ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΜΑΡΙΑ ΛΕΝ την Παναγιά, Μαρία λεν και σένα/ κι αν αρνηθώ την Παναγιά θα αρνηθώ κι εσένα! Η πρώτη ερωτική μαντινάδα που έμαθα. Την αφιερώνω ξεχωριστά σ' όλες τις Μαρίες μα και τις Δέσποινες, που γιορτάζουν μεθαύριο, 21 Νοεμβρίου. Η μεγάλη, ιδιαίτερα για την πόλη μας, γιορτή των Εισοδίων της Παναγιάς, μην ξεχνιόμαστε.
ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ ΤΩΝ Χανίων η Παναγιά, που τιμάται, ως γνωστό, στον καθεδρικό ναό της πόλης, στην Τριμάρτυρη. Στα Εισόδιά της είναι αφιερωμένο το μεσαίο κλίτος. Βοήθειά μας!
ΜΕΣΟΣΠΟΡΙΤΙΣΣΑ ΛΕΓΑΜΕ μια φορά την Παναγία που γιορτάζουμε μεθαύριο, αφού οι γεωργοί είχαν σπείρει τα μισά περίπου χωράφια τους. Σε κάποια μέρη, ωστόσο, την έλεγαν Αρχισπορίτισσα ή και Ξεσπορίτισσα. Αρχισπορίτισσα στους τόπους που άρχιζαν την ημέρα της Χάρης της τη σπορά και Ξεσπορίτισσα εκεί που είχαν πια τελειώσει. Πάνε χάθηκαν μαζί με τη σπορά κι αυτές οι λέξεις.
ΕΧΟΥΜΕ ΣΠΕΙΡΕΙ ανέμους και τώρα θερίζουμε θύελλες. Μια προσέγγιση της σημερινής πραγματικότητας κι αυτή. Μια απ' τις πολλές προσεγγίσεις. Να βάλω, ωστόσο, έναν αστερίσκο. Δεν είχαμε συλλήβδην όλοι την ίδια ευθύνη για τη σπορά. Αλλο αν όσοι είχαν λιγότερες ή και καθόλου ευθύνες θερίζουν περισσότερες θύελλες...
ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΚΑΙ μετά βλέπουμε, λέει για το μέσω ΔΕΗ χαράτσι που μας έβαλε, έστω και αν έγιναν λάθη, το Υπουργείο των Οικονομικών. Οτι μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, δεν το λέει.
ΚΑΛΩΣ ΤΑ παιδιά... απ' όξω! Τα παιδιά της τρόικας που ήρθαν από χθες κι έπιασαν αμέσως δουλειά, λέω. Σαν στο σπίτι σας, σαν στο σπίτι σας, παιδιά!
ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ και όχι της τρόικα βεβαίως - βεβαίως. Αυτό έλειπε! Να μην μπορούμε να βάλουμε το τελικό σίγμα στη γενική!
ΟΣΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι έτσι και υπογράψει (λέμε τώρα) ο Σαμαράς, έχουμε στο τσεπάκι την έκτη δόση είναι βαθιά νυχτωμένοι. Το ψάρι στα χείλη του Λουκά Παπαδήμου θα ψήσουνε, μέχρι να μας τη δώσουνε... Απ' τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση.
ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΤΑΦΑ πασά τον Γκιριτλή (Κρητικό) λένε ότι ανήκε το σαπουναριό που υπήρχε στον χώρο της Τριμάρτυρης, στα μισά του 19ου αιώνα. Η Παναγίαν ωστόσο, που η εικόνα της υπήρχε μέσα, δεν άφηνε το σαπούνι να ψηθεί και η βιοτεχνία δεν πήγαινε καλά. Προσπάθησε και ξαναπροσπάθησε αλλάζοντας μαστόρους ο πασάς, αλλά πρόοδο δεν έβλεπε. Ωσπου κάποια μέρα ο γιος του έπεσε στο πηγάδι που ήταν μέσα κι αναγκάστηκε να ταχτεί στην Παναγία των «ταβλόπιστων»: «Να σωθεί το παιδί μου και να δώσω το σαπουναριό στους Χριστιανούς», είπε. Το παιδί σώθηκε και η αρχή και γι' άλλες δωρεές ακόμα και από την τουρκική διοίκηση έγινε. Σε λίγα χρόνια ο περίλαμπρος ναός της Τριμάρτυρης ήταν έτοιμος.
«Πώς ήταν, τότε, Εκείνη, για να εννοήσεις, πρέπει πρώτα/ σ' εσέ τον ήλιο τον ίδιο να φωνάξεις, κάπου, εντός σου,/ όπου κολόνες υψώνονται· όπου, ν' ανακαλύψεις/ σκαλοπάτια μπορείς·/ όπου, γεμάτες κίνδυνο αψίδες/ την άβυσσο κάποιου χώρου γεφυρώνουν/ που έμεινε μέσα σου, γιατί πυργώθηκε από τέτοια/ κομμάτια, που δεν μπορείς να τ' αφαιρέσεις/ από μέσα σου πια».
Από το ποίημα «Τα Εισόδια» του Ράινερ Μαρία Ρίλκε
(μετάφραση: Αρη Δικταίου).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (19.11. 2011)