Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


ΤΡΥΠΟΤΗΓΑΝΑ λένε σε πολλά μέρη της πατρίδας μας τον Αγιο Ανδρέα, γιατί, αν δεν χρησιμοποιηθεί το τηγάνι την ημέρα της γιορτής του, θα τρυπήσει. Μέρα για τηγανίτες, λοιπόν, χρησιμοποιώντας μάλιστα το πρώτο λάδι της χρονιάς. 'Του Αϊ Αντρέα όποια γυναίκα δεν ψήσει τηγανίτους θα τρυπήσει το τηγάνι'.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

TOY AΓΙΟΥ Ανδρέα, μεγάλη η Χάρη του, σήμερα και αντρειεύει (δυναμώνει) το κρύο. 'Στσι τριάντα τ’ Αγι - Αντριός αντρειεύεται το κρύο' λέει ο λαός μας. Αντρειεύει, όμως (δυναμώνει) και τα σπαρτά, αλλά και τα ζώα ο Αγιος. Πάλι λόγω ονόματος.

ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. Ο Αγιος Ανδρέας αντρειεύει, η Αγία Μαρίνα μαραίνει, ο Αϊ Λιας βγάζει το λάδι, ο Αγιος Ελευθέριος ελευθερώνει, ο Αγιος Στυλιανός στυλώνει, ο Αγιος Σάββας σαβανώνει, η Αγία Βαρβάρα βαρβαρώνει, ο Αγιος Βλάσης βλασταίνει κ.λπ. Κλείνω την παρένθεση.

ΤΡΥΠΟΤΗΓΑΝΑ λένε σε πολλά μέρη της πατρίδας μας τον Αγιο Ανδρέα, γιατί, αν δεν χρησιμοποιηθεί το τηγάνι την ημέρα της γιορτής του, θα τρυπήσει. Μέρα για τηγανίτες, λοιπόν, χρησιμοποιώντας μάλιστα το πρώτο λάδι της χρονιάς. 'Του Αϊ Αντρέα όποια γυναίκα δεν ψήσει τηγανίτους θα τρυπήσει το τηγάνι'.

ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ! Να τους τρώεις με πετουμέζι και να γλείφεις, στην κυριολεξία, τα δάχτυλά σου. Τηγανίτες, όπως τους έκανε τέτοιες μέρες, με το που βγάζαμε το πρώτο λάδι στη φάμπρικα, η μακαρίτισσα η μάνα μου, που τους έλεγε και κουταλίτες.

ΧΡΟΝΙΑ πολλά στους Ανδρέηδες και τις Ανδριανές. Μην ξεχαστώ. Ξεχωριστά, βέβαια, στον 'νονό' της στήλης, τον συνταξιούχο σήμερα, παλιό αρχισυντάκτη της εφημερίδας μας, Ανδρέα Κουφουδάκη. Σπουδαίος δημοσιογράφος!

ΕΚΤΑΚΤΟ δελτίο πρόγνωσης επικίνδυνων καιρικών φαινομένων, εξέδωσε, λέει η Ε.Μ.Υ. Δεν φαίνεται να αφορούν, ωστόσο, τα Χανιά και γενικότερα την Κρήτη οι όποιες καταιγίδες. Αλλον ήλιον έχουμε στο νησί μας!

ΝΑ ΚΑΙ μια μέρα, που δεν με απασχόλησε καθόλου η τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα. Αυτό σκέφτομαι, φτάνοντας στη μέση της στήλης. Ας το πάω, λοιπόν, μέχρι το τέλος...

ΔΕΝ ΘΕΛΩ να σε απογοητεύσω, Μήτσο, αλλά πιο πιθανή θεωρείται η νίκη του Πλατανιά επί του Ολυμπιακού αύριο, παρά η νίκη της ομάδας μας επί του ΠΑΣ Γιάννινα τη Δευτέρα. Αεκούλα έκαναν την ΑΕΚΑΡΑ!

'Τ’ ΑΗΔΟΝΙΑ δεν σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς στις πλάτρες'. Ο πρώτος στίχος απ’ το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη 'Ελένη'. Τον θυμήθηκα διαβάζοντας μια απ’ τις πολλές μαντινάδες που μου έχει στείλει ο Ηλίας ο Σταματάκης. Απολαύστε την: 'Τ’ αηδόνια έχουνε φωλιά τις νύχτες στο φεγγάρι/ γλυκολαλούν ολονυχτίς κι ύπνος πώς να με πάρει;'. Στάζει ποίηση!

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ είχαν διαπιστώσει ότι οι αχινοί είναι τρυφεροί, έχουν νόστιμο ζουμί, έντονη μυρωδιά και είναι χορταστικοί και ευκολοχώνευτοι. Οταν τρώγονται με σέλινο και δυόσμο γλύκαιναν στη γεύση και έκαναν καλό στο στομάχι. Πιο νόστιμοι και πιο υγιεινοί ήταν οι κόκκινοι. Επρεπε όμως να ξέρει κανείς και πώς να τους τρώει για να μην πάθει ό,τι έπαθε κάποιος Σπαρτιάτης όταν τον κάλεσαν σ’ ένα γεύμα και πήρε κάποιον να τον φάει. Τον έβαλε στο στόμα του, όπως ήταν, και προσπάθησε να τον μασήσει. Αν και δυσκολεύτηκε και μάτωσε το στόμα του, δεν το έβαλε κάτω, αλλά συνέχισε μονολογώντας: 'Σιχαμερή τροφή, δεν πρόκειται να σε αφήσω από δειλία χωρίς να σε συντρίψω, αλλά στο μέλλον δεν πρόκειται να σε ξαναπιάσω στα χέρια μου'. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Σκυλίσια μοίρα έχουν τα σκυλιά/ και στα σκυλίσια έναστρα όνειρό τους./ Γερόσκυλος θεός γαβγίζει από ψηλά/ ξυπνούν και του κουνάνε την ουρά τους./ Βαθιά στο ένστικτό τους νιώθουν τα σκυλιά,/ πως στη ζωή που ζουν έκπτωτοι είναι λύκοι/ και πως ο κόσμος: ποτάμια, δάση και βουνά,/ ήταν δικός τους κάποτε, και ότι τους ανήκει./ Αλλιώς βλέπουνε τότε πλάση κι ουρανό/ και σκυλομετανιώνουνε για το σκυλόσπιτό τους./ Κι όμως πεθαίνουν από μαρασμό/ αν χάσουνε το αγαπημένο αφεντικό τους'.
Το ποίημα 'Τα σκυλιά' του Κώστα Καλαπανίδα.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (39.11.2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου