣ η γιαγιά του Λουκά Παπαδήμου μας πληροφορεί ο Ηλίας ο Σταματάκης με τη δική του μαντινάδα. Για τον Λουκά θα σα σε πω για να το μάθετ’ ούλοι/ Λακκιώτισσα η λάλη του και στη γενιά Κουτρούλη.
ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΗ, ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, αναπροσαρμογή, ανακατάταξη, όπως θέλω, λέει, να το γράψω, του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού, θέλει να ελπίζει ότι θα γίνει, μετά την ανάθεση της πρωθυπουργίας στον Λουκά Παπαδήμο, ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος. Δεν γίνεται τα πράγματα να πηγαίνουν, όπως πήγαιναν, συμπλήρωσε σιβυλλικά.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ οι χειρωνακτικές εργασίες. Μια απ’ τις απλές αλήθειες που την έχουμε για χρόνια στα αζήτητα. Καιρός να την ξαναβρούμε και να της δώσουμε τη θέση που της πρέπει στην εκπαίδευση. Υπάρχει αντίρρηση;
ΜΑΝΟΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΑΚΗΣ, Μαρία Καμισάκη, Τάσος Μαραγκουδάκης, Ευαγγελία Καραμπούζη, Νίκος Ζαχαριουδάκης, Αντώνης Τζατζιμάκης, Ελένη Ορφανουδάκη. Τα ονόματα των 7 αθλητών που τρέχουν με τα χρώματα του «Ορίζοντα», του Συλλόγου που βρίσκεται στο πλευρό παιδιών και ενηλίκων με καρκίνο, αύριο, στον 29ο Μαραθώνιο Κλασικής Διαδρομής. Αγώνας για ζωή, το σύνθημά τους! Ποιος είπε ότι η ανθρωπιά είναι είδος εν ανεπαρκεία, στις μέρες μας;
«ΟΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΤΕΦΑΝΟΝ δάφνης αμφίβαλε· όπου βλέπεις ακάνθινον στέφανον πίστευε· περισσότεραι άκανθαι έστεψαν την αληθή δόξαν, παρά δάφναι». Από τη «Χρυσή Διαθήκη» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗ, ποιητή - δημοσιογράφο, Αθήνα: Με κατασυγκίνησαν οι αφιερώσεις σου, στα βιβλία σου, που μου έστειλες. Ιδιαίτερα αυτή της τελευταίας ποιητικής σου συλλογής «Κρήτη Ονειρο Μέγα». Και μόνος και μετά πολλών. Μέσα στην αόρατη πανστρατιά των προμάχων Κρήτης κόσμου για ελευθερία, μια ζωή. Πάντα με την ευθύνη του πνεύματος που σε διακρίνει. Εμεινα πολύ και στο εξώφυλλο του βιβλίου, έργο του νεοβυζαντινού ζωγράφου Γιάννη Μητράκα. Συγχαρητήρια ανήκουν και στον Κώστα Νταντινάκη (εκδ. «Κεδρισός») για την επιμέλεια της έκδοσης.
ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΙΛΙΑΖΑΝ στη μάχη οι Σπαρτιάτες τους αποκαλούσαν τρέσαντες. Αυτοί όχι μόνο αποκλείονταν από κάθε αξίωμα, αλλά θεωρούνταν ατιμωτικό να τους δώσει κανείς γυναίκα απ’ την οικογένειά του ή να πάρει γυναίκα από τη δική τους οικογένεια. Μάλιστα, ο καθένας, αν ήθελε, είχε δικαίωμα να τους χτυπάει, όταν τους συναντούσε. Κι αυτοί έπρεπε να υπομένουν γυρνώντας στους δρόμους βρόμικοι και σκυθρωποί, φορώντας, τριμμένα και σκουρόχρωμα ρούχα και ξύριζαν ένα μόνο μέρος από τα γένια τους, δείχνοντας έτσι τη ντροπή τους. Από το βιβλίο «Η άλλη όψη της Ιστορίας» (εκδ. «Σαββάλας»).
«Χώρα ρημάτων γεννά/ χώρα απορριμμάτων/ χώρα ρημάτων γεννά/ χώρα βλημάτων/ χώρα ρημάτων γεννά/ χώρα τραυμάτων/ χώρα ρημάτων γεννά/ χώρα καθαρμάτων/ χώρα ρημάτων γεννά/ χώρα συνεχών εγκλημάτων/ ποια όμως γλώσσα είναι χωρίς ρήματα/ Ποια χώρα είναι χωρίς εγκλήματα/ ποιος κόσμος είναι χωρίς αίμα/ Μέσα από τόσο προκαθορισμό/ της ακαθοριστίας;».
Το ποίημα «Χώρα ρημάτων» του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (12.11.11)