ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Στα πεταχτά
Δημοσιεύθηκε στις: 04-11-2011
Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΥΝΝΕΦΑ, ΠΟΛΛΑ ΣΥΝΝΕΦΑ στον ουρανό. Βαριά η ατμόσφαιρα. Καταχνιά. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μέρες τώρα. Και να μην έχει έρθει ακόμα επίσημα ο χειμώνας... Κι όμως να μια ιδέα ήλιου ξαφνικά.
Στο Υψος των περιστάσεων... Στο ύψος των περιστάσεων... Στο ύψος των περιστάσεων... Προσοχή, παιδιά, να μην ζαλιστείτε από το ύψος των περιστάσεων...
ΑΝ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΝΤΟΡΤΙΑ έφερνε εξάρες. Αν τα άτιμα τα ζάρια δεν ήταν σημαδεμένα. Πόσο, μα πόσο διαφορετική θα ήταν τότε η επιστροφή του πρωθυπουργού απ’ τις Κάννες. Ονειρο νοεμβριανής νυκτός.
ΘΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, δεν θα πέσει η κυβέρνηση, θα πέσει η κυβέρνηση, δεν θα πέσει η κυβέρνηση, θα πέσει η κυβέρνηση... Κρίμα τις μαργαρίτες που μαδήσαμε.
ΣΚΕΨΟΥ ΤΑ ΟΛΑ Μ’ ΑΥΤΗ τη σειρά: Αρχικά μας ζητάει δημοψήφισμα. Επειτα κουρεύει το χρέος κατά 50%. Τέλος παίρνει και 110 δισ. από το Δ.Ν.Τ. Μετά ανακοινώνει πως λεφτά υπάρχουν. Ηθελα να ’ξερα ποιος του ’δωσε το ντοσιέ ανάποδα. Κυκλοφορεί ευρύτατα με παραλλαγές στο Διαδίκτυο. Κυκλοφορούσε μέχρι προχθές, διορθώνω. Ποιο δημοψήφισμα; Για άλλα τρέχουμε τώρα...
ΚΡΥΟ ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟ αισθάνομαι να φθάνει το ψαλίδι/ φοβάμαι πως μας κάνανε κεφάλι του κασίδη!/ Μακάρι να ’ναι για καλό, μακάρι να πετύχει/ και να ’χει ο κουρέας μας, όντας πρωτάρης τύχη/ πειραματόζωα, λοιπόν, του κόσμου ενωθείτε/ ρούσσοι, ξανθοί, μελαχρινοί, εμπρός να κουρευτείτε». Απόσπασμα από τη ρίμα του Φάνη Λυσιφάνη με τίτλο «Παιδικές απορίες» (βλ. www.styx.gr). Για να μην ξεχνιόμαστε. Κυβέρνηση μπορούμε ν’ αλλάξουμε κι εντέλει να ’ρθει ο Σαμαράς στη θέση του Παπανδρέου, το κούρεμα, ωστόσο, κούρεμα. Συμφωνημένα πράγματα. Μιλημένα, τιμημένα...
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ η Ελλάδα βαδίζει η Ιταλία. Βήμα το βήμα. Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα.
«ΟΙ ΤΥΠΟΙ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ των πραγμάτων εναλλάσσουσι τας θέσεις των εις τοσούτω αισθητόν βαθμόν, ώστε προς τήρησιν τούτου και περιφρόνησιν εκείνης, καταναλίσκεται όλη η ζωή και η δύναμις του ανθρωπίνου πνεύματος». Από τη «Χρυσή Διαθήκη» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ όταν δεν έχω εύκαιρο κάποιο ιστορικό ανέκδοτο. Καταφεύγω στη... δεξαμενή (στη σελίδα που έχει στο φέισμπουκ θέλω να πω) του φίλου μου του Ανδριανάκη του Μιχάλη κι όλο και κάτι θα... αντλήσω. Οπως σήμερα...
ΟΤΑΝ ΗΛΘΕ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ Γεώργιος ο Α’ στην Ελλάδα δεν γνώριζε φυσικά γρυ ελληνικά και ανέλαβαν λόγιοι, όπως ο Νεόφυτος Βάμβας, να του διδάξουν. Πιστεύοντας πως είχε μάθει αρκετά πήγε μια μέρα μόνος του στο παζάρι των Αθηνών, μπήκε στο πρώτο μαγαζί και ρώτησε τον φουστανελά καταστηματάρχη: «Πώς πάνε οι δουλειές;», «Αστα, βασιλιά μου, κεσάτια». Εκανε πως κατάλαβε, πάει σε άλλο μαγαζί. «Τι θα πει κεσάτια;». «Να, δεν γίνεται αλισβερίσι». Πάλι δεν κατάλαβε, πάει στο παρακάτω. «Τι θα πει δε γίνεται αλισβερίσι;». «Θα πει πως δεν γεμίζει ο μπεσταχτάς». Ο Γεώργιος έκανε πολύ καιρό να ξαναβγει μόνος του (Από τα ιστορικά ανέκδοτα του Γιάννη Βλαχογιάννη).
«Κάποιες σιωπές,/ δεμένες σ’ ένα άρωμα,/ λησμονημένες στα συρτάρια μου/ του νου,/ ξεχύνονται αδέξια.../ πρόσωπα ατέρμονης σιγής/ πρόσωπα αέναης κατάδυσης,/ που γέρασαν στραμμένα προς τα πίσω, να τα, ξανά που αναδύονται.../ Το τώρα βυθισμένο στο ανεκπλήρωτο ποτέ/ και ένα, το τότε, τίποτε, σαν πάντα»...
Από το ποίημα «Σιωπηλά αρώματα» του Σταύρου Καλαϊτζόγλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (04.11.2011)