ΚΙ ΑΝ ΜΟΥ ΡΗΜΑΞΑΤΕ το γήπεδο η καρδιά μου είναι/ κόκκινο τούβλο και υλικό για οικοδομές... Εκφράζουν απόλυτα και οι στίχοι αυτοί του Ποιητή τον αγωνιστή γιατρό Κωστή Νικηφοράκη. Τους διαβάζω ξανά και ξανά πριν αρχίσει η προχθεσινή εκδήλωση μνήμης γι? αυτόν στην αίθουσα του Τ.Ε.Ε., γραμμένους με μαύρα γράμματα στο πανό, πάνω απ? το τραπέζι των ομιλητών, θα τους ακούσω να τους απαγγέλει, αισθαντικά, μαζί με το υπόλοιπο ποίημα ο αρχιτέκτονας Γιάννης Τσουκάτος, ένας απ? τους πολλούς που μίλησαν για τη ζωή και το έργο του και να τους αναλύει στη συνέχεια...
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ πρώτο βήμα αντίστασης, ο τίτλος της εκδήλωσης. Γραμμένος με μαύρα γράμματα σ? ένα άλλο πανό. Το μαύρο χρώμα δεν είναι μόνο το χρώμα του πένθους. Είναι και η σύνθεση όλων των χρωμάτων. Αλληλεγγύη! Ετσι όπως στην καθημερινότητα των αγώνων του δίδαξε ο ξεχωριστός αυτός κοινωνικός αγωνιστής.
ΞΕΣΠΑΘΩΣΕ ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. 'Ποιος είναι ο κ. Σόιμπλε που μπορεί να λοιδορήσει την Ελλάδα; Ποιοι είναι οι Ολλανδοί και οι Φινλανδοί;'. Επιτέλους. Κάλιο αργά παρά ποτέ! Και για την απόφασή του να παραιτηθεί του μισθού του ισχύει αυτό.
ΚΑΠΟΙΟΙ δεν μας θέλουν στην Ευρωζώνη, είπε, κι έτσι πρέπει να είναι, ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Αν δεν με θέλουν μια φορά εγώ, δεν τους θέλω δέκα, θα έλεγε η μάνα μου.
ΦΤΑΙΩ ΚΙ ΕΓΩ, ο πολίτης, που φτάσαμε ως εδώ. Εσύ, όμως, ο πολιτικός, προπάντων εσύ που άσκησες εξουσία, φταίεις αναλογικά και κατά περίπτωση από τρεις μέχρι είκοσι φορές, τουλάχιστον, περισσότερο! Απ? τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο.
ΤΟ 'ΘΑ' απ? των πολιτικών δεν έλειπε τα χείλια/ και πάντα μας ετάζανε λαγούς με πετραχήλια. Απ? τον Εννιαχωριανό η μαντινάδα της ημέρας. Μια παρατήρηση. Αυτό δεν είναι το μόνο, Γιάννη!
ΚΑΙ Η ΕΚΤΑΣΗ των Αγίων Αποστόλων και η έκταση της πισίνας του πρώην 'Ξενία' και η έκταση των Τάφων των Βενιζέλων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Δήμο Χανίων! Μ? ένα σμπάρο τρία τρυγόνια. Καλά, παραπάνω από καλά, πήγε το κυνήγι. Εύφημη μνεία στον Δήμο, λοιπόν, που θα πρέπει να σκέφτεται τα παραπέρα...
ΑΠΕΡΓΙΑ στο αεροδρόμιο της Φραγκφούρτης και χθες και σήμερα. Οχι δεν είναι δάχτυλος του ΠΑΜΕ ούτε βέβαια της ΓΣΕΕ. Εχουν και οι Γερμανοί ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας αιτήματα... Ακου να δεις!
ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΕΣ οι τιμές για τα μανταρίνια... Εξευτελιστικές οι τιμές για τα πορτοκάλια... Εξευτελιστικές οι τιμές για το λάδι... Χαμόστρωμα τα μανταρινοπορτάκαλα, αράβδιστες οι ελιές... Πόνος ψυχής.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ νικούσαν σε μια μάχη και έτρεπαν τον εχθρό σε φυγή, τον κυνηγούσαν τόσο μόνο όσο για να εξασφαλιστεί η νίκη τους. Επειτα γύριζαν αμέσως πίσω γιατί δεν το θεωρούσαν γενναίο ούτε έντιμο να σφάζουν και να σκοτώνουν ανθρώπους κουρασμένους και φυγάδες. Η στάση αυτή δεν ήταν μόνο μεγαλόψυχη, αλλά και ωφέλιμη. Γιατί οι εχθροί τους, γνωρίζοντας ότι οι Σπαρτιάτες σκότωναν μόνο όσους αντιστέκονταν και όχι αυτούς που υποχωρούσαν, ευκολότερα αποφάσιζαν να το βάζουν στα πόδια παρά να μένουν και να συνεχίζουν να μάχονται. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'Κι αν μου ρημάξατε το γήπεδο η καρδιά μου είναι/ κόκκινο τούβλο και υλικό για οικοδομές/ σα φυσαρμόνικα μέσα στην κατεδάφιση/ Κι αν τσουρουφλίζεται στον ήλιο αυτός ο κάμπος/ θα γίνω δροσερός καρπός λουλούδι απόβραδο/ βλασταίνοντας τα παιδικά σου μάτια/ Κι αν βρέχει στο μικρό σταθμό θα σέρνω/ τη μουσική σου μέσα στα χαλάσματα/ σαν ξοδεμένο φως στο νεροχύτη'.
Το ποίημα 'Κι αν μου ρημάξατε το γήπεδο'
του Αλέξη - Νίκου Ασλάνογλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (17.02.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου