Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ, σαν στήλη, στην αποκριάτικη ατμόσφαιρα σιγά - σιγά... Μια κουβέντα είναι! Εύκολο το ’χεις; Αύριο μόνο, πάντα Θεού θέλοντος και πολύ είναι.
ΚΗΔΕΙΑ. Την προσεχή Τρίτη, την άλλη μέρα της Καθαράς Δευτέρας κηδεύονται στο κοιμητήριο της Βουλής των Ελλήνων ερήμην μας οι προσφιλείς μας μισθοί και συντάξεις. Οι τεθλιμμένοι μισθωτοί και οι απαρηγόρητοι συνταξιούχοι.
ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ, δεν λέω, το παραπάνω 'πεταχτό'. Κουτσουρεύονται σε μεγάλο βαθμό, τόσο που κανείς δεν μπορούσε να το διανοηθεί, είναι η σωστή λέξη, αντί της λέξης 'κηδεύονται'. Ποιος είπε, όμως, ότι η όποια υπερβολή, δεν κρύβει ένα μεγάλο μέρος αλήθειας;
ΟΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ. Οι Αντιμνημονιακοί. Οι Μνημονιακοί και ολίγον αντιμνημονιακοί. Οι Αντιμνημονιακοί και ολίγον μνημονιακοί... Να γνωριζόμαστε σιγά - σιγά...
ΤΡΑΓΙΚΟ πρόσωπο ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιωάννης Η’ Παλαιολόγος. Πήγε εκών - άκων το 1438 με την αντιπροσωπία του στην Ιταλία, στη Φερράρα κατ’ αρχήν και στη Φλωρεντία μετά, για να ζητήσει απ’ τον Πάπα της Ρώμης Ευγένιο τη βοήθειά του για ν’ αντιμετωπίσει τον τουρκικό κίνδυνο. Οι Δυτικοί ύστερα από πολύμηνες και επίπονες διαπραγματεύσεις δέχτηκαν με αντάλλαγμα την Ενωση των εκκλησιών, κατά τα συμφέροντά τους, βεβαίως - βεβαίως. Το αποτέλεσμα; Οταν η αντιπροσωπία ύστερα από δύο χρόνια, επέστρεψε στη Βασιλεύουσα, ο λαός αντέδρασε έντονα και η όποια συμφωνία έμεινε μόνο στα χαρτιά.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑ αρκετά, αν έπρεπε να γράψω τα παραπάνω, που τα θυμήθηκα με αφορμή ένα άρθρο του Γ.Π. Μαλούχου στην ηλεκτρονική σελίδα του 'Βήματος', προχθές, στη θέση του ιστορικού ανέκδοτου. Τελικά και για ευνόητους λόγους βρήκε εδώ τη θέση του. Το ιστορικό ανέκδοτο βέβαια, ιστορικό ανέκδοτο.
'ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ κανείς στο Μέγαρο Μαξίμου ή στα κόμματα ότι όλα αυτά θα γίνουν ερήμην του λαού. Ούτε οι αυτοκράτορες δεν κατάφεραν κάτι τέτοιο... Αν πιστεύουν αυτό που υπέγραψαν, πρέπει τώρα να πείσουν'. Ενα απόσπασμα απ’ το περί ου ο λόγος άρθρο του Γ.Π. Μαλούχου. Ευθεία η αναφορά στα σημερινά τεκταινόμενα...
ΤΟ ΛΑΔΙ μας υφίσταται πολλώ λογιώ νοθεία/ αφού τη διακίνηση την κάνει η μαφία. Βαθύς γνώστης των... λαδιών που γίνονται κατά την εμπορία του λαδιού ο Εννιαχωριανός. Εκ των ων ουκ άνευ ότι είναι και καλά καλός μαντιναδολόγος.
ΚΑΙ ΤΑ βαθμουλάκια, βαθμουλάκια. Και η έκτιση της ποινής μιας αγωνιστικής, δύο βασικών του παικτών, έκτιση. Συν το οικονομικό όφελος και η γλυτέρα της ταλαιπωρίας. Μ’ έναν σμπάρο δύο συν δύο τριγόνια χτύπησε ο Α.Ο. Πλατανιάς, ύστερα από τον μη ορισμό του αγώνα της Κυριακής με τον Διαγόρα, λόγω μη εξασφάλισης ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας από τη ροδίτικη ομάδα. Αν έχεις τύχη διάβαινε. Εκεί, εκεί, στην Α’ Εθνική.
ΚΑΠΟΙΟΣ ρώτησε κάποτε τον Διογένη τι θέλει να κάμει γι’ αυτόν. Ο Διογένης τον πήρε, του έδωσε τυρί αξίας μισού οβολού και του ζήτησε να το κουβαλάει. Ο άνθρωπος αρνήθηκε και ο Διογένης του είπε: 'Τη φιλία μας τη διέλυσε ένα τυράκι μισού οβολού' (Πηγή: Διογένη Λαέρτιου 'Διογένης ο Κυνικός', εκδ. 'γνώση').
'Μοιάζω με μάσκα ενός τρελού σε θέατρο σκιών/ που σε καθρέφτη με κοιτά με μια γκριμάτσα αστεία/ μια μαριονέτα πλαστική στο τέλμα των ωρών/ καθώς με πνίγει σα θηλειά του πόνου η δυναστεία.../ Είμ’ ένας μίμος τραγικός με κόψη κωμική/ που σμίγει με το δάκρυ του το γέλιο με το κλάμα,/ Ταρτούφος σε παράσταση μεφιστοφελική/ που παίζει σ’ άδειο θέατρο το κωμικό του δράμα...'.
Το ποίημα 'Ηθοποιός' του Δημήτρη Νικορέτζου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (24.02.2012)
ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ, σαν στήλη, στην αποκριάτικη ατμόσφαιρα σιγά - σιγά... Μια κουβέντα είναι! Εύκολο το ’χεις; Αύριο μόνο, πάντα Θεού θέλοντος και πολύ είναι.
ΚΗΔΕΙΑ. Την προσεχή Τρίτη, την άλλη μέρα της Καθαράς Δευτέρας κηδεύονται στο κοιμητήριο της Βουλής των Ελλήνων ερήμην μας οι προσφιλείς μας μισθοί και συντάξεις. Οι τεθλιμμένοι μισθωτοί και οι απαρηγόρητοι συνταξιούχοι.
ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ, δεν λέω, το παραπάνω 'πεταχτό'. Κουτσουρεύονται σε μεγάλο βαθμό, τόσο που κανείς δεν μπορούσε να το διανοηθεί, είναι η σωστή λέξη, αντί της λέξης 'κηδεύονται'. Ποιος είπε, όμως, ότι η όποια υπερβολή, δεν κρύβει ένα μεγάλο μέρος αλήθειας;
ΟΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ. Οι Αντιμνημονιακοί. Οι Μνημονιακοί και ολίγον αντιμνημονιακοί. Οι Αντιμνημονιακοί και ολίγον μνημονιακοί... Να γνωριζόμαστε σιγά - σιγά...
ΤΡΑΓΙΚΟ πρόσωπο ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιωάννης Η’ Παλαιολόγος. Πήγε εκών - άκων το 1438 με την αντιπροσωπία του στην Ιταλία, στη Φερράρα κατ’ αρχήν και στη Φλωρεντία μετά, για να ζητήσει απ’ τον Πάπα της Ρώμης Ευγένιο τη βοήθειά του για ν’ αντιμετωπίσει τον τουρκικό κίνδυνο. Οι Δυτικοί ύστερα από πολύμηνες και επίπονες διαπραγματεύσεις δέχτηκαν με αντάλλαγμα την Ενωση των εκκλησιών, κατά τα συμφέροντά τους, βεβαίως - βεβαίως. Το αποτέλεσμα; Οταν η αντιπροσωπία ύστερα από δύο χρόνια, επέστρεψε στη Βασιλεύουσα, ο λαός αντέδρασε έντονα και η όποια συμφωνία έμεινε μόνο στα χαρτιά.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑ αρκετά, αν έπρεπε να γράψω τα παραπάνω, που τα θυμήθηκα με αφορμή ένα άρθρο του Γ.Π. Μαλούχου στην ηλεκτρονική σελίδα του 'Βήματος', προχθές, στη θέση του ιστορικού ανέκδοτου. Τελικά και για ευνόητους λόγους βρήκε εδώ τη θέση του. Το ιστορικό ανέκδοτο βέβαια, ιστορικό ανέκδοτο.
'ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ κανείς στο Μέγαρο Μαξίμου ή στα κόμματα ότι όλα αυτά θα γίνουν ερήμην του λαού. Ούτε οι αυτοκράτορες δεν κατάφεραν κάτι τέτοιο... Αν πιστεύουν αυτό που υπέγραψαν, πρέπει τώρα να πείσουν'. Ενα απόσπασμα απ’ το περί ου ο λόγος άρθρο του Γ.Π. Μαλούχου. Ευθεία η αναφορά στα σημερινά τεκταινόμενα...
ΤΟ ΛΑΔΙ μας υφίσταται πολλώ λογιώ νοθεία/ αφού τη διακίνηση την κάνει η μαφία. Βαθύς γνώστης των... λαδιών που γίνονται κατά την εμπορία του λαδιού ο Εννιαχωριανός. Εκ των ων ουκ άνευ ότι είναι και καλά καλός μαντιναδολόγος.
ΚΑΙ ΤΑ βαθμουλάκια, βαθμουλάκια. Και η έκτιση της ποινής μιας αγωνιστικής, δύο βασικών του παικτών, έκτιση. Συν το οικονομικό όφελος και η γλυτέρα της ταλαιπωρίας. Μ’ έναν σμπάρο δύο συν δύο τριγόνια χτύπησε ο Α.Ο. Πλατανιάς, ύστερα από τον μη ορισμό του αγώνα της Κυριακής με τον Διαγόρα, λόγω μη εξασφάλισης ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας από τη ροδίτικη ομάδα. Αν έχεις τύχη διάβαινε. Εκεί, εκεί, στην Α’ Εθνική.
ΚΑΠΟΙΟΣ ρώτησε κάποτε τον Διογένη τι θέλει να κάμει γι’ αυτόν. Ο Διογένης τον πήρε, του έδωσε τυρί αξίας μισού οβολού και του ζήτησε να το κουβαλάει. Ο άνθρωπος αρνήθηκε και ο Διογένης του είπε: 'Τη φιλία μας τη διέλυσε ένα τυράκι μισού οβολού' (Πηγή: Διογένη Λαέρτιου 'Διογένης ο Κυνικός', εκδ. 'γνώση').
'Μοιάζω με μάσκα ενός τρελού σε θέατρο σκιών/ που σε καθρέφτη με κοιτά με μια γκριμάτσα αστεία/ μια μαριονέτα πλαστική στο τέλμα των ωρών/ καθώς με πνίγει σα θηλειά του πόνου η δυναστεία.../ Είμ’ ένας μίμος τραγικός με κόψη κωμική/ που σμίγει με το δάκρυ του το γέλιο με το κλάμα,/ Ταρτούφος σε παράσταση μεφιστοφελική/ που παίζει σ’ άδειο θέατρο το κωμικό του δράμα...'.
Το ποίημα 'Ηθοποιός' του Δημήτρη Νικορέτζου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (24.02.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου